ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4000

“นิวยอร์ก?!” เย่เฉินประหลาดใจมากในทันใด

ก่อนที่เขาจะออกเดินทาง เขาได้ยินว่าเฉียวเฟยหยุนก็หนีมาที่นิวยอร์กด้วย แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่ากู้ชิวอี๋จะมาที่นิวยอร์กด้วย

ฉะนั้น เขาจึงถามด้วยความเป็นห่วงว่า "หนานหนาน แผนทัวร์ของคุณกำหนดไว้แต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆถึงทำการเปลี่ยนแปลงใหญ่ขนาดนี้ล่ะ?”

กู้ชิวอี๋ยิ้มและพูดว่า "ฉันรู้ว่าพี่อยู่พรอวิเดนซ์ มันใกล้กับนิวยอร์กใช่ไหม?”

เย่เฉินถามด้วยความประหลาดใจ “คุณรู้ได้อย่างไร”

"ฉันถามคนอื่นแล้ว!" กู้ชิวอี๋กล่าวว่า "ฉันถามผู้จัดการทั่วไปเฉินของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เขาบอกว่าพี่ไปสหรัฐอเมริกาไปศึกษา”

หลังจากพูดกู้ชิวอี๋ก็แสร้งทำเป็นโกรธและพึมพำ " ตอนแรกเค้าจะหาเวลาไปเยี่ยมพี่ที่เมืองจินหลิง เพื่อเซอร์ไพรส์ ฉะนั้นจึงอยากโทรหาผู้จัดการเฉินเพื่อเตรียมการก่อน จึงได้รู้ว่าพี่ไม่ได้อยู่ที่เมืองจินหลิงแล้ว พี่เย่เฉิน พี่ไปอเมริกาทำไมไม่บอกกัน”

เย่เฉินกล่าวอย่างเขินอาย "ฉันกลัวว่าจะกระทบงานของเธอไงล่ะ อีกอย่างฉันไม่ได้มาเที่ยว มาเรียนเป็นเพื่อนพี่สะใภ้ของเธอ”

กู้ชิวอี๋รีบพูด “อ๊ะ อย่าพูดแบบนั้น ฉันไม่เคยยอมรับว่าเธอเป็นพี่สะใภ้ของฉัน อันที่จริงฉันไม่ยอมรับว่าใครเป็นพี่สะใภ้ของฉันทั้งนั้น ฉันยอมรับแค่ตัวเองเป็นพี่สะใภ้ของตน”

เย่เฉินถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “โอเค มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันควรจะบอกเธอก่อนจะออกเดินทาง และฉันจะไม่ทำอีก โอเคไหม?”

“ค่อยยังชั่วหน่อย” กู้ชิวอี๋พอใจ เธอกล่าวด้วยความไม่สบอารมณ์ว่า “ครั้งนี้จะให้อภัยพี่แล้วกัน”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน