ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3897

เมื่อเห็นว่าผู้ติดตามสองคนยังคงยืนอึ้งอยู่ เย่เฉินจึงเอ่ยปากพูดว่า “พวกคุณสองคนยังยืนงงทำไรอยู่? ยังไม่รีบตามไปอีก”

ทั้งสองกลับมารู้สึกตัว มองหน้ากัน รีบวิ่งออกจากประตู และไล่ตามพวกเขาไป

หลี่เสี่ยวเฟินถอนหายใจด้วยความโล่งอกในเวลานี้ และพูดถอนหายใจว่า “เหนือคนชั่วก็ยังมีคนที่ชั่วกว่าจริงๆ …… ฉันว่าหวงซินหยู่น่าจะออกจากโรงพยาบาลไม่ได้ในอีกสิบยี่สิบกว่าวันข้างหน้าแล้ว…….”

เย่เฉินพยักหน้า และพูดอย่างผ่านๆ ว่า “เมื่อกี้นี้ผมเพิ่งส่งวิดีโอสั้นผ่านโทรศัพท์มือถือของเธอ คาดว่าอีกเป็นเวลานานในอนาคต แม้ว่าเธอจะหายดี แต่เธอก็จะไม่มีหน้าออกมาหรอก”

หลี่เสี่ยวเฟินอดหัวเราะออกเป็นเสียงไม่ได้ และพูดโพล่งออกมาว่า “พี่เย่เฉินคุณช่างใจร้ายจริงๆ เลย…….”

ในขณะที่พูด เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจว่า “ดูเหมือนว่าในช่วงเวลาปกติหลี่ห้าวหยางคนนั้นจะถูกหวงซินหยู่รังแกไม่น้อยนัก และเขาก็เสียสติไปอย่างสมบูรณ์เลย………”

“ใช่” เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มเล็กน้อย และซ่อนทักษะและชื่อเสียงของเขาไว้ลึกๆ

ในครั้งนี้ เขาไม่ได้ให้จุดสังเกตทางจิตวิทยาอย่างละเอียดถี่ถ้วนแก่หลี่ห้าวหยางโดยตรง เหมือนที่เขาเคยทำกับอู๋ฉีมาก่อนหน้านี้

ในคราวนี้ เพื่อไม่ให้แสดงร่องรอยใดๆ ของเขา จึงจงใจใช้ปราณทิพย์ เพื่อให้จุดสังเกตทางจิตวิทยาที่อ่อนโยนกว่าหลี่ห้าวหยางมากเมื่อเทียบกับอู๋ฉี หลังจากที่ทำให้เขาเสียสติได้สำเร็จ เขาก็ใช้จุดสังเกตทางจิตวิทยาสองครั้งติดต่อกัน เพื่อฟื้นสติของเขากลับคืนมา

ด้วยวิธีนี้ ทำให้คนอื่นและความรู้สึกของหลี่ห้าวหยางเอง เป็นเพราะว่าหุนหันพลันแล่นชั่วขณะ ขาดสติไป และทำร้ายผู้อื่นด้วยความตื่นเต้น

สำหรับเย่เฉินแล้ว นี่ก็ถือเป็นวิธีใหม่ในการเล่นอีกแบบหนึ่งด้วยแรงบันดาลใจ

คลอเดียกล่าวอย่างซาบซึ้งในเวลานี้ว่า “ขอบคุณพี่เสี่ยวเฟิน ขอบคุณคุณเย่…..”

หลี่เสี่ยวเฟินยิ้มและกล่าวว่า “ถ้าจะขอบคุณก็ขอบคุณหลี่ห้าวหยางคนนั้นเถอะ”

คลอเดียโค้งคำนับเบาๆ ให้พวกเขาสองคน แล้วก็พูดกับหลี่เสี่ยวเฟินว่า “พี่เสี่ยวเฟิน ฉันจะไปทำงานที่ด้านหลังแล้ว”

หลี่เสี่ยวเฟินก็กล่าวว่า “คุณไปพักผ่อนสักครู่เถอะ หรือช่วยดูที่แคชเชียร์ให้ฉันสักครู่ แล้วฉันจะทำความสะอาดที่ข้างหลัง”