ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3935

ในไม่ช้า ประตูด้านข้างของเรือบรรทุกสินค้าก็ถูกเปิดออก ในนั้นมีลูกเรือคนหนึ่งเห็นเย่เฉินและกล่าวด้วยความเคารพว่า "สวัสดี คุณเย่!"

ทันทีที่อังเดรเห็นประตูเปิดออก เขาก็รู้สึกราวกับว่าตนเองเป็นแม่ทัพที่เพิ่งเข้าครอบครองเมืองได้และอีกฝ่ายหนึ่งได้เปิดประตูให้เขาแล้วและกำลังรอการเข้ายึดครองของเขาอยู่

ในเวลานี้ อารมณ์ของเขาตื่นเต้นและพลุ่งพล่านเป็นพิเศษ อีโก้ของเขาเองก็กำลังขยายไปสู่ระดับใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน

เขาพึงพอใจอย่างมากและตะโกนบอกสมาชิกแก๊งที่อยู่ข้างหลังว่า "พี่น้องทั้งหลาย เรือลำนี้ต่อไปก็เป็นของเราแล้ว! พวกนายจงตามฉันไปดูมันสักหน่อย!”

เสียงตะโกนด้วยความตื่นเต้นยินดีของ อังเดร ทำให้สมาชิกในแก๊งที่อยู่ข้างหลังเขาก็ตื่นเต้นไปด้วยเช่นกัน

ทุกคนลูบมือของตนไปมา เตรียมพร้อมและรอที่จะขึ้นไปสำรวจเรือ

อังเดรชี้ปืนไปที่เย่เฉินและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณเย่ รบกวนคุณนำทางไปข้างหน้า"

เย่เฉินไม่พูดอะไรและก้าวเข้าไป

อังเดร และ กัวเหล่ยตามเขาไปด้านหลัง จากนั้นฝูงชนที่เหลือก็ตามกรูกันเข้ามาพร้อมทั้งส่งเสียงเชียร์ไปด้วย

เรือบรรทุกสินค้าขนาดใหม่แบบนี้ ส่วนของกำลัง การควบคุม และการใช้ชีวิตของลูกเรือล้วนอยู่ที่ท้ายเรือ ในขณะที่ด้านหน้าของเรือก็เต็มไปด้วยโกดังเก็บของ

เมื่อเข้าประตูนี้ไป ขั้นแรกที่เจอก็คือบันไดที่มีโครงสร้างเหล็กซึ่งสามารถนำไปสู่ห้องเครื่องด้านล่างได้โดยตรง และหากตรงไปก็จะเป็นโกดังเก็บของ อย่างไรก็ตามช่องทางนั้นถูกล็อกเอาไว้ล่วงหน้า หลังจากที่เข้าไปแล้วก็ได้แต่ต้องขึ้นบันไดไปเท่านั้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน