ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3901

“ถ้าพวกเขารู้เรื่องพวกนี้ คงจะไม่ปล่อยให้ฉันมีชีวิตอยู่อย่างแน่นอน”

หลี่เสี่ยวเฟินอดไม่ได้ที่จะถามว่า “แล้วทำไมคุณถึงกลับมา ในเมื่อพวกคุณก็ได้หนีไปแล้ว?”

คลอเดียพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ถ้าฉันไม่กลับมาแล้วจะทำอย่างไรล่ะ? ถ้าฉันไม่กลับมา พวกเขาก็คงเดาได้ว่าฉันต้องรู้อะไรบางอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงไม่กล้าที่จะกลับมา หากเป็นเช่นนั้น พวกเขาก็จะตามหาฉันไปทุกที่อย่างแน่นอน และฆ่าฉันให้สิ้นเรื่อง.........”

“ในทางกลับกัน เมื่อฉันกลับมาแล้ว ถึงจะทำให้พวกเขารู้สึกว่าทุกอย่างราบรื่น คิดว่าฉันต้องไม่รู้อะไรอย่างแน่นอน”

“อีกอย่าง พวกเขาก็ไม่สงสัยในคำพูดของฉัน ฉันบอกพวกเขาว่า เหตุผลที่ฉันหายตัวไปชั่วขณะหนึ่ง เป็นเพราะสมาชิกในครอบครัวของฉันเสียชีวิต และใบหน้าของฉันก็ถูกเผาไหม้ มันกระทบจิตใจอย่างมาก ดังนั้นจึงไม่อยากเจอคนเลย จนกระทั่งรอจนกว่าตัวเองจะยอมรับความจริงนี้ได้ ฉันถึงตัดสินใจกลับมา”

หลี่เสี่ยวเฟินถามอีกครั้งว่า “แล้วถ้าเกิดว่าพวกเขาไม่วางใจ และอยากจะตัดเรื่องให้สิ้นล่ะ?”

“ไม่” คลอเดียส่ายหัวและพูดว่า “การตายของพ่อแม่และน้องชายของฉัน มันถูกพวกเขาปลอมแปลงให้เป็นอุบัติเหตุครั้งใหญ่อยู่แล้ว ฉันกลับมาแล้วในตอนนี้ อยู่ในสายตาของทุกคน ฉันก็เป็นเพียงคนที่น่าส่งสารคนเดียวที่รอดชีวิตมาได้”

“หากวันหนึ่งฉันก็ตายไปอย่างกะทันหัน อยู่ในสายตาของคนภายนอกอาจดูจงใจเกินไป ตราบใดที่พวกเขาแน่ใจว่าฉันไม่รู้เรื่องภายใน พวกเขาจะไม่เสี่ยงที่จะฆ่าฉันหรอก”

“ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าฉันอยากจะแก้แค้นให้กับพ่อแม่และน้องชายอีกสองคน ฉันก็ต้องกลับมาที่แวนคูเวอร์ถึงจะมีโอกาส!”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ น้ำตาของคลอเดียก็ได้เอ่อล้นลงมาอีกครั้ง “เพียงแต่ตอนที่ฉันกลับมา พ่อแม่และน้องชายสองคนของฉันก็ถูกฌาปนกิจและฝังอย่างลวกๆ ไปแล้วในฐานะที่เป็นญาติคนเดียวของพวกเขา ฉันไม่สามารถมาส่งพวกเขาเป็นครั้งสุดท้าย.......”

หลังจากฟังเรื่องนี้ หลี่เสี่ยวเฟินก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เธอค่อยๆ กอดคลอเดียไว้ในอ้อมแขน และสำลักพูดว่า “ทำไมคุณก่อนหน้านี้คุณไม่เคยเล่าเรื่องพวกนี้กับฉันบ้างเลย......”

คลอเดียพูดทั้งน้ำตาว่า “ก่อนหน้านี้ฉันไม่กล้าพูด ฉันกลัวว่าถ้าพูดออกไป ฉันจะตาย.......”

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะชื่นชมคลอเดียในเวลานี้

เด็กผู้หญิงคนนี้อายุเพียงสิบแปดปี แต่เมื่อเผชิญกับความทุกข์ครั้งใหญ่ขนาดนี้ ยังจะสามารถวิเคราะห์สถานการณ์ของตัวเองได้อย่างละเอียดถี่ถ้วนเช่นนี้

อีกอย่าง เธอยังได้ตัดสินใจอย่างใจเย็นที่สุด ซึ่งน่ายกย่องมากจริงๆ