ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3878

เย่เฉินตอบอืม และพูดว่า:"ส่วนที่เหลือก็ไม่มีอะไรแล้ว ช่วงสองวันนี้ฉันจะเตรียมเรื่องไปต่างประเทศกับภรรยาของฉัน อีกสองวันก็จะไปเลย หากเธอมีธุระอะไร สามารถติดต่อฉันทางโทรศัพท์หรือวีแชทก็ได้"

"ค่ะ!"ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยความอิจฉา:"อาจารย์เย่ ภรรยาของคุณมีความสุขมากจริงๆ……"

เย่เฉินพลั่งปากถาม:"จริงเหรอ?"

ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าและพูดว่า:"แน่นอน! แม้แต่คนธรรมดา ก็แทบจะไม่สามารถใช้เวลากว่าหนึ่งเดือน เพื่อไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศกับภรรยา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคุณ…...ดังนั้นคุณเซียวมีความสุขมากจริงๆ……"

เย่เฉินหัวเราะเยาะ และพูดว่า:"เธอเห็นแค่ว่าฉันไปเรียนที่อเมริกาเป็นเพื่อนหล่อน แต่ช่วงนี้มีเรื่องต่างๆ เกิดขึ้นทีละอย่าง ต้องไปที่อื่นหรือแม้แต่ในต่างประเทศบ่อยๆ จริงๆ แล้วฉันละเลยหล่อนไปค่อนข้างมาก"

จู่ๆ ซ่งหวั่นถิงก็นึกย้อนได้ว่า ตอนที่เธอตกอยู่ในอันตรายในญี่ปุ่น เย่เฉินเคยรีบไปญี่ปุ่นเพื่อช่วยชีวิตเธอในชั่วข้ามคืน และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความรักอันลึกซึ้งและความอบอุ่นในใจของเธอ

ดังนั้น เธอจึงพูดกับเย่เฉินว่า:"อาจารย์เย่ ที่คุณไปสหรัฐอเมริกาในครั้งนี้ ก็ให้เวลากับตัวเองบ้าง เรื่องที่คุณบอกฉัน ฉันจะทำอย่างดีที่สุดแน่นอน เชิญวางใจได้!"

เมื่อการประมูลสิ้นสุดลง เซียวชูหรันก็เริ่มเตรียมตัวสำหรับการเดินทางไปสหรัฐอเมริกากับเย่เฉิน

เนื่องจากต้องไปนานมาก ดังนั้นเธอจึงเก็บสัมภาระสองกล่องอย่างละเอียดรอบคอบ ตนยังทำรายการของการเตรียมของ และเตรียมของทีละอย่างตามรายการ กลัวว่าจะลืมอะไรไว้

ในทางตรงกันข้าม เย่เฉินนั้นสบายๆ กว่ามาก

ยกเว้นเสื้อผ้าเปลี่ยนนิดหน่อย ที่เหลือเขาก็แทบไม่มีอะไรต้องเก็บเลย

เพราะในความเห็นของเขา แทนที่จะเตรียมกระเป๋าเดินทางแต่ละแบบให้เสียแรง ควรเก็บแบบง่ายๆ จะดีกว่า หลังจากถึงสหรัฐอเมริกาแล้ว ค่อยจัดเตรียมสิ่งของที่ขาดไปทีละชิ้น แบบนี้สะดวกกว่า