ขณะที่เวลาสามนาทีใกล้จะหมด มือถือของเจ้าพ่อเฒ่าดังขึ้นอีกครั้ง
สีหน้าของทุกคน มีความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ทุกคนกำมือแน่นทันที รอผลสรุปสุดท้าย
ขณะนั้น เจ้าพ่อเฒ่ากดปุ่มรับสายอย่างไม่รีบร้อน แล้วพูดอย่างเย็นชา “ว่ามา!”
ฝั่งผู้ช่วยของเฉียวเฟยหยุน รู้สึกถึงความกดดันที่มาจากเจ้าพ่อเฒ่า
เขาทำได้เพียงฝืนพูดว่า “เจ้านายเราตอบตกลงความต้องการของพวกนายแล้ว แต่พวกนายต้องรับประกันว่า ห้ามไม่ให้ใครแจ้งตำรวจเรื่องนี้!”
ใบหน้าของคนด้านล่างเวที เต็มไปด้วยความตื่นเต้นทันที
ดูออกเลยว่าแต่ละคนกำลังอดกลั้น ไม่ให้ส่งเสียงเฮออกมา ระหว่างที่เจ้าพ่อเฒ่าคุยกับอีกฝ่าย
ขณะนั้น เจ้าพ่อเฒ่าตื่นเต้นจนแทบจะเป็นลม แต่ยังพยายามควบคุมน้ำเสียง พูดอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันจะให้คนเตรียมรายชื่อและรายละเอียดการรับเงิน ของคนในครอบครัวแต่ละคน พวกนายมีเวลา 24 ชั่วโมง ในการจ่ายเงินให้เรียบร้อย”
ผู้ช่วยของเฉียวเฟยหยุนรีบพูดว่า “เราไม่สามารถจ่ายเงินห้าล้านดอลลาร์ ให้พวกนายหมดภายในครั้งเดียว ขืนพวกนายได้เงินแล้วไปแจ้งตำรวจ จะรับประกันผลประโยชน์ของเรายังไง”
เจ้าพ่อเฒ่าย้อนถามว่า “งั้นนายจะเอายังไง”
ผู้ช่วยของเฉียวเฟยหยุนพูดว่า “เราจะจ่ายให้พวกนายแต่ละคนสองล้านก่อน ที่เหลือสามล้าน แบ่งจ่ายสามปี 36 ครั้ง!”
“ฝันไปเถอะ!” เจ้าพ่อเฒ่าพูดโพล่งออกมาอย่างไม่ต้องคิด “พวกนายมีทางเลือกเดียวเท่านั้น ภายใน 24 ชั่วโมง โอนเงินห้าล้านดอลลาร์ เข้าบัญชีของแต่ละคน ไม่งั้นก็รับผลที่ตามมาเอาเอง!”
ผู้ช่วยของเฉียวเฟยหยุน ยังคงพยายามต่อสู้ด้วยเหตุผล “งั้นจะรับประกันผลประโยชน์ของเรายังไง! นายต้องรับประกันกับเราหน่อยสิ!”
เจ้าพ่อเฒ่าพูดอย่างยโสว่า “นายมีคำสัญญาของฉัน!”
ด้านล่างเต็มไปด้วยเสียงเฮด้วยความดีใจ เสียงเฮเกือบทำให้โบสถ์ถล่มลงมา
บางคนสะกดกลั้นความดีใจไว้ไม่อยู่ ส่งเสียงเฮ พลางกระโดดโลดเต้นอยู่กับที่ สีหน้าดีใจจนสุดจะบรรยาย
จู่ๆ เจ้าพ่อเฒ่าตกตะลึง เขามองความสำราญของกลุ่มคนด้านล่าง ทันใดนั้นจึงรู้สึกไม่สามารถควบคุมได้
เขาจำได้รางๆ ว่า เมื่อปี 2006 ตอนฟุตบอลชาย ทีมชาติอิตาลี ได้ถ้วยฟุตบอลโลก ความตื่นเต้นของทุกคน ก็ประมาณนี้
ถึงกระทั่งที่น้อยกว่าตอนนี้นิดหน่อย
ตาเฒ่าที่ลูกชายหายไปสามคน ที่ใกล้จะเป็นเจ้าพ่อเฒ่าคนที่สอง ตอนนี้สีหน้าแดงก่ำ ตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า “คนละห้าล้าน งั้น......แสดงว่า ลูกชายฉันสามคน จะได้ 15 ล้านดอลลาร์ใช่ไหม!”
ทันใดนั้นมีคนตำหนิเขาทันที “แอ๊บเล็ต นายนี่ใช้ไม่ได้เลยนะ! อย่าลืมสิ นั่นแลกมาด้วยชีวิตลูกชายนายถึงสามคนเลยนะ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...