ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4003

เฉียวเฟยหยุนพูดอย่างประจบสอพลอว่า:"คุณชายเฟ่ยอย่าโมโหสิ เหตุผลที่ฉันไม่บอกคุณ ก็เพราะว่าฉันไม่อยากให้คุณต้องมาลำบาก คุณคิดดูสิ ยังไงซะฉันก็เป็นคนทำเรื่องเหล่านี้จริงๆ เผื่อว่าให้คนอื่นรู้ว่าฉันมาหาคุณที่นี่ มันค่อนข้างเสี่ยงต่อคุณ"

เฟ่ยฮ่าวหยางจะรู้ว่าเฉียวเฟยหยุนถูกเปิดเผยจริง ๆ แล้วได้ไง เขาคิดว่าเหตุผลที่เฉียวเฟยหยุนรอบคอบมากขนาดนี้ เพื่อปกป้องความเป็นส่วนตัวของตนให้ดียิ่งขึ้น ดังนั้นความไม่พอใจเมื่อกี้ก็หายไปทันที และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"เฟยหยุน นายนี่นะ ข้อดีที่ใหญ่ที่สุดในหลายปีที่ผ่านมาก็คือความรอบคอบ ดังนั้นเรื่องของกู้ชิวอี๋ ในใจของฉันนั้น มีเพียงคุณเท่านั้นที่จะช่วยให้ฉันบรรลุเป้าหมายได้!"

พูดจบ เขาก็พูดทันทีว่า:"คุณรอฉันที่สนามบิน ฉันจะให้พ่อบ้านไปรับคุณตอนนี้เลย เราสองเป็นเพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัยกัน ความสัมพันธ์ชั้นนี้เขียนอยู่ในไฟล์ของเราสองคนแล้ว ใครอยากจะสืบก็สามารถสืบหาได้ ตอนนี้คุณมาหาฉันที่นิวยอร์ก และพักอยู่ที่บ้านฉันสักสองสามวัน ใครก็ตามที่รู้เรื่องนี้ ก็คงจะไม่สงสัยอะไรเลย"

อันที่จริง เฟ่ยฮ่าวหยางได้สร้างเกาะป้องกันสำหรับตัวเองตั้งนานแล้ว

ก่อนอื่น เขากล้ามั่นใจว่า หากเฉียวเฟยหยุนถูกเปิดเผย เขาจะไม่กล้ากัดตนแน่ๆ

เพราะเมื่อเขากล้ากัดตน งั้นตนก็จะทำลายทั้งครอบครัวของเขาอย่างแน่นอน

แม้ว่าทั้งสองจะรวมหัวกันทำความชั่ว ทำเรื่องไร้จิตสำนึกหลายอย่างด้วยกัน แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าทั้งสองเป็นสหายร่วมรบโดยสมบูรณ์

ตรงกันข้าม ทั้งสองตรวจสอบและถ่วงดุลกันและกันตลอด

เฉียวเฟยหยุนพนันว่ามีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับเขาจริงๆ และเฟ่ยฮ่าวหยางไม่กล้าไม่ใส่ใจ

เฟ่ยฮ่าวหยางก็พนันว่าหลังจากเฉียวเฟยหยุนประสบอุบัติเหตุ ถ้าตนไม่สามารถเอาเขากลับมาได้จริงๆ เขาจะไม่กล้าขายตัวเองแน่นอน

สำหรับเฉียวเฟยหยุน ก็เป็นแบบนี้จริงๆ

เขารู้ดีอยู่ในใจว่า หลังจากเกิดอุบัติเหตุ ขอแค่ตนไม่เปิดปากพูด เฟ่ยฮ่าวหยางก็กลัวว่าตนจะมีวิธีหนี จึงพยายามช่วยเหลืออย่างเต็มที่

หากเฟ่ยฮ่าวหยางพยายามอย่างเต็มที่จริงๆ แต่ก็ยังทำอะไรไม่ได้ งั้นตนก็ไม่สามารถขายเขาได้แน่นอน ยังไงซะครอบครัวของเขาก็ยังมีชีวิตอยู่