ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 403
บทที่ 403
“ใช้ปัสสาวะของคน? !” เซียวอี้เชียนกล่าวด้วยสีหน้าลำบากใจว่า “นี่......นี่มันรู้สึกขยะแขยงนิดหน่อย ต้องใช้น้ำปัสสาวะคนจริง ๆเหรอ?”
เย่เฉินกล่าวอย่างเย็นชา “คุณคิดว่าผมแกล้งคุณหรือ?”
ขณะที่พูด เขาชี้ไปที่เว่ยหย่งเจิ้งและกล่าวว่า “คุณอยู่ในธุรกิจยามาหลายปีแล้ว ผมขอถามคุณ ในสูตรยาโบราณหลายสูตรต้องใช้น้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชายเป็นกระสายยาใช่ไหม?”
“ใช่ ๆ ๆ!” เว่ยหย่งเจิ้งพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “สูตรยาโบราณหลายสูตรต้องใช้ปัสสาวะของเด็กผู้ชายมาเป็นกระสายยา ในภาคใต้มีประเพณีต้มไข่กับน้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชาย ซึ่งมีผลต่อการสุขภาพ”
ดังนั้น เว่ยหย่งเจิ้งจึงได้กล่าวกับเซียวอี้เชียนว่า “ประธานเซียว คุณไม่ต้องกังวลมากเกินไป ในสูตรของยาจีนโบราณน้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชาย เป็นน้ำที่บริสุทธิ์มาก และไม่สกปรก”
เมื่อได้ยินว่าเป็นน้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชาย ท่าทางของเซียวอี้เชียนรู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย
เมื่อก่อนเคยดูหนังดูละครโบราณมาก็ไม่น้อย เคยเห็นในละครใช้น้ำปัสสาวะเป็นยากระสายอยู่บ่อย ๆ ตอนนี้คิดแล้ว มันก็ไม่ได้น่าขยะแขยงมากนัก
อย่างไรก็ตาม เขาเพิ่งจะรับเรื่องปัสสาวะของเด็กผู้ชายได้ เย่เฉินก็กล่าวขึ้นว่า “ที่จริงแล้วกระสายยานี้ ไม่สามารถใช้น้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชายได้ เพราะน้ำปัสสาวะในเด็กผู้ชายนั้น ผลิตโดยภาวะหยางที่ร่างกายบริสุทธิ์ไม่เคยสัมผัสผู้หญิงมาก่อน ดังนั้นปัสสาวะของเด็กผู้ชายจึงมีภาวะหยางมากเกินไป ร่างกายของคุณมีภาวะเลือดหยุดนิ่ง หากใช้น้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชายอีก มันจะทำให้อาการของคุณแย่ลงกว่าเดิม!”
เมื่อเซียวอี้เชียนได้ยินประโยคนี้ เขาถามอย่างแปลกใจว่า “อาจารย์เย่ หรือต้องใช้น้ำปัสสาวะของเด็กผู้หญิงถึงจะได้ใช่ไหม? ”
“น้ำปัสสาวะของเด็กผู้หญิงก็ใช้ไม่ได้” เย่เฉินโบกมือ แล้วกล่าวว่า “จะรักษาโรคของคุณ ต้องใช้น้ำปัสสาวะของผู้ชายที่บรรลุนิติภาวะแล้ว และผู้ชายต้องเคยผ่านผู้หญิงมาหลายคน ยิ่งเยอะยิ่งดี เพราะถ้าผ่านผู้หญิงมาเยอะเท่าไหร่ น้ำปัสสาวะก็จะมีภาวะหยินมากยิ่งขึ้น มันส่งผลอย่างดีเยี่ยมต่อสถานการณ์ภาวะเลือดหยุดนิ่งแบบคุณ”
เซียวอี้เชียนตกตะลึงและอดไม่ได้จึงถามว่า “อาจารย์เย่ คุณยังแค้นผมอยู่ใช่ไหม คุณถึงจงใจแกล้งผม? ทำไมยิ่งฟังผมยิ่งรู้สึกแปลก?”
เย่เฉินกล่าวอย่างเรียบ ๆว่า “ผมเย่เฉินขอสาบานด้วยชีวิต ถ้าหากคุณปฏิบัติตามที่ผมบอก แผลเน่าเป็นหนองของคุณจะหายเป็นปกติ หรือหากไม่ได้ผล ผมเย่เฉินขอให้ถูกฟ้าผ่า”
หลังจากนั้น เขาคิดทบทวน แล้วกล่าวอย่างจริงจังว่า “อาจารย์เย่ในชีวิตของผมผ่านผู้หญิงมาก็ไม่มากเท่าไหร่? แต่มันก็มีร้อยกว่าคนแล้ว ฉะนั้นผมดื่มปัสสาวะของตนเอง ก็คงจะได้ใช่ไหม?”
เย่เฉินขมวดคิ้วและมองไปที่เขา แล้วกล่าวว่า “คุณกำลังคิดอะไรอยู่? ถ้าปัสสาวะของคุณมีประโยชน์ คุณไม่ต้องดื่มมันแล้ว? มันได้ผลตั้งแต่อยู่ในกระเพาะปัสสาวะของคุณแล้ว!”
“ห๊ะ?” เซียวอี้เชียนกล่าวว่า “ของตนเองใช้ไม่ได้? แล้วจะใช้ของใครล่ะ?”
เย่เฉินมองไปรอบ ๆแล้วกล่าวว่า “ขอรบกวนทุกท่านที่อยู่ที่นี่ โปรดแจ้งว่าคุณมีประสบการณ์ในด้านนั้นมากแค่ไหน โปรดตอบอย่างตรงไปตรงมา อย่าคุยโม้ มิฉะนั้นจะทำให้การรักษาของประธานเซียวล่าช้าออกไป!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...