ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3878
เย่เฉินตอบอืม และพูดว่า:"ส่วนที่เหลือก็ไม่มีอะไรแล้ว ช่วงสองวันนี้ฉันจะเตรียมเรื่องไปต่างประเทศกับภรรยาของฉัน อีกสองวันก็จะไปเลย หากเธอมีธุระอะไร สามารถติดต่อฉันทางโทรศัพท์หรือวีแชทก็ได้"
"ค่ะ!"ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยความอิจฉา:"อาจารย์เย่ ภรรยาของคุณมีความสุขมากจริงๆ……"
เย่เฉินพลั่งปากถาม:"จริงเหรอ?"
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าและพูดว่า:"แน่นอน! แม้แต่คนธรรมดา ก็แทบจะไม่สามารถใช้เวลากว่าหนึ่งเดือน เพื่อไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศกับภรรยา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคุณ…...ดังนั้นคุณเซียวมีความสุขมากจริงๆ……"
เย่เฉินหัวเราะเยาะ และพูดว่า:"เธอเห็นแค่ว่าฉันไปเรียนที่อเมริกาเป็นเพื่อนหล่อน แต่ช่วงนี้มีเรื่องต่างๆ เกิดขึ้นทีละอย่าง ต้องไปที่อื่นหรือแม้แต่ในต่างประเทศบ่อยๆ จริงๆ แล้วฉันละเลยหล่อนไปค่อนข้างมาก"
จู่ๆ ซ่งหวั่นถิงก็นึกย้อนได้ว่า ตอนที่เธอตกอยู่ในอันตรายในญี่ปุ่น เย่เฉินเคยรีบไปญี่ปุ่นเพื่อช่วยชีวิตเธอในชั่วข้ามคืน และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความรักอันลึกซึ้งและความอบอุ่นในใจของเธอ
ดังนั้น เธอจึงพูดกับเย่เฉินว่า:"อาจารย์เย่ ที่คุณไปสหรัฐอเมริกาในครั้งนี้ ก็ให้เวลากับตัวเองบ้าง เรื่องที่คุณบอกฉัน ฉันจะทำอย่างดีที่สุดแน่นอน เชิญวางใจได้!"
เมื่อการประมูลสิ้นสุดลง เซียวชูหรันก็เริ่มเตรียมตัวสำหรับการเดินทางไปสหรัฐอเมริกากับเย่เฉิน
เนื่องจากต้องไปนานมาก ดังนั้นเธอจึงเก็บสัมภาระสองกล่องอย่างละเอียดรอบคอบ ตนยังทำรายการของการเตรียมของ และเตรียมของทีละอย่างตามรายการ กลัวว่าจะลืมอะไรไว้
ในทางตรงกันข้าม เย่เฉินนั้นสบายๆ กว่ามาก
ยกเว้นเสื้อผ้าเปลี่ยนนิดหน่อย ที่เหลือเขาก็แทบไม่มีอะไรต้องเก็บเลย
เพราะในความเห็นของเขา แทนที่จะเตรียมกระเป๋าเดินทางแต่ละแบบให้เสียแรง ควรเก็บแบบง่ายๆ จะดีกว่า หลังจากถึงสหรัฐอเมริกาแล้ว ค่อยจัดเตรียมสิ่งของที่ขาดไปทีละชิ้น แบบนี้สะดวกกว่า
แต่เย่เฉินชอบสิ่งอำนวยความสะดวกครบถ้วนของมัน และยังมีฟิสเนตขนาดเล็ก และเนื่องจากอยู่ชั้นบนสุด จึงมีสระว่ายน้ำกลางแจ้งด้วย
การได้อศัยอยู่ในห้องแบบนี้ โดยพื้นฐานแล้วไม่จำเป็นต้องทำความรู้จักกับแขกคนอื่น ๆ ของโรงแรม
เย่เฉินกับเซียวชูหรันกำลังจะเดินทางไปสหรัฐอเมริกา และพ่อตาเซียวฉางควนก็เริ่มจัดของ และเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางไปเกาหลีใต้ที่กำลังจะมาถึง
เขากับเย่เฉิน และเซียวชูหรันออกเดินทางในวันเดียวกัน แต่เที่ยวบินของพวกเขาคือเวลาตอนเช้า 8:30 น. ขณะที่เย่เฉินและเซียวชูหรันขึ้นเครื่องเวลา 12.00 น.
เนื่องจากครั้งนี้ไปแลกเปลี่ยนที่เกาหลีใต้กับหานเหม่ยฉิง เซียวฉางควรรู้สึกตื่นเต้นมาก เขามักจะรู้สึกว่าไม่แตกต่างจากการไปฮันนีมูนกับทั้งสอง และเพลิดเพลินกับโลกที่มีแค่สองคน
ดังนั้น เขาจึงตั้งหน้าตั้งตารอทริปนี้ที่เกาหลีใต้มานานแล้ว
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...