ในมุมมองของอานโฉงชิว คำสัญญานี้ของเขา มีค่าอย่างมากจริงๆ
ความแข็งแกร่งของตระกูลอานนั้น แข็งแกร่งกว่าตระกูลซ่งอย่างน้อยร้อยเท่า แค่ช่วยตระกูลซ่งสักหน่อย ก็สามารถทำให้ตระกูลซ่งขึ้นมาอีกหนึ่งระดับได้
แต่เขาไม่นึกเลยว่า ซ่งหวั่นถิงจะไม่สนใจเรื่องนี้เลย
เธอพูดโดยไม่ลังเลว่า:"คุณอาน สำหรับคุณแล้วเงินและสถานะอาจจะเป็นหนังสือเดินทางที่ผ่านโลกนี้โดยไม่มีอุปสรรค แต่สิ่งที่ฉันต้องการจะบอกคุณก็คือ เงินและสถานะ ใช้ไม่ได้ผลกับที่นี่เลย!"
ซ่งหวั่นถิงพูดอีกว่า:"เจ้าของยาอายุวัฒนะเคยบอกฉันอย่างชัดเจนแล้วว่า เขาจะไม่เปลี่ยนกฎให้ใครเด็ดขาด แม้ว่าจะเป็นผู้นำแห่งตระกูลรอธส์ไชลด์ก็ยังไม่มีคุณสมบัตินี้ ทำไมคุณถึงคิดว่า ตัวตนของคุณจะสามารถทำให้เขาเปลี่ยนใจได้? ดังนั้น ฉันขอแนะนำให้คุณเลิกเพ้อฝันสิ่งที่ไม่สมจริงเหล่านี้ได้แล้ว กลับอเมริกาเหนือไปซะ"
เดิมทีอานโฉงชิวอยากใช้ตัวตนที่แท้จริงของเขา เพื่อสร้างความประทับใจให้เจ้าของยาอายุวัฒนะที่อยู่ข้างหลัง
บางทีหลักจากที่อีกฝ่ายได้ยินว่าเขาเป็นคนจากตระกูลอาน จะได้รับความโปรดปรานจนประหลาดใจ และดีใจมาก จากนั้นก็ตกลงเจอกับเขาทันที
แต่สิ่งที่เขาไม่นึกเลยก็คือ อีกฝ่ายกลับพูดออกมาว่า แม้แต่ผู้นำแห่งตระกูลรอธส์ไชลด์ก็ไม่สนใจเลย
นาทีนี้ อานโฉงชิวได้รับการโจมตีอย่างหนัก
ซ่งหวั่นถิงพูดมาถึงขั้นนี้ ได้ปิดตายทางทุกทางไปหมดแล้ว
อานโฉงชิวก็รู้สึกละอายใจมากในสถานการณ์เช่นนี้จริงๆ ที่จะใช้ตัวตนที่ว่าเขาเป็นคนจากตระกูลอานมาร้องหาความสนใจอีก
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็ทำได้เพียงพูดอย่างลำบากใจว่า:"ก็ได้ครับ…...ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมก็ไม่รบกวนคุณซ่งอีก"
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าและพูดนิ่งๆ ว่า:"คุณอาน ฉันยังมีธุระอื่น ขอไม่ไปส่งคุณนะคะ"
อานโฉงชิวถูกโจมตีมากพอ และในเวลานี้จึงไม่มีความรู้สึกใดๆ แล้ว หัวเราะเยาะเย้ยและพยักหน้า จึงหันหลังเดินออกไปเอง
ทันทีที่อานโฉงชิงออกไป ซ่งหวั่นถิงก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ อย่างประหม่าทันที
จากนั้นจึงรีบเดินเข้าไปในห้องพักผ่อนหลังประตูลับ เห็นเย่เฉินกำลังนั่งไขว่ห้างบนโซฟาเดี่ยว และรีบถามว่า:"อาจารย์เย่ เมื่อกี้ท่าทางที่ฉันทำกับน้าของคุณมันเกินไปหน่อยรึเปล่า?......"
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"ไม่นะ ฉันคิดว่ายังดีอยู่ ในสถานการณ์แบบนี้ อย่าให้ความหวังเขาเลย"
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า:"ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน…...และฉันเกรงว่าจู่ๆ ฉันเกรงใจเขามากเกินไป จะดูเหมือนว่าฉันจะไม่มีจุดยืนมาก…...ยังไงซะฉันก็เป็นตัวแทนการประมูล เป็นตัวแทนของคุณ และเขาพยายามท้าทายกฎที่คุณกำหนดไว้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าฉันเกรงใจเขามากกว่านี้ เขาอาจจะคิดว่างานประมูลกลัวตัวตนตระกูลอานของเขาจริง….."

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...