ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3906

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลี่เสี่ยวเฟินก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที กอดเย่เฉินและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เยี่ยมมากเลยจริงๆ พี่เย่เฉิน!”

เย่เฉินตบหลังเธอเบาๆ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณเข้าไปข้างในก่อน ผมจะไปโทรศัพท์สักหน่อย”

“โอเค!” หลี่เสี่ยวเฟินพยักหน้า และรีบกลับเข้าไปที่ร้านสะดวกซื้ออย่างมีความสุข

เย่เฉินหยิบเครปจีนออกจากถุงแล้วกัดไปคำหนึ่ง แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรหาว่านพั่วจวิน

ทันทีที่รับสายขึ้นมา ว่านพั่วจวินที่อยู่ทางด้านนั้นก็พูดทันทีว่า “คุณเย่ ทหารหญิงยี่สิบคนที่ผมส่งไปยังสหรัฐอเมริกาได้ออกเดินทางเมื่อสามชั่วโมงที่แล้ว นอกจากนี้ผมก็ได้ส่งทีมปฏิบัติการพิเศษอีกยี่สิบคน ก็ได้ออกเดินทางไปแคนาดาแล้ว และคาดว่าจะไปถึงภายในสิบชั่วโมง เผื่อว่าคุณมีความต้องการคนที่เป็นประโยชน์ในแคนาดา”

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะชมเชยว่า “พั่วจวิน ไม่นึกเลยว่าคุณจะทำงานได้ละเอียดอ่อนขนาดนี้”

ว่านพั่วจวินรีบพูดว่า “คุณเย่ นี่คือสิ่งที่ผมควรทำ”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และเอ่ยปากกล่าวว่า “ตอนนี้สำนักว่านหลงกำลังสร้างฐาน น่าจะขาดแคลนกำลังคนมากใช่ไหม?”

ว่านพั่วจวินกล่าวว่า “เรียนคุณเย่ตรงๆ การสร้างฐานถาวรจากพื้นดิน ปริมาณงานโดยรวมมีขนาดใหญ่มาก และเหล่าทหารจำเป็นต้องได้รับการฝึกฝน นอกเหนือจากงานประจำวันและวันหยุดของพวกเขา ดังนั้นผมจึงไม่สามารถระดมกำลังทหารไปเข้าร่วมโครงการก่อสร้างได้มาก จนทำให้ขาดแคลนกำลังคนมากจริงๆ”

เย่เฉินกล่าวว่า “พอดีเลย ผมเพิ่งพบคนงานที่มีคุณภาพสูงเจ็ดแปดร้อยคนอยู่ในแคนาดา ฉันวางแผนที่จะหาโอกาส จัดเก็บพวกเขาในคราวเดียวแล้วส่งพวกเขาไปให้คุณทั้งหมด!”

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน ว่านพั่วจวินก็รีบถามว่า “คุณเย่ นี่คุณกำลังจะลงมือโจมตีกับองค์กรอะไรสักอย่างเหรอ?”

“ใช่” เย่เฉินก็ไม่ได้ปิดบัง และกล่าวเบาๆ ว่า “มีแก๊งเล็กๆ ที่ทำแต่เรื่องขั่วๆ ผมอยากจะตักพวกมันทั้งพวกเลย แต่จะฆ่าพวกมันทั้งหมดมันก็ไม่ค่อยเหมาะสม ส่งไปให้คุณใช้เป็นแรงงานฟรีจะดีกว่า มีทหารหลายหมื่นนายของสำนักว่านหลงคอยคุ้มกันอยู่ และทั้งชีวิตนี้พวกไม่ต้องแม้แต่จะคิดว่าจะสามารถหนีออกไปได้อย่างแน่นอน”