อย่างไรก็ตาม คำขอแบบนี้เขาเอ่ยปากยาก เพราะสำหรับเฟ่ยฮ่าวหยางแล้ว ตัวเขาเองเป็นแค่คนที่ทำงานหนักๆและสกปรกให้เขา ฉะนั้นเขาเข้าใจอย่างมากว่าหลายๆครั้ง เฟ่ยฮ่าวหยางมักจะรักษาระยะห่างกับตนในชีวิตจริง
โชคดีที่ตอนนี้เฟ่ยฮ่าวหยางเอาแต่คิดว่าจะจัดการกู้ชิวอี๋อย่างไรดี และเมื่อได้ยินว่าเฉียวเฟยหยุนกำลังจะมาที่นิวยอร์ก เขาจึงอยากให้ตนอาศัยที่บ้านของเขาไปตามธรรมชาติ และทั้งสองจะได้พูดคุยเรื่องนี้ได้สะดวกเช่นกัน
ดังนั้นเฉียวเฟยหยุนจึงพูดโดยไม่ลังเล " ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น ผมขอเตรียมตัวก่อนแล้วจะบินไปทันที!"
เฟ่ยฮ่าวหยางเองก็ยินดีอย่างมาก เขาเอ่ยปากกล่าวว่า " ก่อนจะบินบอกฉันด้วย ฉันจะให้พ่อบ้านไปรับนายที่สนามบิน”
“ครับคุณชายเฟ่ย รบกวนท่านด้วยนะครับ!”
เฉียวเฟยหยุนกล่าวขอบคุณเขา เมื่อวางสายแล้วเขาได้โทรหาผู้ช่วยของทันที และสั่งว่า “บอกลูกทีมเตรียมตัวให้พร้อม ฉันจะไปนิวยอร์ก”
ผู้ช่วยชี้ไปที่ศพของเฉียวเฟยหยู่แล้วถามเขาด้วยเสียงต่ำๆว่า “คุณชาย หากไปนิวยอร์กตอนนี้ แล้ว
งานศพของคุณชายสามจะทำอย่างไรครับ?”
เฉียวเฟยหยุนสั่ง " เก็บศพของเฟยหยู่ไว้ที่ฌาปนสถานก่อน และปิดข่าวให้มิด อย่าให้ใครรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากที่ฉันไปนิวยอร์กแล้ว ไปปลอบโยนครอบครัวของลูกเรือ โดยบอกไปว่าเรืออับปางพวกเขาหายตัวไป และให้เงินบำนาญพวกเขาไป ให้พวกเขาอยู่เงียบๆ”
ผู้ช่วยถามอีกว่า " คุณชาย แล้วทางคุณท่านและนายหญิงล่ะ? จะบอกพวกท่านหรือไม่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน