ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3903
เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ เส้นเลือดของเขาก็ผุดขึ้นมาโดยไม่ตั้งใจ
เขาไม่สงสัยในความเป็นจริงของสิ่งที่คลอเดียพูด เพราะโลกใบนี้ไม่เคยสงบสุขและใจดีเหมือนที่คนทั่วไปเห็นกัน
อย่ามองว่าเศรษฐกิจที่พัฒนาอย่างสูงของยุโรปและสหรัฐอเมริกา แต่โลกใต้ดินของยุโรปและสหรัฐอเมริกา ถึงเป็นสถานที่ที่สกปรกที่สุดในโลก ไม่มีใครเทียบได้เลย
อีกอย่างคลอเดียเองก็เป็นลูกสาวของอดีตผู้นำมาเฟียอยู่แล้ว ต้องเคยได้ยินเรื่องพวกนี้มาก่อนอย่างแน่นอน
สิ่งที่เขารู้สึกโกรธมากที่สุด ก็คือสมาชิกแก๊งเหล่านี้ที่มีมือมีเท้า แต่กลับทำกำไรมหาศาลจากการขายผู้หญิง ซึ่งเป็นเรื่องที่อุกอาจจริงๆ
ดังนั้น เขาระงับความโกรธของเขา และเอ่ยปากถามคลอเดียว่า “แล้วคุณรู้ได้อย่างไรว่า กัวเหล่ยจะลงมือกับเสี่ยวเฟิน?”
คลอเดียหยิบไฟฉายที่เหมือนลิปสติกออกมาจากกระเป๋าของเธอ แล้วพูดว่า “นี่คือไฟฉายแสงสีม่วงที่มีความยาวคลื่นสั่งทำเฉพาะ ซึ่งไม่เหมือนกับความยาวคลื่นแสงสีม่วงที่ใช้สำหรับการตรวจสอบธนบัตรทั่วไป และก็หาซื้อตามท้องตลาดไม่ได้ นอกจากนี้ยังมีน้ำยาพิเศษชนิดหนึ่งที่จับคู่กับไฟฉายแสงสีม่วงตัวนี้ น้ำยาตัวนี้จะเผยแพร่อยู่ภายใต้แสงสีม่วงของความยาวคลื่นตัวนี้เท่านั้น หลังจากที่พวกเขาเลือกเป้าหมายแล้ว พวกเขาก็จะใช้น้ำยาตัวนี้วาดเครื่องหมายเฉพาะ อยู่ที่ประตู ของเป้าหมายที่เลือกไว้”
“นี่เป็นกฎระหว่างแก๊งของหลายแก๊ง เพื่อหลีกเลี่ยงการแย่งชิงกัน พวกเขายังจำกัดจำนวนสูงสุดของเครื่องหมายสำหรับแก๊งเดียวกันในเวลาเดียวกัน หากมีเครื่องหมายของแก๊งที่ประตูของครัวเรือนใดบ้านหนึ่ง และจำนวนเครื่องหมายที่ทำไว้ภายในขอบเขตสูงสุดของแก๊งนี้ งั้นก็พิสูจน์ว่าแก๊งนี้ได้เลือกบ้านหลังนี้เป็นเป้าหมายลงมือแล้ว และกำลังเลือกโอกาสเพื่อลงมือ งั้นแก๊งอื่นก็ไม่สามารถมุ่งความสนใจมาที่บ้านหลังนี้ได้อีกต่อไป”
เมื่อพูดอย่างนั้น คลอเดียก็มองไปที่เย่เฉิน และเอ่ยปากพูดว่า “วันที่ฉันส่งข้อความถึงคุณ เป็นครั้งแรกที่ฉันพบเครื่องหมายที่พวกกัวเหล่ยทิ้งไว้ที่ประตูบ้านของป้าหลี่”
หลังจากที่เย่เฉินฟังจบแล้ว เขาก็พยักหน้าเล็กน้อย ดูเหมือนว่า การที่หลี่เสี่ยวเฟินทำดีกับคลอเดีย ยังคงเก็บเกี่ยวผลดีให้กับเธออยู่บ้าง ถ้าคลอเดียไม่หาวิธีที่จะปกป้องความปลอดภัยของเธอ เกรงว่าเธอจะรอไม่ถึงตัวเอมาถึง ก็ได้ถูกอีกฝ่ายลักพาตัวไปแล้ว
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินมองไปที่คลอเดีย และพูดอย่างจริงจังว่า “ขอบคุณ คลอเดีย ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ เสี่ยวเฟินอาจประสบอุบัติเหตุไปแล้ว”
คลอเดียพูดอย่างจริงจังว่า “ถ้าไม่ใช่ป้าหลี่และพี่เสี่ยวเฟินรับฉันไว้ ฉันเกรงว่าตอนนี้ฉันคงไม่มีที่พักผิงแล้ว.......”
เย่เฉินมองดูรอยแผลเป็นปลอมบนใบหน้าของเธอ และถามว่า “เหตุผลที่คุณแกล้งทำเป็นว่าถูกไฟเผาไหม้ ก็น่าจะเป็นเพราะว่าคุณกลัวจะตกเป็นเป้าหมายของคนพวกนั้นใช่ไหม?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...