ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3879

เมื่อเห็นว่าคนอื่นๆ ในบ้านกำลังยุ่งอยู่กับการเดินทางไปต่างประเทศ หม่าหลันรู้สึกเหงาเล็กน้อยในใจ

นี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนออกจากบ้าน โดยทิ้งเธอไว้ตามลำพัง

โชคดีที่เย่เฉินทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับหม่าหลัน และโอนเงิน 500,000 RMB ไปยังบัญชีธนาคารของเธอ ก่อนวันออกเดินทาง

หลังจากที่หม่าหลันได้รับเงินแล้ว เธอก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก และความรู้สึกเหงาและเศร้าก็หายไปหมดเลย

เงินจำนวนนี้เพียงพอสำหรับเธอที่จะมีชีวิตที่สบายในจินหลิงแล้ว

หลังจากได้รับเงินแล้ว หม่าหลันพูดกับเย่เฉินอย่างดีใจและตื่นเต้นว่า:"ลูกเขยจ้ะ นายกับชูหรันไปอยู่สหรัฐอเมริกาให้สบายใจไปเลย ไม่ต้องห่วงแม่ แม่จะดูแลตัวเองอย่างดีแน่นอน!"

เซียวชูหรันมองดูท่าทางโลภมากของแม่ จึงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ และสั่งว่า:"แม่ใช้จ่ายเงินห้ามสิ้นเปลืองมากเกินไปเด็ดขาด"

หม่าหลันพึมพำอย่างโกรธเคือง:"เอาล่ะๆ ฉันรู้แล้ว! ฉันจะระวัง!"

ในเวลานี้ เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"แม่ แม่อย่าไปฟังชูหรันเลย เงินให้แม่แล้ว ก็ใช้ให้สะใจ ทางที่ดีคือใช้เงินก้อนนี้ให้หมดจนไม่เหลือเลย ในช่วงที่พวกเราไม่อยู่บ้าน เงินน่ะ เดิมทีมันก็เอามาใช้อยู่แล้ว"

เมื่อหม่าหลันได้ยินแบบนี้ ก็ยิ้มแย้มทันที และพูดอย่างดีใจว่า:"ยังต้องเป็นลูกเขยที่ดีของฉันสินะ! นายพูดถูกใจแม่ไปเลยจริงๆ !"

พูดจบ ก็มองเซียวฉางควนที่อยู่ข้างๆ และพูดว่า:"เซียวฉางควน นายทิ้งกุญแจรถของโรลส์-รอยซ์ คัลลิแนนไว้ให้ฉัน"

เซียวฉางควนมองเธออย่างระมัดระวัง:"เธอจะเอากุญแจรถของฉันทำไม? !"

หม่าหลันโพล่งออกมา:"แน่นอนว่าต้องเอามาขับน่ะสิ ไม่งั้น จะเอามาทำไรได้?"

พูดไป หม่าหลันก็ขมวดคิ้ว และพูดว่า:"อีกอย่าง รถคันนี้กลายเป็นของคุณเมื่อไหร่กัน? รถคันนี้คนอื่นมอบให้ลูกเขย! คุณได้รับประโยชน์ของลูกเขยมาขับเท่านั้นแหละ"

เซียวฉางควนพูดอย่างเคร่งขรึม:"รถคันนี้ได้รับประโยชน์จากเย่เฉินเป็นความจริง แต่รถคันนี้คุณจานเป็นคนประกาศเองว่ามอบให้ฉัน และบนหนังสือขับขี่ก็เขียนชื่อฉันไว้!"