ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3959

ทันใดนั้น จู่ๆก็มีคนตะโกนพูดขึ้นมาว่า “เหมือนว่าแวนคูเวอร์ 003 กำลังมุ่งเข้ามาใกล้เรา!”

ทุกคนรีบหันไปมองตามผิวน้ำที่มีแสงไฟของเรือสินค้าส่องสว่าง พลันพบว่าเรือลำนั้นอยู่ห่างจากพวกเขาใกล้ขึ้นไม่น้อย

หัวหน้าหยิบเครื่องสื่อสารขึ้นมาด้วยสีหน้าระแวดระวัง ก่อนเอ่ยเสียงเย็นว่า “แวนคูเวอร์ 003ๆ โปรดหยุดเข้าใกล้เราเดี๋ยวนี้ และอยู่ห่างจากเราอย่างน้อยหนึ่งไมล์ทะเล ไม่อย่างงั้นเราจะยุติการรับมอบในครั้งนี้!”

เย่เฉินยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือตรงหัวเรือ พลางตะโกนเสียงเอ่ยกับว่านพั่วจวินที่อยู่ตรงหน้าประตูห้องโดยสารว่า “เร่งเดินหน้าเต็มกำลัง!”

ว่านพั่วจวินได้ยินดังนั้น ก็รีบพุ่งไปยังห้องควบคุมทันที ก่อนจะดึงคันเร่งเครื่องยนต์จนสุด!

เรือสินค้าที่เดิมถูกขับเคลื่อนไปอย่างเชื่องช้า จู่ๆตัวเครื่องยนต์ก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง พร้อมกับความเร็วเรือที่เพิ่มขึ้นไม่น้อยในพริบตา

คนบนเรือสำราญพลันได้ยินเสียงเครื่องยนต์เรือสินค้าแผดดังลั่นขึ้น หัวหน้ารีบตวาดเสียงใส่วิทยุสื่อสารทันทีว่า “สถานการณ์เปลี่ยน! เร่งถอยเต็มกำลังเดี๋ยวนี้!”

สิ้นเสียง คนขับเรือรีบเร่งเครื่องยนต์จนสุด พลันเกิดเคลื่อนน้ำและฟองน้ำที่ถูกตีขึ้นด้วยใบพัดเรือตรงท้ายเรือ

“คิดจะหนีงั้นเหรอ?”

เห็นอีกฝ่ายกำลังจะหนี เย่เฉินแค่นยิ้มเสียงเย็น ทันใดนั้น เขาก็ปามีดทะลุวิญญาณทั้งสิบชั้นพุ่งไปยังท้ายเรือสุดกำลัง!

แม้แต่เย่เฉินเองก็ไม่รู้ ว่ามีดทะลุวิญญาณสิบชั้นจะสร้างความเสียหายให้กับเรือลำนี้ขนาดไหน ทว่าในสายตาเย่เฉิน คนบนเรือนั่นจะตายหรือไม่เขาก็ไม่รู้สึกเสียดาย ดังนั้น เย่เฉินจึงใช้มีดทะลุวิญญาณทั้งสิบชั้น.....

สามส่วนของปราณทิพย์ในร่างกายถูกมีดทะลุวิญญาณดูดไปในพริบตา สลายเป็นพลังงานแข็งแกร่งที่ยากจะหาสิ่งใดมาเทียบ ก่อนจะพุ่งโจมตีไปที่เรือสำราญลำใหญ่อย่างรวดเร็ว!

พลังแข็งแกร่งพัดผ่านผิวน้ำทะเลไปอย่างไร้สุ้มเสียง