ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4016

ดูเหมือนว่ากู้ชิวอี๋จะเดาสิ่งที่เย่เฉินกังวลได้ ดังนั้นเธอจึงรีบพูดว่า:"พี่เย่เฉิน หากพี่กังวลเกี่ยวกับการเปิดเผยของสื่อ ฉันสามารถบอกผู้จัดงานได้ ขอให้พวกเขาไม่เชิญสื่อใด ๆ ไปที่งาน "

เย่เฉินยังลังเลอยู่ กู้ชิวอี๋พูดเสียงอ้อนว่า:"พี่เย่เฉิน พี่ไปกับฉันเถอะ ถ้าพี่กังวลว่าเวลาจะนานเกินไป ฉันสามารถให้คนจัดเฮลิคอปเตอร์ให้พี่บินจากที่นั่นมานิวยอร์กได้ หนึ่ง ชั่วโมงก็พอแล้ว ไปกลับเพียงสองชั่วโมง บวกกับร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำ ต้องใช้เวลาทั้งหมดเพียง 4 ชั่วโมงให้ฉันก็ได้ จะไม่เสียเวลาพี่ นะๆๆ……"

ตอนนี้หัวใจของเย่เฉินหวั่นเล็กน้อยแล้ว ในเวลานี้ จู่ๆ เขาก็นึกถึงเฉียวเฟยหยุนที่ไม่รู้อยู่ไหน หลังจากที่หายตัวไปในนิวยอร์ก จึงอดไม่ได้ที่จะกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของกู้ชิวอี๋ หลังจากครุ่นคิด เขาจึงพูดว่า:"ตกลง งั้นพี่จะไปกับเธอเมื่อถึงเวลานั้น"

เมื่อกู้ชิวอี๋ได้ยินแบบนี้ ก็ดีใจจนโห่ร้องทันที:"เยี่ยมมาก! ขอบคุณพี่เย่เฉิน! ฉันรักพี่!"

เย่เฉินพูดอย่างช่วยไม่ได้:"เรื่องเล็กน้อยเอง ยังต้องขอบคุณฉันด้วยเหรอ"

พูดไป เย่เฉินก็พูดอีกว่า:"จริงสิหนานหนาน เธอช่วยฉันสืบที หอการค้าจีนแห่งนี้ มีใครบ้างที่สนิทกับตระกูลอานมาก ถ้ามี ถึงตอนนั้นฉันก็คงจะต้องปลอมตัวสักหน่อย จะได้ไม่มีปัญหามาก"

กู้ชิวอี๋รีบพูดว่า:"ถ้าอย่างนั้นฉันจะถามเดี๋ยวนี้!"

ในไม่ช้า กู้ชิวอี๋ก็ได้รับคำตอบที่ชัดเจนจากเพื่อนเก่าของพ่อเธอ

เมื่อพิจารณาจากผลกระทบของตระกูลอานในอเมริกาเหนือทั้งหมด หากมีคนในสมาคมที่สนิทกับตระกูลอานจริงๆ ทุกคนก็จะเคารพเขาเหมือนดาวล้อมเดือน

ยังไงซะ ความแข็งแกร่งทั้งสองฝ่ายก็ห่างกันเกินไป

อยากหาคนรู้จักของตระกูลอานในหอการค้าจีนแห่งนิวยอร์ก ยากกว่าการหาเมสซิในทีมชาติฟุตบอล

หลังจากได้ข่าวนี้ เย่เฉินก็ไม่มีความกังวลใดๆ อีก