เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4009

เฟ่ยฮ่าวหยางพูดออกมาเบา ๆ และเมื่ออยู่ในหูของลู่ซือเหนียน มันก็เหมือนกับสายฟ้า

เมื่อมองไปทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา ไม่มีหอการค้าจีนที่สามารถเชิญตระกูลระดับใหญ่มากอย่างตระกูลเฟ่ยเข้ามาได้

ยังไงซะ สำหรับหลายๆ สมาคม ทรัพย์สินของตระกูลเฟ่ย อาจจะมากกว่าทรัพย์สินของสมาชิกทั้งหมดของสมาคมทั้งหมดรวมกัน ในกรณีนี้ ตระกูลเฟ่ยจึงไม่อยากเล่นกับพวกเขาแน่นอน

ความแตกต่างระหว่างพวกเขา ก็เหมือนมหาเศรษฐีไม่มีทางเข้าร่วมชมรมเศรษฐี ที่มีทรัพย์สินต่อหัวเพียงหนึ่งหรือสองล้าน

แต่ว่า เฟ่ยฮ่าวหยางกลับมาหาเอง และบอกว่าเขาสามารถเข้าร่วมหอการค้าจีนแห่งนิวยอร์กได้ ลู่ซือเหนียนรู้สึกตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้

ดังนั้นเขาจึงรีบถามด้วยความเคารพอย่างว่า:"คุณชายเฟ่ย ไม่ทราบว่าคุณต้องการความร่วมมือแบบไหนกับเรา? ไม่ต้องกังวล ขอแค่คุณพูด ทั้งหอการค้าจีนในนิวยอร์กจะทำให้ดีที่สุด!"

เฟ่ยฮ่าวหยางพยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"ฉันแค่ต้องการทำงานการกุศลกับพวกคุณ"

"การกุศล?"ลู่ซือเหนียนถามด้วยความประหลาดใจ:"คุณชายเฟ่ย…... คุณอยากทำการกุศลด้านไหน? เราต้องร่วมมือกันยังไงครับ?"

เฟ่ยฮ่าวหยางพูดอย่างจริงจัง:"ฉันอยากจัดตั้งกองทุนสงเคราะห์สำหรับเด็กกำพร้าชาวจีนในอเมริกาเหนือ และนำเงินจำนวนหนึ่ง ไปสนับสนุนเด็กกำพร้าชาวจีนในอเมริกาเหนือโดยเฉพาะ ให้ความช่วยเหลือที่ดีขึ้นแก่พวกเขา และทำให้ชีวิตและการศึกษาของพวกเขาดีขึ้น"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน