ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3883
หลี่เสี่ยวเฟินพูดอย่างมั่นใจ:"ฉันว่านี่เป็นการกลั่นแกล้งแน่นอน เมื่อก่อนในจีนก็มีคนมักใช้กลอุบายนี้เพื่อฉ้อโกงโทรคมนาคมไม่ใช่เหรอ? จู่ๆ ก็ส่งข้อความมาบอกว่า ตอนนี้ลูกชายของคุณประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และกำลังปฐมพยาบาลอยู่ที่โรงพยาบาล ต้องโอนเงินด่วนอะไรแบบนี้ พี่เย่เฉิน พี่ต้องดูให้ดีๆ นะ"
"อืม……"เมื่อเห็นว่าหลี่เสี่ยวเฟินไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ เย่เฉินก็เดาว่ามันอาจจะเป็นการกลั่นแกล้ง จึงพูดว่า:"ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว แต่เธอต้องระวังมากกว่านี้หน่อย ปกติอย่าออกไปไหนคนเดียว กลางคืนนอนหลับก็ล็อคประตูและหน้าต่างไว้"
หลี่เสี่ยวเฟินรีบพูดว่า:"ไม่ต้องห่วงพี่เย่เฉิน กฎหมายและระเบียบในแวนคูเวอร์ยังดีมากอยู่ ดีกว่าในสหรัฐอเมริกามาก และที่นี่มีชาวจีนจำนวนมาก และทุกคนก็เป็นมิตรมาก ตอนมีเรื่องอะไรก็จะช่วยเหลือกันและกันแน่นอน ไม่มีอันตรายเกิดขึ้นแน่นอน"
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า:"หากมีปัญหาอะไรล่ะก็ อย่าลืมติดต่อฉันโดยเร็วที่สุด"
"ได้ค่ะ"หลี่เสี่ยวเฟินพยักหน้าอย่างรวดเร็ว
ในเวลานี้ มีเสียงกระดิ่งดังขึ้นในวิดีโอ หลี่เสี่ยวเฟินรีบเปลี่ยนกล้อง และพูดอย่างดีใจว่า:"พี่เย่เฉิน ดูซิว่าใครมา!"
ในภาพ ประตูร้านสะดวกซื้อถูกผลักเปิด และคนที่เปิดประตู ก็คือป้าหลี่ผู้ที่ดูแลเย่เฉินในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเป็นเวลาสิบปี
ในภาพนอกจากป้าหลี่แล้ว ยังมีลูกค้าหลายท่านที่ซื้อของในร้าน และเด็กสาวใส่ผ้ากันเปื้อนสีน้ำตาล ที่ดูเหมือนจะเป็นพนักงานช่วย
ในเวลานี้ ป้าหลี่เปิดประตูด้วยรอยยิ้ม และเข้ามาพร้อมกระเป๋าถือผ้าไม้ทอในมือ เมื่อเห็นหลี่เสี่ยวเฟินหันโทรศัพท์มาที่เธอ จึงถามด้วยความสงสัย:"เสี่ยวเฟิน เธอคุยวิดีโอคอลกับใครเหรอ?"
"พี่เย่เฉินค่ะ!"หลี่เสี่ยวเฟินพูดอย่างตื่นเต้น:"ป้าหลี่ พี่เย่เฉินและพี่ชูหรันมาถึงสหรัฐอเมริกาแล้ว รีบมาทักทายเขาสิ!"
เมื่อได้ยินว่าเย่เฉินคอลมา ป้าหลี่ก็พูดอย่างตื่นเต้นว่า:"จริงเหรอ?"
พูดจบ ก็รีบมาข้างหน้าเคาน์เตอร์แคชเชียร์ หลี่เสี่ยวเฟินก็เปลี่ยนกล้องเป็นกล้องหน้าอีกครั้ง และทั้งสองก็ปรากฏตัวในวิดีโอด้วยกัน
ในเวลานี้ เซียวชูหรันก็ออกมาจากในห้อง และถามด้วยความสงสัยว่า:"ที่รัก คุณกำลังวิดีโอคอลกับใครอยู่เหรอ?"
เย่เฉินรีบโบกมือให้เธอ:"ชูหรัน รีบมาทักทายป้าหลี่เร็ว!"
เมื่อเซียวชูหรันได้ยินว่าเย่เฉินกำลังวิดีโอคอลกับป้าหลี่ จึงรีบวิ่งเข้าไปใกล้เย่เฉิน และโบกมืออย่างดีใจในวิดีโอ:"ป้าหลี่! เสี่ยวเฟิน! สวัสดีค่ะ!"
ป้าหลี่พูดด้วยรอยยิ้ม:"ชูหรัน เธอยังสวยเหมือนเดิมเลย! เธอกับเย่เฉินวางแผนจะมีลูกเมื่อไหร่เหรอ? ฉันยังรอที่จะกลับไปจีนเพื่อฉลองเด็กแรกเกิดครบ1เดือนของพวกเธออยู่เลย!"
เซียวชูหรันหน้าแดง และพูดอย่างเขินอาย:"ป้าหลี่ เรา…...เรายังไม่คิดที่จะมีลูกก่อนค่ะ……"
ป้าหลี่พูดอย่างจริงจัง:"ถึงเวลาที่จะมีได้แล้ว ต่อให้เอาตอนนี้ รอเธอเอาคนโตออกมา ตอนจะเอาลูกคนที่สองก็คงอายุสามสิบปีแล้ว ยิ่งช้ายิ่งลำบาก!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...