ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3900

กัวเหล่ยจากไป และหลี่เสี่ยวเฟินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เย่เฉินถามเธอว่า “เสี่ยวเฟิน กัวเหล่ยคนนี้มารังควานคุณเป็นประจำเลยเหรอ?”

หลี่เสี่ยวเฟินยักไหล่ และพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ไอ้คนนั้น เป็นเสือยิ้มผู้โด่งดังอยู่ในไชน่าทาวน์ คุณอย่าดูว่าเวลาที่เขาพูดนั้นมีใบหน้าที่ยิ้มแย้ม และสุภาพกับทุกคน แต่จริงๆ แล้วในไขกระดูกเขาเลวทรามกว่าใครๆ อีกด้วยซ้ำ”

เย่เฉินขมวดคิ้ว และถามว่า “สามารถพูดให้ชัดเจนกว่านี้ได้ไหม?”

“อันนี้.....” หลี่เสี่ยวเฟินเหลือบมองไปทางโกดัง แล้วกระซิบด้วยเสียงเบาว่า “ไว้มีโอกาสค่อยบอกคุณช้าๆ ดีกว่า”

ทันทีที่คำพูดจบลง คลอเดียก็ได้เดินออกมาแล้ว เธอมองไปที่เย่เฉิน และพูดอย่างจริงจังว่า “กัวเหล่ยทำธุรกิจกลโกงทางโทรศัพท์ในประเทศจีน หลังจากเกิดเรื่องขึ้นถึงหนีมาที่แคนาดา และมาเพิ่งพาแม่ของฉัน.......”

“คุณปู่ของกัวเหล่ย เป็นพี่น้องกันกับยายฉัน ทั้งสองครอบครัวมีความสัมพันธ์ระหว่างกันอยู่บ้าง และกัวเหล่ยก็เป็นลูกคนเดียวในครอบครัว แม่ของเขากลัวว่าเขาจะถูกจับและถูกส่งตัวเข้าคุก จึงมาขอร้องแม่ฉ้นให้รับเขาไว้ หลังจากนั้นแม่ก็จัดให้เขาเป็นคนขับรถติดตามพ่อของฉัน........”

“เมื่อสามเดือนที่แล้ว กัวเหล่ยและรองผู้บัญชาการของบริษัทเกลี้ยกล่อมพ่อของฉันให้ร่วมมือกับแก๊งอเมริกัน แต่พ่อของฉันไม่เห็นด้วย”

“เมื่อสองเดือนก่อน มีคนจุดไฟเผาบ้านของฉัน ทั้งครอบครัวของฉันมีห้าคน มีเพียงฉันคนเดียวที่โชคดีรอดชีวิตมาได้........”

“ตั้งแต่นั้นมา รองผู้บัญชาการของบริษัทก็รับช่วงต่อจากพ่อของฉัน และกัวเหล่ยก็เลยกลายเป็นคนดังอยู่ภายใต้อำนาจของเขา.........”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน