ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3877
ซ่งหวั่นถิงตระหนักได้ทันที
เดิมทีเธอคิดว่าชิ้นส่วนยาอายุวัฒนะที่เย่เฉินพูดถึง น่าจะเป็นเกมเล็กๆ ที่ฝังอยู่ในโปรแกรม หรือรางวัลเล็กๆ ของประสบการณ์การลงชื่อเข้าใช้
แต่ไม่นึกเลยว่า เย่เฉินวางแผนที่จะสร้างช่องทางการซื้อยาอายุวัฒนะชุดใหม่ สำหรับกลุ่มคนกลุ่มนี้ในโปรแกรมโดยตรง
สำหรับพวกเขา ช่องทางนี้มีโอกาสมากกว่าการประมูลมาก เพราะการประมูลโหดร้ายเกินไปจริงๆ พูดด้วยเงินทั้งนั้น และถ้าเงินไม่เพียงพอ ก็ได้แต่มองดูผู้อื่นประมูลยาอายุวัฒนะสำเร็จเท่านั้น
ในช่องทางได้รับใหม่นี้ เงินไม่ใช่สิ่งสำคัญจริงๆ สิ่งที่สำคัญคือ ใครสามารถแก้ปัญหาความต้องการที่แท้จริงของเย่
เฉินได้ดีที่สุด
สำหรับเย่เฉิน สิ่งนี้มีความยืดหยุ่นและหลากหลายมากยิ่งขึ้น
เขาสามารถใช้รูปแบบการประมูลเพื่อเปลี่ยนยาอายุวัฒนะให้เป็นเงิน และยังสามารถใช้ชิ้นส่วนยาอายุวัฒนะในโปรแกรมนี้ เพื่อเปลี่ยนยาอายุวัฒนะให้เป็นอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ
เขาสามารถใช้ยาอายุวัฒนะแลกเปลี่ยนข้อมูล ใช้อายุวัฒนะทรัพยากรและแลกเส้นสาย ใช้ยาอายุวัฒนะแลกทุกอย่าง
ถึงขั้น ถ้าเขาจะต้องการ เขาสามารถใช้ยาอายุวัฒนะ ไปแลกกับชีวิตของคนอื่นได้
คราวนี้ประสิทธิภาพของยาอายุวัฒนะ ได้ถูกนำมาใช้อย่างเต็มรูปแบบ!
พูดไป เย่เฉินก็พูดอีก:"แม้ว่าการสะสมชิ้นส่วนยาอายุวัฒนะ มันอาจจะฟังดูยาก แต่ถ้ามีความพยายาม บางทีสองสามปี สิบกว่าปีก็ยังทำสำเร็จได้ สำหรับผู้ที่ยังอยู่ในช่วงวัยกลางคน หรือเพิ่งเข้าสู่วัยชรา ตอนนี้สามารถทำให้เป็นเป้าหมายระยะยาวไปค่อยๆ ทำให้เป็นจริง"
ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างเห็นด้วยว่า:"ก็จริง พวกที่รีบร้อนและรวยมาก สามารถฝากความหวังในงานประมูลได้ ในขณะที่อีกส่วนหนึ่งรวยมากแต่ไปไม่ถึงจุดที่รวยที่สุด ฝากความหวังเพื่อลงทุนที่จินหลิงได้ และเข้าสู่โครงการอสังหาริมทรัพย์เพื่อสุขภาพระดับไฮเอนด์ของเรา สำหรับผู้ที่ไม่รีบร้อน และมีทรัพย์สินน้อยกว่า 2 แบบแรก สามารถค่อยๆ เก็บสะสมยาอายุวัฒนะสักเม็ดสำหรับตัวเองด้วยวิธีนี้ได้!"
"ใช่"เย่เฉินพยักหน้าและยิ้มพูดว่า:"นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ฉันต้องการ"
หลังจากนั้น เย่เฉินพูดอีกว่า:"เธออย่าเพิ่งปล่อยข่าวเรื่องนี้ก่อน ให้คนพัฒนาโปรแกรมก่อน และหลังจากพัฒนาโปรแกรมแล้ว ก็อย่าเพิ่งเปิดฟังก์ชั่นของชิ้นส่วนยาอายุวัฒนะ ตอนไหนต้องการใช้ฟังก์ชันนี้ ก็เปิดการอนุญาตใช้สิทธิ์ในโปรแกรมโดยตรง และส่งกฎการเล่นให้กับพวกเขา"
ซ่งหวั่นถิงพูดขึ้นทันทีว่า:"ได้ค่ะ อาจารย์เย่ ฉันจะเริ่มเตรียมการเดี๋ยวนี้ และจะรักษาความลับอย่างดีแน่นอนค่ะ"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...