ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3884

เซียวชูหรันรู้สึกละอายใจ แต่ก็ยังตอบตกลง และพูดว่า:"ได้ค่ะป้าหลี่ หนูเข้าใจแล้ว เราจะมีให้เร็วที่สุด……"

พูดจบ เธอก็เหลือบมองเย่เฉินอย่างเขินอายเล็กน้อย แล้วรีบหันกลับมามองโทรศัพท์

ป้าหลี่อารมณ์ดีเป็นพิเศษ และอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างถอดใจ:"ก็ไม่รู้ว่าพวกเธอคิดอะไรกัน แต่ละคนไม่ก็ไม่แต่งงาน พอแต่งงานก็ไม่เอาลูก ฉันตั้งตารออุ้มลูกของพวกเธอเมื่อห้าหรือหกปีที่แล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สมหวัง ฉันจะเฝ้ารอข่าวดีจากพวกเธอทั้งสองคนนะ……"

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"ป้าหลี่ ไม่ต้องห่วง พวกเราจะทำให้ความปรารถนาของป้าเป็นจริงโดยเร็วที่สุด!"

ป้าหลี่ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเมื่อได้ยินแบบนี้ และรีบพูดว่า:"ดีดีดี ดีมาก!"

พูดไป ป้าหลี่ก็รีบพูดว่า:"เย่เฉิน ชูหรัน พวกเธอทั้งสองเพิ่งถึงโรงแรม คงเหนื่อยมากแน่ๆ พักผ่อนให้เพียงพอก่อนเถอะ ป้าจะไม่รบกวนพวกเธอแล้วล่ะ รอให้พวกเธอทำธุระในสหรัฐอเมริกาเสร็จ อย่าลืมมาหาป้าที่แวนคูเวอร์ด้วยล่ะ!"

เซียวชูหรันรีบพูดว่า:"ป้าหลี่ ไม่ต้องห่วง หนูกับเย่เฉินคุยกันแล้วค่ะ พวกเราจะไปหาป้าทันทีที่ทำธุระเสร็จ และพวกเราก็ไม่รีบกลับกัน ถึงตอนนั้นจะไปนอนที่ป้าหลายๆ วัน และอยู่กับป้าให้มากๆ!"

ป้าหลี่พอใจมาก พยักหน้าอย่างรวดเร็ว และพูดว่า:"นั่นมันดีมากเลย! ปกติแล้วบ้านหลังนี้มันใหญ่มาก บ้านที่ป้ากับเสี่ยวเฟินอาศัยอยู่มีห้องนอนทั้งหมด5ห้อง กำลังเครียดอยู่เลยว่า มันจะไม่สนุกสนานพอ พอพวกเธอมา ก็อยู่ที่นี่ให้สบายสักพักเถอะ!"

เย่เฉินยิ้มทันที และพูดว่า:"ได้ครับป้าหลี่ งั้นก็ตามนี้นะครับ"

"โอเค!"ป้าหลี่พูดด้วยรอยยิ้ม:"พวกเธอรีบไปทำธุระเถอะ ไว้ค่อยคุยกันวันหลัง!"

หลังจากวางสายวิดีโอคอล เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะนึกถึงข้อความเมื่อกี้

แม้ว่าจะได้รับการยืนยันแล้วว่าหลี่เสี่ยวเฟินปลอดภัย แต่เขาก็ยังคงมีความสงสัยอยู่ในใจ

เขานึกไม่ออกจริงๆ ว่าจุดประสงค์ของอีกฝ่ายในการส่งข้อความนี้คืออะไร

หากเป็นการฉ้อโกง แต่ทำไมอีกฝ่ายไม่ติดต่อเขาต่อล่ะ?