ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3893

เด็กผู้ชายคนนั้นพูดอย่างเขินอายเล็กน้อยว่า “ซินหยู่ นั่นมันก็แค่เรื่องอดีตที่ผ่านไปแล้ว ก่อนหน้านี้ผมมันตาบอดไปแล้วจริงๆ และผมจะไม่มีวันถูกคนประเภทนี้ล่อลวงอีกอย่างแน่นอน…….”

เมื่อคลอเดียได้ยินคำพูดนี้ เธอก็พูดอย่างเย็นชาทันทีว่า “หลี่ห้าวหยาง โปรดระวังคำพูดของคุณด้วย! ฉันไม่เคยล่อลวงคุณเลยสักครั้ง! จดหมายหลายฉบับที่คุณเขียนมาให้ฉันนั้น ฉันไม่เคยแม้แต่จะเปิดดูเลยก็คืนให้คุณไปแล้ว! หวังว่าในฐานะที่คุณเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ในเวลที่คุณพูด อย่างน้อยก็ควรจะเป็นอย่างที่เด็กผู้ชายควรเป็น ความรับผิดชอบขั้นพื้นฐานที่สุด!”

เด็กผู้ชายที่ถูกเรียกว่าหลี่ห้าวหยางหน้าแดงขึ้นมาในทันที แต่ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขากลับเยาะเย้ยและกล่าวว่า “โอ๊ย หลี่ห้าวหยาง จดหมายที่คุณเขียนให้เค้านั้น เค้าไม่เคยได้อ่านเลย คุณว่าคุณน่าอายหรือไม่? ที่สำคัญคือตอนนี้เธอเสียโฉมไปแล้ว กลายเป็นคนอัปลักษณ์ไปแล้ว ก็ยังดูถูกคุณตามเคย ยังสามารถฉีกหน้าคุณได้ คุณว่าคุณอยู่ต่อไปจะมีประโยชน์อะไรอีก ถ้าฉันเป็นคุณนะ ฉันแม่งจะหาเต้าหู้ก้อนหนึ่งมากระแทกฆ่าตัวตายไปแล้ว!”

หลี่เสี่ยวเฟินกล่าวในเวลานี้ว่า “ได้โปรดพวกคุณออกไปตายข้างนอกกันเถอะ และอย่ามาตายอยู่ในร้านของฉัน ที่นี่ของฉันไม่ต้อนรับพวกคุณ”

“เหี้ย!” เด็กผู้หญิงคนนั้นด่าอย่างเสียงดัง “มึงแม่งก็แค่คนเปิดร้านสะดวกซื้อ จะมาแกล้งทำเป็นอะไรอยู่ที่นี่ เชื่อไหมว่ากูจะทำให้ร้านของมึงอยู่ไม่ได้ในไม่กี่นาที!”

เมื่อเผชิญหน้ากับการยั่วยุของหญิงสาวที่เป็นผู้นำหน้า หลี่เสี่ยวเฟินเพียงพูดเบาๆ ว่า “ฉันขอเตือนพวกคุณเลยนะ ถ้ายังไม่รีบออกจากร้านของฉันไปอีก ฉันก็จะโทรแจ้งตำรวจทันที!”

“โทรแจ้งตำรวจงั้นเหรอ?” เด็กผู้หญิงคนนั้นเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า “คุณก็โทรแจ้งสิ หลังจากที่คุณโทรแจ้งความกับตำรวจแล้ว เชื่อหรือไม่ว่าฉันจะโทรไปหาพ่อทันที และขอให้พ่อซื้ออาคารแถวนี้ทั้งหมด และปล่อยให้พวกคุณหนีบหางออกไปจากที่นี่ตั้งแต่วันพรุ่งนี้!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน