ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3871
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า จู่ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างได้ และถามเย่เฉินว่า:"อาจารย์เย่ ถึงตอนนั้นสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนี้ คุณคิดจะส่งให้ใครจัดการ? เราจะมอบให้คนกลางจัดการ หลังจากที่เราสร้างทุกอย่างให้เสร็จ หรือจะสร้างทีมปฏิบัติการเองคะ?"
เย่เฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า:"อันที่จริงโดยส่วนตัวแล้ว ฉันอยากจะให้ป้าคนหนึ่งที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาดูแล หล่อนเป็นคนดูแลฉันตอนที่ฉันยังเด็ก ไม่เพียงแต่ดูแลเอาใจใส่พวกเราอย่างทั่วถึง ยังมีความรับผิดชอบมาก และตั้งใจมาก อีกอย่างหล่อนยังเป็นคนที่เคยได้รับการสั่งสอนขั้นสูง จากที่ฉันรู้จักหล่อนมา หล่อนน่าจะรับภาระหน้าที่นี้ได้"
เมื่อพูดถึงนี้ เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"แต่ว่าตอนนี้หล่นว่างงานไปพักผ่อนที่แคนาดา ฉันทนไม่ได้ที่จะทำให้รบกวนหล่อนให้มาลำบากอีก"
ซ่งหวั่นถิงนึกคิด และพูดว่า:"อาจารย์เย่ ขนาดของโครงการคุณนั้นมันใหญ่มาก แม้ว่าเราจะไม่มีปัญหาเรื่องเงินทุน แต่ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองหรือสามปี สำหรับฮาร์ดแวร์ในการเลือกไซต์และการสร้างไปจนถึงทำเสร็จและทดสอบ ในเมื่อคุณอยากจะให้เราจัดทีมมาดำเนินการ งั้นฉันคิดว่าเรื่องผู้รับผิดชอบนั้น ยังไม่ต้องรีบตัดสินใจเดี๋ยวนี้ เรามีเวลาค่อยๆ หากัน"
"ก็จริง"เย่เฉินพยักหน้า และพูดว่า:"เธอไปคุยเรื่องแผนกับคนกลางก่อนเถอะ เราพยายามเลือกไซต์ให้เสร็จโดยเร็วที่สุด จากนั้นจึงค่อยคิดออกแบบโครงการโดยเร็วที่สุด!"
"ได้ค่ะ" ซ่งหวั่นถิงพูดว่า:"ฉันจะไปพบให้เร็วที่สุด"
เมื่อนึกถึงป้าหลี่ เย่เฉินก็คิดจะโทรหาแกและหลี่เสี่ยวเฟิน เพื่อถามพวกเธอว่าช่วงนี้เป็นไงบ้าง
เย่เฉินกำลังคำนวณว่า ทั้งสองปักหลักที่แวนคูเวอร์ เวลาจึงช้ากว่าหัวเซี่ย16 ชั่วโมง ตอนนี้น่าจะประมาณ 6 โมงเย็น เวลานี้ไม่ควรรบกวนเวลาพักผ่อนของพวกเธอ
ดังนั้น เขาจึงพูดกับซ่งหวั่นถิงว่า:"หวั่นถิง ฉันไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะ"
"ได้ค่ะอาจารย์เย่"
เย่เฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หาวีแชทของหลี่เสี่ยวเฟิน และโทรเสียงหาเธอ
"ยังโอเค"หลี่เสี่ยวเฟินยิ้มพูดว่า:"ร้านสะดวกซื้อของเรา มีขนาดใกล้เคียงกับร้านสะดวกซื้อที่สามารถพบได้ทุกที่ในประเทศ และมีซัพพลายเออร์โดยเฉพาะ แค่โทรไปก็ส่งของมาที่ร้านค้าโดยตรงเลย ไม่จำเป็นต้องไเเอง และงานในทุกๆ วันก็ง่ายมาก ก็คือเก็บเงิน โหลดสินค้า ทำความสะอาด อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรแล้ว"
พูดไป หลี่เสี่ยวเฟินก็พูดอีกว่า:"ป้าหลี่ทำงานคึกมาก แกเป็นคนดี สุภาพกับทุกคน และยังชอบช่วยเหลือผู้อื่น ดังนั้นแม้ว่าร้านจะเปิดไม่นาน แต่มีลูกค้าประจำเยอะมากแล้ว!"
เย่เฉินรีบถามว่า:"แล้วป้าหลี่อยู่รึเปล่า? ฉันอยากคุยกับป้าหลี่สักหน่อย"
หลี่เสี่ยวเฟินพูดว่า:"ตอนนี้ป้าหลี่ไปช่วยที่โรงเรียนรับเลี้ยงเด็กชุมชน"
"โรงเรียนรับเลี้ยงเด็ก?"เย่เฉินถามอย่างสงสัย:"คือที่ไหนเหรอ?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...