ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3918

เย่เฉินเองก็ไม่ทำให้กัวเหล่ยผิดหวัง ไม่นานก็ยิ่งอยู่ยิ่งถลำลึกในการเล่นพนันไพโกวครั้งนี้

เพิ่งผ่านไปเพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ชิปหนึ่งแสนที่เขาแลกมา ก็แพ้ไปจนหมดสิ้นแล้ว

กัวเหล่ยเห็นว่าเย่เฉินแพ้ชิปตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่แล้ว สีหน้ายังดูไม่พอใจ จึงรีบเข้าปลอบใจพูดว่า “คุณเย่ครับ ครั้งนี้ดูเหมือนดวงจะไม่ค่อยดีนัก เฉียดฉิวอยู่ตลอด พักผ่อนกันสักหน่อย ตาเมื่อกี้ หน้าไพ่ของคุณใหญ่ขึ้นมาแล้ว ผมก็คิดว่าคุณจะต้องชนะแน่นอน ไม่คิดเลยว่าเจ้ามือจะใหญ่กว่าคุณแค่นิดเดียวเท่านั้น ซวยจริงๆนะครับ”

เย่เฉินมองกัวเหล่ย ยิ้มเล็กน้อย แล้วสะบัดมือพูดว่า “เรื่องแพ้ชนะเป็นเรื่องปกติ อีกอย่างเงินแค่นี้ ยังไม่นับถึงการแพ้ชนะ อย่างมากก็เป็นแค่เหยื่อล่อเท่านั้น”

พูดจบ เขาก็เอาถุงในมือโยนให้กับกัวเหล่ยทั้งถุง แล้วพูดว่า “ไป เอาเงินพวกนี้ไปแลกชิปมาให้ฉัน！”

กัวเหล่ยรับเงินสดที่เย่เฉินโยนมาให้ ในใจแอบยินดี แล้วก็รีบไปแลกชิปมาหนึ่งถาดให้กับเขา

ครั้งนี้ เขาไม่ได้แลกชิปหนึ่งร้อยมาให้กับเย่เฉินอีก มูลค่าที่น้อยที่สุดอยู่ที่หนึ่งพันดอลลาร์แคนาดา และยังมีสองพัน ห้าพันกับหนึ่งหมื่น

เมื่อเขาถือชิปกลับมา ก็วางไว้ให้ตรงหน้าเย่เฉินอย่างนอบน้อม และพูดอย่างเคารพว่า “คุณเย่ครับ ชิปของคุณครับ คุณลองนับดูก่อน”

“ไม่ต้องแล้ว” แค่ดูเย่เฉินยังขี้เกียจดู แล้วก็หยิบเอาชิปหนึ่งหมื่นดอลลาร์แคนาดาโยนให้กับเขา พูดว่า “อันนี้ให้นาย”

“โอ๊ะ ขอบคุณครับคุณเย่ คุณช่างใจกว้างให้หนักจริงๆเลยครับ！”

กัวเหล่ยรับชิปมาอย่างปลื้มใจ ปากพูดขอบคุณนักหนา ในใจยินดีจะตายอยู่แล้ว

เย่เฉินไม่ได้สนใจเขา แล้วก็หยิบเอาชิปหนึ่งหมื่นตัวหนึ่งออกมาวางไว้บนโต๊ะ เคาะโต๊ะแล้วพูดกับคนแจกไพ่ว่า “มา แจกไพ่”

คนแจกไพ่พยักหน้า สายตาเหลือบมองไปทางกัวเหล่ย เห็นว่ากัวเหล่ยกอดอกไว้ มือขวาจับแขนซ้ายไว้ก็รู้แล้วว่ากัวเหล่ยอยากจะให้เย่เฉินแพ้อีกตา ฉะนั้นในตอนที่ล้างไพ่ก็ได้แอบโกงอีกครั้ง

ส่วนกัวเหล่ย ตอนนี้ได้กลายเป็นผู้นำของการพนันไปแล้ว