ในมุมมองของอานโฉงชิว คำสัญญานี้ของเขา มีค่าอย่างมากจริงๆ
ความแข็งแกร่งของตระกูลอานนั้น แข็งแกร่งกว่าตระกูลซ่งอย่างน้อยร้อยเท่า แค่ช่วยตระกูลซ่งสักหน่อย ก็สามารถทำให้ตระกูลซ่งขึ้นมาอีกหนึ่งระดับได้
แต่เขาไม่นึกเลยว่า ซ่งหวั่นถิงจะไม่สนใจเรื่องนี้เลย
เธอพูดโดยไม่ลังเลว่า:"คุณอาน สำหรับคุณแล้วเงินและสถานะอาจจะเป็นหนังสือเดินทางที่ผ่านโลกนี้โดยไม่มีอุปสรรค แต่สิ่งที่ฉันต้องการจะบอกคุณก็คือ เงินและสถานะ ใช้ไม่ได้ผลกับที่นี่เลย!"
ซ่งหวั่นถิงพูดอีกว่า:"เจ้าของยาอายุวัฒนะเคยบอกฉันอย่างชัดเจนแล้วว่า เขาจะไม่เปลี่ยนกฎให้ใครเด็ดขาด แม้ว่าจะเป็นผู้นำแห่งตระกูลรอธส์ไชลด์ก็ยังไม่มีคุณสมบัตินี้ ทำไมคุณถึงคิดว่า ตัวตนของคุณจะสามารถทำให้เขาเปลี่ยนใจได้? ดังนั้น ฉันขอแนะนำให้คุณเลิกเพ้อฝันสิ่งที่ไม่สมจริงเหล่านี้ได้แล้ว กลับอเมริกาเหนือไปซะ"
เดิมทีอานโฉงชิวอยากใช้ตัวตนที่แท้จริงของเขา เพื่อสร้างความประทับใจให้เจ้าของยาอายุวัฒนะที่อยู่ข้างหลัง
บางทีหลักจากที่อีกฝ่ายได้ยินว่าเขาเป็นคนจากตระกูลอาน จะได้รับความโปรดปรานจนประหลาดใจ และดีใจมาก จากนั้นก็ตกลงเจอกับเขาทันที
แต่สิ่งที่เขาไม่นึกเลยก็คือ อีกฝ่ายกลับพูดออกมาว่า แม้แต่ผู้นำแห่งตระกูลรอธส์ไชลด์ก็ไม่สนใจเลย
นาทีนี้ อานโฉงชิวได้รับการโจมตีอย่างหนัก
ซ่งหวั่นถิงพูดมาถึงขั้นนี้ ได้ปิดตายทางทุกทางไปหมดแล้ว
อานโฉงชิวก็รู้สึกละอายใจมากในสถานการณ์เช่นนี้จริงๆ ที่จะใช้ตัวตนที่ว่าเขาเป็นคนจากตระกูลอานมาร้องหาความสนใจอีก
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็ทำได้เพียงพูดอย่างลำบากใจว่า:"ก็ได้ครับ…...ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมก็ไม่รบกวนคุณซ่งอีก"
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าและพูดนิ่งๆ ว่า:"คุณอาน ฉันยังมีธุระอื่น ขอไม่ไปส่งคุณนะคะ"
อานโฉงชิวถูกโจมตีมากพอ และในเวลานี้จึงไม่มีความรู้สึกใดๆ แล้ว หัวเราะเยาะเย้ยและพยักหน้า จึงหันหลังเดินออกไปเอง
ทันทีที่อานโฉงชิงออกไป ซ่งหวั่นถิงก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ อย่างประหม่าทันที
จากนั้นจึงรีบเดินเข้าไปในห้องพักผ่อนหลังประตูลับ เห็นเย่เฉินกำลังนั่งไขว่ห้างบนโซฟาเดี่ยว และรีบถามว่า:"อาจารย์เย่ เมื่อกี้ท่าทางที่ฉันทำกับน้าของคุณมันเกินไปหน่อยรึเปล่า?......"
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"ไม่นะ ฉันคิดว่ายังดีอยู่ ในสถานการณ์แบบนี้ อย่าให้ความหวังเขาเลย"
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า:"ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน…...และฉันเกรงว่าจู่ๆ ฉันเกรงใจเขามากเกินไป จะดูเหมือนว่าฉันจะไม่มีจุดยืนมาก…...ยังไงซะฉันก็เป็นตัวแทนการประมูล เป็นตัวแทนของคุณ และเขาพยายามท้าทายกฎที่คุณกำหนดไว้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าฉันเกรงใจเขามากกว่านี้ เขาอาจจะคิดว่างานประมูลกลัวตัวตนตระกูลอานของเขาจริง….."

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...