ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3874
ซ่งหวั่นถิงพูดนิ่งๆ:"เขาไม่ได้อยู่ในงาน แค่ดูรายการทั้งหมดผ่านการออกอากาศวิดีโอ"
ซ่งหวั่นถิงพูดอีกว่า:"คนอย่างเขา ไม่ได้สนใจเรื่องเงินเลย คุณคิดว่าคุณยอมทุ่ม 370 พันล้านดอลลาร์เพื่อซื้อยาอายุวัฒนะ แต่เท่าที่ฉันรู้ แค่ยาอายุวัฒนะที่เขามอบให้คนอื่นไป เกรงว่าแค่มือเดียวจะนับไม่พอ"
อานโฉงชิวตกตะลึง
ทันใดนั้น ซ่งหวั่นถิงพูดอีกว่า:"คุณฮั่ว เจ้าของยาอายุวัฒนะให้ความสำคัญกับกฎเกณฑ์มากที่สุด ไม่ใช่เงิน ไม่ว่าคุณจะเอาเงินมาเท่าไหร่ เขาก็จะไม่แหกกฎเพื่อคุณ และเมื่อวานคุณถูกไล่ออกจากงานแล้ว จากนี้ไปคุณจะไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมการประมูลของยาอายุวัฒนะอีก"
พูดถึงนี้ ซ่งหวั่นถิงมองมาที่เขา และพูดอย่างจริงจังว่า:"คุณฮั่ว ฉันขอแนะนำว่าอย่าลองทำอะไรแบบนี้อีกเลย ในเมื่อเมื่อวานคุณยืนกรานที่จะเดิมพันในงานประมูล งั้นเดิมพันแพ้แล้ว ก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ รีบออกจากจินหลิงให้เร็วที่สุด กลับอเมริกาเหนือไปเถอะ ถ้าคนในครอบครัวของคุณต้องการยาอายุวัฒนะจริงๆ ให้เขามาสมัครเองปีหน้า!"
เมื่อได้ยินคำเตือนของซ่งหวั่นถิง อานโฉงชิวลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และถามว่า:"คุณซ่ง คุณรู้จักตระกูลอานรึเปล่า?"
"ตระกูลอาน?"ซ่งหวั่นถิงขมวดคิ้ว และพลั่งปากพูดว่า:"ขอโทษนะคะ ฉันไม่ค่อยรู้ค่ะ"
อานโฉงชิวพูดอย่างลำบากใจ:"ตระกูลอาน ตระกูลชาวจีนในสหรัฐอเมริกา"
ซ่งหวั่นถิงแสร้งทำเป็นแปลกใจ และถามว่า:"ดูเหมือนจะเคยได้ยินมาว่าตระกูลอานเหมือนจะเป็นตระกูลสามอันดับแรกของโลก และยังเป็นตระกูลจีนที่มีอันดับสูงที่สุดในโลกด้วย มีอะไรเหรอคะ?"
อานโฉงชิวถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดอย่างจริงจังว่า:"ขอพูดตามตรงนะคุณซ่ง ตัวตนที่แท้จริงของผมคือลูกชายคนโตของตระกูลอาน อานโฉงชิว"
ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยสีหน้าตกใจ:"คุณไม่ได้ชื่อฮั่วหย่วนเจิงเหรอคะ?"
เขาอดไม่ได้ที่จะถามตัวเองในใจว่า:"หรือว่าในสายตาของเธอ ตัวตนของฉันอานโฉงชิว ยังไม่สำคัญเท่ากับกฎการประมูลหรือไง? !"
ในตอนที่เขากำลังสงสัยชีวิต ซ่งหวั่นถิงก็ยืนขึ้นแล้วพูดอย่างไม่เกรงใจว่า:"คุณอานสินะ ขอโทษนะคะ ทางเราไม่ต้อนรับคนที่ต้องซ่อนแม้แต่ตัวตนที่แท้จริงตัวเองอย่างคุณ เชิญกลับไปค่ะ"
อานโฉงชิวมีชีวิตอยู่มา 50 ปีแล้ว เขาไม่เคยอัดอั้นใจแบบนี้มาก่อนเลย เว้นแต่ที่เมื่อคืนถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ออกจากการประมูล
ถ้าเป็นคนอื่น แย่งกันเชิญเขา เขาก็ไม่สะทกสะท้าน แต่ไม่นึกเลยว่ามาเข้าร่วมงานประมูลที่หัวเซี่ย จะถูกคนไล่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่สติก็ชนะความใจร้อน และเขาทำได้เพียงกัดฟันพูดว่า:"ขอโทษครับ คุณซ่ง มันเป็นความผิดพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจที่ผมจะเข้าร่วมการประมูลโดยใช้นามแฝง โปรดยกโทษให้ผมด้วย แล้วคุณซ่งคงจะได้ยินเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของตระกูลอานมาบ้าง ถ้าคุณซ่งสามารถช่วยฝากข้อความถึงเจ้าของยาอายุวัฒนะได้ ให้เขาหาเวลาว่างมาพบผมหน่อยจะได้ไหม ตระกูลอานจะพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อตอบแทนความช่วยเหลือของคุณซ่ง…..."
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...