ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 405

บทที่ 405

สรุปยาเป็นตัวกระสายของน้ำปัสสาวะ หรือว่าน้ำปัสสาวะเป็นตัวกระสายของยา ปัญหาจิตวิทยาแบบนี้ ทำให้เซียวอี้เชียนรู้สึกมึนงง

แต่เพียงแค่ครู่ต่อมา เขาคิดแล้วเข้าใจเหตุผลของคำพูดเย่เฉินแล้ว

เนื่องจากว่า น้ำปัสสาวะเป็นตัวกระสายยา ก็ต้องใช้น้ำปัสสาวะเป็นตัวกระสายยาอย่างแน่นอน นั่นก็หมายความว่าต้องดื่มน้ำปัสสาวะก่อน

แต่ว่า หนึ่งลิตรมันเยอะเกินไปแล้ว............

เมื่อเซียวอี้เชียนคิดถึงจุดนี้ ก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมา

ตอนนี้เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “เรื่องนี้ไม่สามารถล่าช้าได้ ถ้าเกิดตรงนั้นมันเน่าจนหมด ถึงเวลาอย่าโทษผมว่าไม่ช่วยคุณ”

เซียวอี้เชียนกลัวจนตัวสั่น แล้วกล่าวว่า “ได้! ผมจะฟังคุณ!”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวกับเว่ยหย่งเจิ้งว่า “คุณท่านเว่ย รบกวนคุณดื่มน้ำก่อน อีกอย่าง รีบจัดคนไปเคี่ยวยา”

เว่ยหย่งเจิ้งไหนเลยจะกล้าปฏิเสธ รีบพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “อาจารย์เย่วางใจได้ ผมจะรีบไปดื่มน้ำให้มาก ๆ..........”

เซียวอี้เชียนถอนหายใจ ได้ยอมรับชะตากรรมของเขาแล้ว

สำหรับเขาแล้ว การรีบรักษาแผลเน่านั้นสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด

เวลานี้เย่เฉินอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

การรักษาแผลเน่าของเซียวอี้เชียน ไม่จำเป็นต้องใช้น้ำปัสสาวะกับยาที่มีรสขม?

จากยาที่ตนเองกลั่นเมื่อคราวก่อน เพียงแค่แบ่งเศษยามาเล็กน้อย ก็สามารถรักษาแผลเน่าของเขาได้แล้ว

ที่พูดว่ากับเขาว่า ใช้น้ำปัสสาวะของเว่ยหย่งเจิ้งเป็นกระสายยา แค่อยากจะแกล้งเขาเท่านั้น

หลังจากนั้นไม่นาน บ้านตระกูลเว่ยก็เต็มไปด้วยรสขมของยาจีน เพียงแค่ได้กลิ่นปากและคอก็ฝาดจนแห้ง ยากที่จะจินตนาการได้ว่าหากดื่มมันแล้วจะรู้สึกอึดอัดทรมานแค่ไหน

หม้อขนาดใหญ่หลายใบ เคี่ยวด้วยไฟแรงจนกลายเป็นน้ำสีดำเข้มข้นหนึ่งลิตร ดูสีแล้วไม่ต่างจากน้ำมันเลย