ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3920

สรุปบท บทที่ 3920 ควรจะจัดการยังไงดี: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 3920 ควรจะจัดการยังไงดี จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 3920 ควรจะจัดการยังไงดี คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

เย่เฉินพูดยิ้มๆว่า “เทียบกับเรื่องที่ฉันจะทำ เงินที่เสียให้กับพวกเขาแค่นั้น นับอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ถือซะว่าเป็นการค่าใช้จ่ายเล็กน้อยให้กับครอบครัวพวกเขาแล้วกัน”

เย่เฉินคิดจะทำลายแก๊งอิตาลีนี้ให้หมดสิ้น ต่อไปคนเจ็ดแปดร้อยคนพวกนี้ก็จะได้กลายเป็นคนถูกใช้แรงงานไปตลอดชีวิต แพ้ให้กับพวกเขาแค่สองสามล้านดอลลาร์แคนาดาจะนับอะไรได้ เฉลี่ยลงมาแล้วคนๆหนึ่งยังไม่ถึงสามพันเลย ถ้าหากเทียบกับราคาซื้อแล้ว ราคาการค้าทาสในตอนนั้นของยุโรปอเมริกาคงจะไม่ยังถูกขนาดนี้เลย

หลี่เสี่ยวเฟินได้ยินคำพูดนี้ ก็รีบถามว่า “พี่เย่เฉิน พี่มีแผนการอะไรงั้นหรอคะ?”

เย่เฉินพยักหน้า พูดนิ่งเฉยว่า “ฉันได้เตรียมการแสดงครั้งใหญ่ไว้ แสดงตรงเวลาในคืนพรุ่งนี้ ถึงตอนนั้นพวกเธอสองคนก็จะได้มีโอกาสรับชมอย่างระยะประชิด”

สายตาของหลี่เสี่ยวเฟินเป็นประกายขึ้นมาทันที สีหน้าคาดหวังตั้งตาคอย

แต่คลอเดียที่อยู่ด้านข้างอดที่จะถามไม่ได้ว่า “พี่เย่เฉิน…คืนพรุ่งนี้พี่ไปคาสิโนคนเดียว แล้วฉันกับเสี่ยวเฟินจะทำยังไงคะ….”

เย่เฉินรู้ว่าคลอเดียกังวลที่ความปลอดภัยของหลี่เสี่ยวเฟิน ถ้าหากว่าคืนพรุ่งนี้ลูกน้องของกัวเหล่ยใช้เวลาที่เย่เฉินอยู่คาสิโน มาลงมือจัดการกับหลี่เสี่ยวเฟิน อย่างนั้นก็จะลำบากแน่นอน

เย่เฉินหัวเราะพูดว่า “พรุ่งนี้ฉันมีลูกน้องจะมาที่แวนคูเวอร์ เรื่องพวกนี้ฉันจะจัดการไว้ให้เรียบร้อย พวกเธอสบายใจได้เลย!”

เย่เฉินรู้ว่าตอนนี้กัวเหล่ยคงจะเอาแต่นึกถึงสัญญาสองล้านของตัวเองในวันพรุ่งนี้แน่นอน ดังนั้นคืนนี้เขาไม่มีทางมาลงมือกับหลี่เสี่ยวเฟินอีก

ความเป็นจริงก็เป็นไปอย่างที่เขาคิด คืนนี้ ปลอดภัยไม่มีอะไร

หลังจากตื่นนอนแล้ว เย่เฉินก็ได้รับสายของว่านพั่วจวินที่โทรเข้ามา

เมื่อรับสาย ว่านพั่วจวินก็พูดอย่างเคารพว่า “คุณเย่ครับ กระผมและสมาชิกสำนักว่านหลงอีกสองร้อยกว่าคนได้ถึงที่แวนคูเวอร์แล้วครับ เตรียมพร้อมรอรับคำสั่งของคุณอยู่ตลอดเวลา!”

เย่เฉินถามอย่างประหลาดใจว่า “ทำไมนายถึงมาด้วยละ?”

คลอเดียที่พิงประตูแอบฟังอยู่เห็นว่าประตูขยับจึงคิดอยากจะวิ่งหนี แต่ว่าสายไปแล้ว ฉะนั้นเธอจึงมองเย่เฉินอย่างอึดอัดมาก และก็พูดอย่างรู้สึกหวาดหวั่นเล็กน้อยว่า “พี่เย่เฉิน…ขอโทษค่ะ…ฉัน…”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า “มีธุระจะหาฉันก็เข้ามาพูดสิ”

คลอเดียรีบพยักหน้า ตามเย่เฉินเข้าไปในห้อง

เมื่อเข้าห้องมา เธอก็ถามเสียงเบาว่า “พี่เย่เฉินคะ บอกแผนการวันนี้ของพี่กับฉันหน่อยได้มั้ยคะ? ถ้าหากมีอะไรที่จะให้ฉันร่วมมือด้วย ขอให้พี่บอกกับฉันล่วงหน้าด้วยนะคะ!”

เย่เฉินส่ายหัว พูดนิ่งๆว่า “ฉันจัดการไว้เรียบร้อยแล้ว อย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจอะไรทั้งนั้น ตอนกลางคืนก่อนที่ฉันจะไปคาสิโน จะจัดเตรียมลูกน้องมาปกป้องเสี่ยวเฟินที่นี่ก่อน ไม่ปล่อยให้เสี่ยวเฟินมีอันตรายอะไรแน่นอน”

คลอเดียวางใจลงเล็กน้อย แล้วก็ถามอย่างตระหนกว่า “พี่เย่เฉินคะ แล้วพี่เตรียมจะจัดการกัวเหล่ยยังไงคะ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน