ซ่งหวั่นถิงพูดนิ่งๆ:"เขาไม่ได้อยู่ในงาน แค่ดูรายการทั้งหมดผ่านการออกอากาศวิดีโอ"
ซ่งหวั่นถิงพูดอีกว่า:"คนอย่างเขา ไม่ได้สนใจเรื่องเงินเลย คุณคิดว่าคุณยอมทุ่ม 370 พันล้านดอลลาร์เพื่อซื้อยาอายุวัฒนะ แต่เท่าที่ฉันรู้ แค่ยาอายุวัฒนะที่เขามอบให้คนอื่นไป เกรงว่าแค่มือเดียวจะนับไม่พอ"
อานโฉงชิวตกตะลึง
ทันใดนั้น ซ่งหวั่นถิงพูดอีกว่า:"คุณฮั่ว เจ้าของยาอายุวัฒนะให้ความสำคัญกับกฎเกณฑ์มากที่สุด ไม่ใช่เงิน ไม่ว่าคุณจะเอาเงินมาเท่าไหร่ เขาก็จะไม่แหกกฎเพื่อคุณ และเมื่อวานคุณถูกไล่ออกจากงานแล้ว จากนี้ไปคุณจะไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมการประมูลของยาอายุวัฒนะอีก"
พูดถึงนี้ ซ่งหวั่นถิงมองมาที่เขา และพูดอย่างจริงจังว่า:"คุณฮั่ว ฉันขอแนะนำว่าอย่าลองทำอะไรแบบนี้อีกเลย ในเมื่อเมื่อวานคุณยืนกรานที่จะเดิมพันในงานประมูล งั้นเดิมพันแพ้แล้ว ก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ รีบออกจากจินหลิงให้เร็วที่สุด กลับอเมริกาเหนือไปเถอะ ถ้าคนในครอบครัวของคุณต้องการยาอายุวัฒนะจริงๆ ให้เขามาสมัครเองปีหน้า!"
เมื่อได้ยินคำเตือนของซ่งหวั่นถิง อานโฉงชิวลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และถามว่า:"คุณซ่ง คุณรู้จักตระกูลอานรึเปล่า?"
"ตระกูลอาน?"ซ่งหวั่นถิงขมวดคิ้ว และพลั่งปากพูดว่า:"ขอโทษนะคะ ฉันไม่ค่อยรู้ค่ะ"
อานโฉงชิวพูดอย่างลำบากใจ:"ตระกูลอาน ตระกูลชาวจีนในสหรัฐอเมริกา"
ซ่งหวั่นถิงแสร้งทำเป็นแปลกใจ และถามว่า:"ดูเหมือนจะเคยได้ยินมาว่าตระกูลอานเหมือนจะเป็นตระกูลสามอันดับแรกของโลก และยังเป็นตระกูลจีนที่มีอันดับสูงที่สุดในโลกด้วย มีอะไรเหรอคะ?"
อานโฉงชิวถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดอย่างจริงจังว่า:"ขอพูดตามตรงนะคุณซ่ง ตัวตนที่แท้จริงของผมคือลูกชายคนโตของตระกูลอาน อานโฉงชิว"
ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยสีหน้าตกใจ:"คุณไม่ได้ชื่อฮั่วหย่วนเจิงเหรอคะ?"
เขาอดไม่ได้ที่จะถามตัวเองในใจว่า:"หรือว่าในสายตาของเธอ ตัวตนของฉันอานโฉงชิว ยังไม่สำคัญเท่ากับกฎการประมูลหรือไง? !"
ในตอนที่เขากำลังสงสัยชีวิต ซ่งหวั่นถิงก็ยืนขึ้นแล้วพูดอย่างไม่เกรงใจว่า:"คุณอานสินะ ขอโทษนะคะ ทางเราไม่ต้อนรับคนที่ต้องซ่อนแม้แต่ตัวตนที่แท้จริงตัวเองอย่างคุณ เชิญกลับไปค่ะ"
อานโฉงชิวมีชีวิตอยู่มา 50 ปีแล้ว เขาไม่เคยอัดอั้นใจแบบนี้มาก่อนเลย เว้นแต่ที่เมื่อคืนถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ออกจากการประมูล
ถ้าเป็นคนอื่น แย่งกันเชิญเขา เขาก็ไม่สะทกสะท้าน แต่ไม่นึกเลยว่ามาเข้าร่วมงานประมูลที่หัวเซี่ย จะถูกคนไล่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่สติก็ชนะความใจร้อน และเขาทำได้เพียงกัดฟันพูดว่า:"ขอโทษครับ คุณซ่ง มันเป็นความผิดพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจที่ผมจะเข้าร่วมการประมูลโดยใช้นามแฝง โปรดยกโทษให้ผมด้วย แล้วคุณซ่งคงจะได้ยินเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของตระกูลอานมาบ้าง ถ้าคุณซ่งสามารถช่วยฝากข้อความถึงเจ้าของยาอายุวัฒนะได้ ให้เขาหาเวลาว่างมาพบผมหน่อยจะได้ไหม ตระกูลอานจะพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อตอบแทนความช่วยเหลือของคุณซ่ง…..."

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...