เย่เฉินถือโทรศัพท์ออกจากร้านอาหาร และโทรหาว่านพั่วจวินโดยตรง ในสถานที่ที่ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ
ทันทีที่รับสาย เขาก็พูดกับว่านพั่วจวินทันที:"พั่วจวิน ฉันมีเบอร์ที่ต้องการให้คุณช่วยตรวจสอบหน่อย! ค้นหาว่าใครกำลังใช้เบอร์นี้ คนนั้นอยู่ที่ไหน และตำแหน่งต้องพยายามแม่นที่สุด!"
ว่านพั่วจวินพูดโดยไม่ลังเล:"คุณเย่ โปรดบอกเบอร์ที่คุณต้องการตรวจสอบให้ผม แล้วผมจะให้คนตรวจสอบเดี๋ยวนี้!"
เย่เฉินบอกเบอร์นี้กับว่านพั่วจวินทันที
แค่ผ่านไปสามนาที ว่านพั่วจวินก็โทรหาเย่เฉินกลับ
หลังจากที่เย่เฉินรับสาย ว่านพั่วจวินก็พูดว่า:"คุณเย่ ผมให้คนตรวจสอบเบอร์โทรศัพท์ที่คุณส่งให้ผม เบอร์นี้เป็นเบอร์โทรศัพท์จากแคนาดา และผู้ดำเนินการคือ BCE lnc"
"แต่ว่า นี่เป็นซิมโทรศัพท์มือถือแบบเติมเงินที่ไม่ระบุตัวตน ดังนั้นจึงไม่พบข้อมูลใดๆ เกี่ยวกับผู้ใช้ แม้ว่าบัตรเหล่านี้ส่วนใหญ่จะซื้อโดยนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ แต่ก็สามารถซื้อได้โดยทุกคนในแคนาดา ถ้าอยากสืบหาว่าเป็นใครกันแน่ เกรงว่าคงจะต้องใช้เวลาพอสมควร และยากมาก"
พูดถึงนี้ ว่านพั่วจวินก็แนะนำว่า:"ผมให้ลูกน้องพยายามระบุตำแหน่งเฉพาะของอีกฝ่าย ตามข้อมูลสถานีฐานที่อีกฝ่ายใช้ แต่เพื่อกำหนดพิกัดเฉพาะของอีกฝ่าย แต่ต้องให้อีกฝ่ายเชื่อมต่อเครือข่ายอย่างน้อยหนึ่งหรือสองนาที แต่การรับรู้การต่อต้านลาดตระเวนของอีกฝ่ายนั้นแข็งแกร่งมาก เขาไม่ได้เชื่อมต่อกับเครือข่ายนานกว่า 30 วินาทีในแต่ละครั้งที่เขาเปิดเครื่อง ดังนั้นเราจึงสามารถค้นหาตำแหน่งโดยสังเขปของเขาเท่านั้น"
เย่เฉินรีบถามว่า:"ตำแหน่งโดยสังเขปคือที่ไหน?"
ว่านพั่วจวินอธิบายว่า:"สถานีฐานที่อีกฝ่ายใช้ตั้งอยู่ใกล้กับไชน่าทาวน์ในแวนคูเวอร์ แคนาดา รัศมีความครอบคลุมของสัญญาณสถานีฐานมากกว่า 2 กิโลเมตร จึงสามารถระบุได้เพียงว่าอีกฝ่ายต้องอยู่ในย่านไชน่าทาวน์ และตำแหน่งที่แน่ชัดยังไม่แน่นอน"
เย่เฉินตกใจเมื่อได้ยินแบบนี้
หลังจากฟังการแนะนำของว่านพั่วจวินแล้ว เย่เฉินจึงรู้ว่าพฤติกรรมของอีกฝ่ายที่ปิดเครื่องหลังส่งข้อความนั้น จะต้องหลีกเลี่ยงตำแหน่งของสถานีฐาน และวิธีนี้ดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพมากในตอนนี้
เขาเลยถามว่านพั่วจวินว่า:"คุณมีลูกน้องที่แคนาดาไหม?"
ว่านพั่วจวินพูดอย่างรู้สึกผิดว่า:"คุณเย่ การเคลื่อนไหวหลักของสำนักว่านหลงคือตะวันออกกลางและแอฟริกา และฝั่งอเมริกาเหนือเป็นอาณาเขตของกลุ่มทหารรับจ้างชาวอเมริกัน รวมถึงแก๊งจากต่างประเทศบางส่วน โดยปกติแล้วเราจะไม่เข้าไปยุ่ง"
พูดจบ ว่านพั่วจวินก็พูดอีกว่า:"แต่ถ้าคุณต้องการล่ะก็ ผมจะส่งคนไปเดี๋ยวนี้!"
เย่เฉินตกอยู่ในความลังเลอย่างกะทันหัน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...