อย่างไรก็ตาม คำขอแบบนี้เขาเอ่ยปากยาก เพราะสำหรับเฟ่ยฮ่าวหยางแล้ว ตัวเขาเองเป็นแค่คนที่ทำงานหนักๆและสกปรกให้เขา ฉะนั้นเขาเข้าใจอย่างมากว่าหลายๆครั้ง เฟ่ยฮ่าวหยางมักจะรักษาระยะห่างกับตนในชีวิตจริง
โชคดีที่ตอนนี้เฟ่ยฮ่าวหยางเอาแต่คิดว่าจะจัดการกู้ชิวอี๋อย่างไรดี และเมื่อได้ยินว่าเฉียวเฟยหยุนกำลังจะมาที่นิวยอร์ก เขาจึงอยากให้ตนอาศัยที่บ้านของเขาไปตามธรรมชาติ และทั้งสองจะได้พูดคุยเรื่องนี้ได้สะดวกเช่นกัน
ดังนั้นเฉียวเฟยหยุนจึงพูดโดยไม่ลังเล " ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น ผมขอเตรียมตัวก่อนแล้วจะบินไปทันที!"
เฟ่ยฮ่าวหยางเองก็ยินดีอย่างมาก เขาเอ่ยปากกล่าวว่า " ก่อนจะบินบอกฉันด้วย ฉันจะให้พ่อบ้านไปรับนายที่สนามบิน”
“ครับคุณชายเฟ่ย รบกวนท่านด้วยนะครับ!”
เฉียวเฟยหยุนกล่าวขอบคุณเขา เมื่อวางสายแล้วเขาได้โทรหาผู้ช่วยของทันที และสั่งว่า “บอกลูกทีมเตรียมตัวให้พร้อม ฉันจะไปนิวยอร์ก”
ผู้ช่วยชี้ไปที่ศพของเฉียวเฟยหยู่แล้วถามเขาด้วยเสียงต่ำๆว่า “คุณชาย หากไปนิวยอร์กตอนนี้ แล้ว
งานศพของคุณชายสามจะทำอย่างไรครับ?”
เฉียวเฟยหยุนสั่ง " เก็บศพของเฟยหยู่ไว้ที่ฌาปนสถานก่อน และปิดข่าวให้มิด อย่าให้ใครรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากที่ฉันไปนิวยอร์กแล้ว ไปปลอบโยนครอบครัวของลูกเรือ โดยบอกไปว่าเรืออับปางพวกเขาหายตัวไป และให้เงินบำนาญพวกเขาไป ให้พวกเขาอยู่เงียบๆ”
ผู้ช่วยถามอีกว่า " คุณชาย แล้วทางคุณท่านและนายหญิงล่ะ? จะบอกพวกท่านหรือไม่?”
พวกเขาใช้เครือข่ายข่าวกรองของตัวเอง จับตาดูบ้านและบริษัทของเฉียวเฟยหยุนเอาไว้แล้ว เมื่อพวกเขาพบว่าเฉียวเฟยหยุนออกจากบ้านและเร่งตรงไปที่ฌาปนสถาน พวกเขาได้ตามเขาไปอย่างเงียบๆ
ไม่นาน เฉียวเฟยหยุนเร่งขึ้นรถไปภายใต้การรายล้อมของบอดี้การ์ด เขาเตรียมออกจากฌาปนสถานและตรงไปที่สนามบิน และทหารของสำนักว่านหลงของพบการเคลื่อนไหวนี้เช่นกัน
หลังจากที่ทหารของสำนักว่านหลงตามเขาไปสักพัก ก็พบว่ารถที่เขานั่งอยู่กำลังมุ่งหน้าไปที่สนามบิน หัวหน้าทีมที่นำทีมจึงรายงานไปยังว่านพั่วจวินทันที “ท่านประมุขครับ เราพบว่าเฉียวเฟยหยุนกำลังมุ่งหน้าไปที่สนามบิน ให้สกัดเขาเดี๋ยวนี้เลยหรือไม่ครับ?”
ว่านพั่วจวินเร่งรายงานสถานการณ์ต่อเย่เฉินทันที ให้เย่เฉินออกคำสั่ง
แต่เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “ออกมาจากฌาปนสถานก็ตรงไปที่สนามบินทันที เขากลัวแล้วแน่นอน คิดจะหนีไป ให้เขาไปก่อนดีกว่า รอดูว่าเขาจะไปที่ไหน และไปพบใคร!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...