ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 406
บทที่ 406
สถานการณ์ตอนนี้ของไอ้หมอนี่ เหมือนคลิปบนติ๊กต็อกที่ลูกคนรวยแย่งกินอุจจาระกัน ต้องต่อสู้กับความรู้สึกขยะแขยง
เซียวอี้เชียนดื่มรวดเดียวจนหมด จากนั้นเช็ดปาก แล้วรีบถามว่า “ยาอยู่ไหน? เร็ว? รีบนำยามาให้ผม! ”
เย่เฉินหยิบน้ำสีดำข้นหนึ่งลิตรจากมือคนรับใช้ และถือโอกาสตอนที่ไม่มีใครสังเกต เขาโรยเศษยาจากปลายนิ้วที่เขาที่เพิ่งบีบออกมาจากยาเม็ด
จากนั้น เขายิ้มแล้วนำถ้วยยายื่นให้กับเซียวอี้เชียน แล้วกล่าวว่า “มา ประธานเซียว เชิญดื่ม!”
มีกลิ่นเหม็นสาบรุนแรงภายในปากของเซียวอี้เชียน และเขาแทบรอไม่ไหวที่จะปกปิดมันด้วยกลิ่นอื่น ๆ เขาจึงหยิบน้ำยาขึ้นมาและดื่มเข้าไปอึกใหญ่
ความขมของน้ำยาถ้วยใหญ่นี้ไม่ได้ทำให้คนสลบ
ชั่วชีวิตของเขา ไม่เคยได้ลิ้มรสอะไรที่ขมขนาดนี้มาก่อน แม่งมันช่างขมฉิบหาย ขมราวกับว่านำชะเอมหนึ่งหมื่นขวดเทรวมกันอยู่ในยาถ้วยนี้
น้ำยาถ้วยนี้ไม่เพียงแค่ขมเท่านั้น แต่ยังแสบร้อนมาก!
เมื่อน้ำยาเข้าปากมันแสบร้อนจนลิ้นชาไปหมด หลังจากนั้นก็ชาไปทั่วทั้งปาก
เมื่อเข้าสู่กระเพาะอาหาร เหมือนกับว่าได้ดื่มกรดซัลฟิวริกเข้าไป ทั่วทั้งท้องแสบร้อนจนรู้สึกทรมาน
อย่างไรก็ตาม ในพริบตาเดียวที่เขาดื่มมัน เซียวอี้เชียนรู้สึกได้ทันทีถึงความร้อนจากท้องไปสู่ด้านล่าง
ความเจ็บปวดตรงบริเวณนั้น รู้สึกบรรเทาลงทันที!
เห้ย! แม่งเป็นยาเทวดาจริง ๆ!
เซียวอี้เชียนตื่นเต้นมาก เขาไม่สนใจว่ายานี้จะขมขนาดไหน ดื่มมันเข้าไปอีกอึกใหญ่
เมื่อดื่มจนใกล้หมด ก้นถ้วยจะมีกากยา ข้นหนึบจนเหมือนงาดำ เมื่อดื่มเข้าไปมันจะไปติดในปาก มันรู้สึกทรมานจริงๆ
แต่เพื่อประสิทธิภาพของยา เขาจึงได้กลืนกากยาลงไปทั้งหมด
ในตอนนี้ปากของเขาชาไปหมด ตัวเขาไม่รู้ว่า ตอนนี้ลิ้นที่รับรสของเขาถูกฤทธิ์ยาเผาหมด ลิ้นไม่สามารถรับรสได้อีกหลายเดือนแน่ ๆ ยิ่งไปกว่านั้น ปากก็จะชาตลอดเวลา และปวดแสบปวดร้อน จนรู้สึกทรมาน
เซียวอี้เชียนรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที
ตอนนี้ต่อหน้าเย่เฉิน เขาไม่กล้าที่จะเสแสร้ง ทำได้เพียงแค่กล่าวด้วยความเคารพว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่ ที่ช่วยเหลือ!”
เย่เฉินกล่าวว่า “ตอนนี้คุณก็หายแล้ว และไม่ควรจะทำให้ตระกูลเว่ยลำบากใจอีกต่อไปใช่ไหม?”
“แน่นอน ๆ !” เซียวอี้เชียนพยักหน้า
แม้ว่า ที่ผ่านมาตนเองจะทนทุกข์ทรมานมากมาย แต่ตอนนี้ได้รับการรักษาหายแล้ว มันก็ไม่มีความจำเป็นที่ตนเองจะปะทะกับตระกูลเว่ยอีกต่อไป
ตอนนี้ในใจของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าที่มีต่อเมืองจินหลิง เหมือนกับว่าตั้งแต่มาอยู่ที่เมืองจินหลิง ชีวิตก็เจอแต่เรื่องวุ่นวายหาความสุขไม่ได้
ตอนนี้ บริเวณนั้นของตนเองก็รักษาหายแล้ว ใจของเขาอยากจะรีบกลับไปเมืองเย่นจิง ออกไปจากเมืองจินหลิง สถานที่ที่ทำให้เขาต้องเสียใจเช่นนี้..........
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...