เมื่อได้ยินว่ากัวเหล่ยยกหลี่เสี่ยวเฟินมาขู่ตนเอง เย่เฉินก็มองไปที่เขาและถามอย่างเยาะเย้ยว่า "ทำไม? นายกำลังจะตายอยู่แล้ว ยังมีความสามารถในการคุกคามความปลอดภัยของเสี่ยวเฟินอยู่อีก?"
แม้ว่ากัวเหล่ยจะไม่มีความมั่นใจ แต่เขาก็รู้ว่านี่เป็นโอกาสเดียวของตนที่จะหลบหนี
ดังนั้นเขาจึงพูดกับเย่เฉินด้วยใบหน้าที่ดุร้าย "ตอนที่นายเล่นการพนันในคาสิโน ฉันได้สั่งให้ลูกน้องลงไปจับหลี่เสี่ยวเฟินแล้ว! ถ้านายฆ่าฉันล่ะก็ หลี่เสี่ยวเฟินก็จะไม่มีวันได้เห็นวันคืนอีกเหมือนกัน!
เย่เฉินขมวดคิ้วและถามว่า “ทำไมนายถึงอยากจับตัวเสี่ยวเฟิน? เธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มีประโยชน์อะไรกับนาย? หรือว่านายมีความสามารถในการทำนายว่าเกิดอะไรขึ้นแบบตอนนี้?”
กัวเหล่ยกัดฟันเอ่ย "ในแวดวงเศรษฐีบางกลุ่ม เด็กผู้หญิงอย่างหลี่เสี่ยวเฟินถือเป็นของที่มีมูลค่าที่สุด! มูลค่าของเธอสูงกว่าทองคำและสมบัติมาก! หญิงสาวที่หน้าตาโดดเด่นอย่างหลี่เสี่ยวเฟิน แถมยังมีบุคลิกบริสุทธิ์สะอาดอย่างเธอ ในวงการเศรษฐี อย่างน้อยๆก็ประมูลได้ไม่ต่ำกว่าล้านดอลลาร์!"
พูดจบ กัวเหล่ยก็เอ่ยด้วยสีหน้าชั่วร้ายว่า “อย่างไรก็ตาม พวกเศรษฐีที่มางานประมูลเด็กผู้หญิงพวกนั้น มักมีปัญหาทางจิตใจไม่มากก็น้อย! ถ้าเด็กสาวถูกพวกเขาซื้อไป ก็จะต้องถูกพวกเขาทรมานเหยียดหยามด้วยวิธีการโหดร้ายทุกรูปแบบ!”
“มีเด็กผู้หญิงหลายคนที่อยู่ในมือของพวกเขาเพียงสองหรือสามปีและถูกพวกเขาทรมานจนตาย ต่อให้มีใครโชคดีและสามารถอยู่รอดมาได้สองสามปี แต่เกรงว่าเศรษฐีพวกนี้ก็อาจจะเล่นจนเบื่อแล้ว รอให้เศรษฐีพวกนี้เล่นจนเพื่อเมื่อไหร่ จุดจบของผู้หญิงเหล่านี้ก็มีแค่ตายเท่านั้น ไม่อย่างนั้นก็จะถูกส่งตัวไปยังแก๊งยุโรปเพื่อใช้ร่างกายเพื่อเป็นเครื่องมือในการหาเงิน!”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ กัวเหล่ยก็กัดฟันตะคอกขึ้นมา “คนแซ่เย่ฉันจะบอกนายให้ หากตกไปอยู่ในมือของแก๊งแอฟริกันอเมริกันและพวกแก๊งยุโรปตะวันออกจริงๆ จุดจบของหลี่เสี่ยวเฟินจะต้องน่าเวทนาอย่างยิ่ง! พวกเขาไม่เพียงแค่กักขังและทุบตีผู้หญิงเท่านั้นแต่ยังใช้ยาเสพติดในการควบคุมเธอ!โดยทั่วไปแล้วผู้หญิงเหล่านี้อยู่ในมือของพวกเขาไม่รอดถึงห้าปี!”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ที่ฉันมาแคนาดาก็เพื่อปกป้องน้องสาวคนเล็กของฉันคนนี้ นายคิดว่าฉันจะปล่อยให้นายทำสำเร็จหรือไง?”
พูดเสร็จ เขาก็ส่งสายตาให้ว่านพั่วจวิน
ว่านพั่วจวินรีบพาหลี่เสี่ยวเฟินจากมาห้องโดยสารที่อยู่ติดกันทันที
หลี่เสี่ยวเฟินรู้เพียงว่ากัวเหล่ยฆ่าพ่อแม่และน้องชายทั้งสองคนของคลอเดีย แต่แม้กระทั่งฝันเธอยังคิดไม่ถึงเลยว่าเขากับกล้าเล็งความสนใจมาที่ตนเองได้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...