เมื่อคิดเช่นนี้ เย่เฉินก็มีความรู้สึกผสมปนเปกันในใจ
แม้ว่าเขาจะมีความสามารถขั้นสูงแล้วยังไงล่ะ
ยังคงสืบว่าเกิดอะไรขึ้นในปีนั้นไม่ได้อยู่ดี และมีความลับอะไรอยู่เบื้องหลังกันแน่
ถ้าเขาสามารถเอาชีวิตของพ่อแม่กลับคืนมาได้ เขาก็เต็มใจที่จะสละทุกอย่างที่เขามี แม้ว่าเขาจะมอบ"ตำราเก้าเสวียนเทียน"ออกไป เขาก็ไม่เสียใจ
น่าเสียดายที่โลกนี้ไม่ให้โอกาสตัวเองในการแลกเปลี่ยน
ในตอนที่ปลง จู่ๆ มือถือของเขาก็ดังขึ้น
เขาคิดว่ามันอาจเป็นข้อความจากบุคคลลึกลับ แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นเบอร์แปลก ที่ขึ้นต้นด้วย +1
เย่เฉินเก็บอารมณ์ กดปุ่มรับ และถามอย่างระมัดระวังว่า:"สวัสดีครับ นั่นใครครับ?"
เสียงของล่ายชิงหวาดังมาจากปลายสาย:"คุณชายเย่ นี่ฉันเอง ล่ายชิงหวา"
เย่เฉินตกตะลึงครู่หนึ่ง และถามด้วยน้ำเสียงเคารพ:"ท่านล่าย ดึกขนาดนี้แล้ว ท่านมีเวลาโทรหาผมได้ไง?"
ล่ายชิงหวารีบพูดว่า:"คุณชายเย่ ฉันมีเรื่องสำคัญที่ไม่กล้าเสียเวลา ดังนั้นจึงโทรหาคุณโดยเร็วที่สุด"
เย่เฉินรีบถามว่า:"ท่านล่าย มีเรื่องสำคัญอะไร เชิญท่านพูดโดยตรง"
ล่ายชิงหวาพูดอย่างเคร่งขรึม:"คุณตาของคุณ เมื่อกี้โทรมาถามฉันเรื่องยาอายุวัฒนะ"
"คุณตาของผม?"เย่เฉินขมวดคิ้วและถามว่า:"หลังจากน้าชายใหญ่ของผมกลับไป บอกเรื่องยาอายุวัฒนะกับเขาใช่ไหม?"
"ใช่"ล่ายชิงหวาพูดว่า:"คุณตาของคุณบอกว่าเขาอยากซื้อยาอายุวัฒนะ และหวังว่าฉันสามารถช่วยติดต่อได้"
หลังจากวางสายของล่ายชิงหวา เย่เฉินก็อดคิดไม่ได้ว่า:"น้าชายใหญ่มาซื้อยาอายุวัฒนะ ดูเหมือนว่าน่าจะเพื่อคุณตา และบวกกับทำนายของท่านล่าย สภาพร่างกายของคุณตาน่าจะเกิดอะไรขึ้น"
เมื่อคิดเช่นนี้ เย่เฉินก็มีความคิดอยู่ในใจว่า จะยืนยันสถานการณ์ของคุณตาสักหน่อยไหม และหากสถานการณ์วิกฤติ เขาควรจะให้ยื่นเข้าไปช่วยหรือไม่
แต่ว่า เมื่อนึกถึงคำถามที่เมื่กี้เขาคิดถึงพ่อแม่ เย่เฉินก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยในใจ
ตระกูลอานแข็งแกร่งมาก ทำไมพ่อแม่เสียไป 20 ปีแล้ว ถึงไม่เคยค้นหาความจริงเกี่ยวกับการตายของพ่อแม่ล่ะ?
นอกจากนี้ เขายังจำได้ว่า ตอนที่เขาตามแม่กลับไปสหรัฐอเมริกาเพื่อเยี่ยมญาติ คุณตาของเขามักจะไม่เคยทำหน้าดีๆ ต่อแม่ของเขา
ทุกครั้งที่แม่ฝืนไถ่ถามทุกข์สุขกับคุณตา คุณยาย และญาติๆ เธอมักจะแอบร้องไห้เมื่อกลับถึงห้อง
ครอบครัวของคุณตามีท่าทางที่ไม่ดีต่อพ่อ ทุกครั้งที่กลับมาอยู่สองสามวัน คุณตาก็ไม่ค่อยพูดกับพ่อ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...