ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3894
หวงซินหยู่พูดโพล่งออกมาและด่าว่า “แม่งเอ๊ย ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะผู้หญิงเลวคนนี้อ่อยเหยื่อไปทั่วทั้งวัน แฟนของฉันจะถูกคุณล่อใจได้อย่างไร!”
หลังจากพูดจบ เธอก็จ้องไปที่เด็กผู้ชายที่อยู่ข้างๆ ด้วยความโกรธ และตะโกนอย่างโกรธเคืองว่า “หลี่ ห้าวหยาง ตบหน้าเธอให้แรงๆ ซะ! และก็ตัดผมของเธอด้วย! ฉันจะรอดูว่าเธอจะใช้อะไรปิดใบหน้าที่น่ารังเกียจของเธอในอนาคต!”
ก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอก็รีบหยิบมือถือของเธอออกมา แล้วเยาะเย้ยในปากด้วยว่า “ฉันจะถ่ายวิดีโอของกระบวนการทั้งหมดแล้วแชร์ไปที่แพลตฟอร์มวิดีโอสั้นบนอินเทอร์เน็ต เพื่อให้ทุกคนได้เห็นว่า คลอเดียผู้เป็นดาวโรงเรียนที่สวยงามในวันวาน ตอนนี้มีรูปลักษณ์ที่น่าเกลียดแค่ไหนกัน!”
หลี่ห้าวหยางพูดอย่างอักอ่วนว่า “เอาล่ะซินหยู่ พวกเราไปกันเถอะ ไม่จำเป็นต้องไปสนใจเธอเลย”
หวงซินหยู่ยกมือขึ้นและตบเข้าที่ใบหน้าหลี่ห้าวหยาง ด้วยเสียงตบที่ดังขึ้นมา ทำให้หลี่ห้าวหยางตะลึง และก็กัดฟันด่าว่า “หลี่ห้าวหยาง มึงแม่งหมายความว่าอย่างไร ปกป้องเธองั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าเมื่อกี้นี้ฉันโทษเธอผิดแล้ว ก่อนหน้านี้แกเป็นฝ่ายเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเธอตลอด ลับหลังฉันจริงๆ เหรอ?”
หลี่ห้าวหยางปิดใบหน้าของเขา แกว่งไปมาครู่หนึ่ง
เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีการเคลื่อนไหวเป็นเวลานาน หวงซินหยู่ก็รู้สึกโกรธจัดขึ้นมา และกัดฟันแล้วพูดว่า “โอเค! คุณไม่เต็มใจที่จะตบเธอใช่ไหม โอเค! นับจากนี้ไป เราสองคนเลิกกัน แกไปให้พ้นจากฉันยิ่งไกลยิ่งดี!”
หลังจากพูดจบ เธอก็พูดกับผู้หญิงอีกสองคนที่อยู่รอบๆ ตัวเธอทันทีว่า “พวกแกสองคนจับตัวเธอไว้ให้ฉัน ฉันจะสั่งสอนผู้หญิงเลวตัวนี้ด้วยตัวเอง!”
หลี่ห้าวหยางรีบอ้อนวอนว่า “ซินหยู่ ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นจริงๆ ……”
หวงซินหยู่พูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่สนหรอกว่าคุณจะหมายความว่าอย่างไร วันนี้ฉันจะให้สองทางเลือกแก่คุณ หรือไม่ก็ไปให้พ้น หรือไม่ก็จัดการกับผู้หญิงเลวคนนั้นแรงๆ!”
หลี่ห้าวหยางลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก็ดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินใจ จากนั้นเขาก็กำหมัดแน่น มองไปที่คลอเดีย และกัดฟันด่าว่า “คลอเดีย ทั้งๆ ที่ผมไม่เคยไปยุ่งกับคุณมาก่อนเลย แต่คุณกลับบอกว่าผมไปยุ่งกับคุณ อยู่ต่อหน้าแฟนของผม ในเมื่อคุณเป็นคนที่ก่อเรื่องขึ้นมาก่อน งั้นก็อย่าโทษผมที่ไม่เกรงใจแล้ว!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ ที่มุมปากของหวงซินหยู่ก็มีรอยยิ้มที่ประสบความสำเร็จขึ้นมา แล้วก็พูดกับผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างๆ เธอว่า “พวกคุณทั้งสองไปจับตัวผู้หญิงเลวคนนั้นไว้ และฉันจะถ่ายวิดีโอให้เธอสักหน่อย!”
อันที่จริงเย่เฉินก็ไม่ใช่ว่าอยากจะดูการแสดงดีใดๆ เขาแค่อยากจะใช้โอกาสนี้เพื่อทำความเข้าใจและสังเกตผู้หญิงคนที่ชื่อคลอเดียคนนี้
อีกนัยหนึ่งก็อยากจะลองดูสไตล์การทำงานของหญิงสาวผู้นี้ และในอีกนัยหนึ่งก็สามารถใช้โอกาสนี้เพื่อสืบหาข้อมูลบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับตัวตนของเธอ
ในระหว่าที่คนพวกนี้ดูถูกก่นด่าคลอเดียในตอนเมื่อกี้นี้ คนเหล่านี้ได้เปิดเผยข้อมูลบางอย่างโดยไม่ได้ตั้งใจ
ตัวอย่างเช่น แม้ว่าคลอเดียจะเป็นลูกครึ่ง แต่เธอก็น่าจะเรียนอยู่ในโรงเรียนที่มีชาวจีนมากกว่ามาโดยตลอด ดังนั้นเธอจึงเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับวัยรุ่นชาวจีนเหล่านี้ได้
อีกตัวอย่างเช่น ตัวตนของพ่อคลอเดีย ในช่วงที่เขามีชีวิตอยู่เป็นถึงสมาชิกของมาเฟียอิตาลี และแม้กระทั่งจากพฤติกรรมของหวงซินหยู่ในการประจบประแจงคลอเดียมาก่อนหน้านี้ จะสามารถเห็นได้ว่า พ่อของคลอเดียอยู่ในกลุ่มมาเฟียในช่วงที่มีชีวิตอยู่ของเขาก็สามารถนับได้ว่าเป็นบุคคลสำคัญพอสมควรด้วยเช่นกัน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...