อีกฝ่ายพูดอย่างพึงพอใจว่า : “หวังว่าแกจะให้ความร่วมมืออย่างที่แกพูดนะ ถ้าหากแกกล้ามาเล่นตุกติกกับพวกเรา ฉันขอรับรองว่าแม้แต่ศพของคนในครอบครัวแกก็ไม่มีทางได้เห็น!”
เฉินฝูร้องไห้พร้อมพูดว่า : “ฉันจะให้ความร่วมมือแน่นอน……ฉันจะให้ความร่วมมือแน่นอน!คุณบอกฉันได้เลย คุณต้องการให้ฉันทำอะไรกันแน่!”
อีกฝ่ายพูดว่า : “ตอนนี้แกไปเปิดประตูแล้วกัน ผู้นำของฉันจะสื่อสารกับแกซึ้งๆหน้า”
เฉินฝูได้ยินแล้ว ตกตะลึงเล็กน้อย ตามมาด้วย ได้ยินเสียงกริ่งที่หน้าประตูแล้ว
เขาพูดกับสายในโทรศัพท์อย่างลนลาน : “ฉัน……ฉันจะไปเปิดประตูเดี๋ยวนี้……”
อีกอย่างพูดอย่างเคร่งขรึมและเฉียบขาดว่า : “เฉินฝู จำคำที่ฉันพูดกับแกให้ดี ถ้าหาแกกล้าเล่นตุกติก คนในครอบครัวของแกทุกคนจะต้องตายอย่างน่าอนาถ!”
พูดแล้ว อีกฝ่ายก็ตัดสายโทรศัพท์เลย
เฉินฝูที่อ่อนปวกเปียกไปทั้งตัว ทั้งกลิ้งพร้อมคลานมาถึงหน้าประตู เปิดประตูออกอย่างยากลำบาก
เมื่อประตูเปิดออก เขาก็เห็นคาซูโอะ ฮันโซยืนอยู่ที่ประตูด้านนอกแล้ว
จริงๆแล้วคาซูโอะ ฮันโซรอเฉินฝูกลับมาอยู่แถวบ้านของเฉินฝูมาตลอด เพราะงั้นพวกเขาถึงได้ตรงเวลาพอดี เมื่อเฉินฝูเพิ่งถึงบ้านก็รีบกดโทรศัพท์หาเขาทันที เพื่อป้องกันไม่ให้เขาแจ้งความหรือแจ้งคนอื่นๆให้ทราบ
แต่ว่า ก่อนที่คาซูโอะ ฮันโซจะมาในครั้งนี้ ได้ตกแต่งปลอมใบหน้าของตัวเองมาเรียบร้อยแล้ว
นินจาญี่ปุ่นได้เริ่มศึกษาวิจัยเทคนิคการตกแต่งอำพรางรูปลักษณ์ตั้งแต่เมื่อหลายร้อยปีมาก่อน บวกกับความช่วยเหลือทางด้านวัสดุอุปกรณ์และเทคนิคแต่ละอย่าง เทคนิคการตกแต่งอำพรางรูปลักษณ์ของพวกเขาถึงจุดที่มีความรู้และฝีมืออยู่ในระดับสุดยอด คนทั่วไปไม่มีทางระแคะระคายใดๆเลย
เพราะงั้นคาซูโอะ ฮันโซถึงได้กล้ามาพบเฉินฝูอย่างใจกว้าง
นาทีที่เฉินฟูได้เห็นคาซูโอะ ฮันโซนั้น คุกเข่าลงกับพื้นดังตูมตูม ร้องไห้พร้อมพูดว่า : “ผมขอร้องล่ะคุณปล่อยคนในครอบครัวของผมนะ……ผมขอร้องคุณล่ะ…… ”
คาซูโอะ ฮันโซพูดตัดบทเขาอย่างหยาบคาย พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า :“ถ้าหากแกยังอยากให้คนในครอบครัวมีชีวิตรอด ก็ไม่ต้องมาพูดจาไร้สาระพวกนี้กับฉัน สนใจแค่บอกฉันมาว่า แกสามารถทำตามเงื่อนไขของฉันได้หรือไม่?!”
เฉินฝูพูดปนเสียงร้องไห้ว่า : “ถ้าหากพวกคุณทำเรื่องเลวร้ายอะไร ผมพาพวกคุณเข้าไป หลังจากเหตุการณ์นี้พวกเขาไม่มีทางปล่อยผมไปแน่…… ”
คาซูโอะ ฮันโซยิ้มแล้ว พูดกล่าวว่า : “งั้นบางทีแกอาจจะต้องเสียสละตัวเองสักหน่อย เพื่อแลกเปลี่ยนกับความปลอดภัยของคนในครอบครัว”
เฉินฝูย้อนถามเขา : “แม้ว่าผมจะทำตามที่พวกคุณพูดแล้ว พวกคุณจะรับรองอย่างไรว่าจะปล่อยคนในครอบครัวของผมแน่นอน?!”
คาซูโอะ ฮันโซยิ้มพร้อมพูดว่า : “เรื่องนี้ แกทำได้เพียงเลือกที่จะเชื่อฉัน ฉันนอกจากคำมั่นสัญญาแล้ว ก็ไม่สามารถรับรองสิ่งอื่นใดให้กับแกได้”
พูดแล้ว คาซูโอะ ฮันโซเปลี่ยนบทสนทนา พูดด้วยเสียงเคร่งขรึมและเฉียบขาดว่า : “เริ่มต้น ถ้าหากแกไม่ทำตามที่ฉันพูด คนในครอบครัวของแกจะต้องตายแน่นอน!”
ทันใดนั้น สีหน้าท่าทางของคาซูโอะ ฮันโซก็อบอุ่นขึ้นมาหน่อยแล้ว พูดอย่างจริงจังว่า : “เฉินฝู ฉันก็ไม่ใช่ฆาตรกรโรคจิต ฉันแค่อยากทำภารกิจของฉันให้สำเร็จ แล้วก็รับเงินพร้อมไปจากสหรัฐอเมริกาอย่างปลอดภัย เพราะงั้นฉันไม่จำเป็นต้องฆ่าคนในครอบครัวของแก”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...