เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 404

บทที่ 404

ทุกคนต่างเงียบไม่ได้พูดอะไร แต่ต่างคนต่างมองหน้ากัน ท้ายที่สุดพวกเขาทั้งหมดก็มองไปที่คุณท่านเว่ย เว่ยหย่งเจิ้ง

ไม่มีใครไม่รู้ว่าในสมัยหนุ่ม ๆคุณท่านเว่ย เว่ยหย่งเจิ้งเจ้าชู้มากแค่ไหน?

ในสมัยหนุ่ม วัน ๆเขาเอาแต่กินยาเพิ่มสมรรถภาพเพศ จนตนเองอายุแค่หกสิบปีก็ไม่ไหวแล้ว เพราะฉะนั้นในที่นี้เขาน่าจะเป็นคนที่ผ่านผู้หญิงมามากที่สุด

เมื่อเว่ยหย่งเจิ้งเห็นว่าทุกคนกำลังมองมาที่เขา เขารู้สึกถึงความสำเร็จและกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า “ไม่ปิดบังอาจารย์เย่ ในสมัยที่ผมเว่ยหย่งเจิ้งหนุ่ม ๆอาจเจ้าชู้รักสนุกไปสักนิด ผู้หญิงที่ชอบผมก็มีมากมาย ผมคำนวณคร่าวๆแล้ว น่าจะไม่น้อยกว่าสามถึงห้าร้อยคน!”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วชี้ไปที่เว่ยหย่งเจิ้งและกล่าวกับเซียวอี้เชียนว่า “ตกลง เป็นเขานั่นแหละ”

สีหน้าเซียวอี้เชียนไม่ดีเท่าไหร่

ให้ตนเองดื่มน้ำปัสสาวะของตาเฒ่าเว่ยหย่งเจิ้ง? แม่งน่าขยะแขยงฉิบหาย?

อย่างไรก็ตาม เย่เฉินกล่าวว่า ยิ่งมีประสบการณ์ในด้านนั้นมากเท่าไหร่ ผลก็จะยิ่งดีมากขึ้นเท่านั้น

ตาเฒ่าเว่ยหย่งเจิ้ง เจ้าชู้รักสนุกมากกว่าตนเอง ตอนนี้ไม่สามารถหาคนที่เหมาะสมเท่าเขาได้อีกแล้ว............

ดังนั้น เขาจึงต้องกัดฟันแล้วกล่าวว่า “งั้น......ก็ตามนั้นแล้วกัน.........”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวกับเว่ยหย่งเจิ้งว่า “คุณท่านเว่ย คุณดื่มน้ำบริสุทธิ์ก่อนสองลิตร แล้วกลั้นปัสสาวะ และเมื่อคุณรู้สึกอยากปัสสาวะ ให้ปัสสาวะลงไปที่กะละมัง ได้น้ำปัสสาวะครบหนึ่งลิตรเมื่อไหร่ ค่อยบอกผม”

“หนึ่งลิตร! ?” เซียวอี้เชียนรู้สึกเหมือนชีวิตพังทลายลง “อาจารย์เย่ นี่มันเยอะเกินไปหรือเปล่า...........”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน