เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4032

คาดิลแลคจอดอยู่ที่หน้าประตูร้านห่านย่างกวางตุ้ง เฉินตัวตัวพูดกับเฉินเย่: “คุณเย่ ชิวอี๋รอคุณอยู่ข้างใน แต่เป็นเพราะว่าสถานะของเธอ เธอจึงไม่สามารถออกมารับคุณได้ด้วยตัวเอง”

เย่เฉินพยักหน้า หลังจากผลักประตูและลงจากรถ สังเกตร้านห่านย่างแห่งนี้ พบว่าป้ายที่แขวนตรงประตูว่าปิดกิจการชั่วคราว

เย่เฉินสงสัยอยู่ในใจ ไม่รู้ว่ากู้ชิวอี๋เป็นคนเย่นจิงแท้ๆ ทำไมถึงพาตนมากินมื้อเที่ยงที่ร้านห่านย่างกวางตุ้ง

เมื่อเขาผลักประตูร้านอาหารนี้ พื้นที่ชั้นที่หนึ่งมี 20 กว่าตารางเมตร ในนั้นมีเพียงที่นั่งเบาะโซฟาเพียง 4 ตัวเท่านั้น และพื้นที่อีกครึ่งหนึ่งถูกล้อมด้วยหลังครัว ภายในห้องกระจก มีวัตถุดิบอย่างห่านย่างและนกพิราบที่แขวนไว้อยู่

และทั้งชั้น มีเพียงคนเดียวที่สวมชุดพนักงานสีขาว เด็กวัยรุ่นกำลังเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ เห็นเย่เฉินเข้ามา ก็พูดทันที: “ขอโทษด้วย วันนี้หยุด”

เมื่อพูดจบ เฉินตัวตัวก็ผลักประตูเข้ามา เอ่ยปากพูดว่า: “เขาเป็นแขกที่คุณกู้เชิญมา”

เด็กวัยรุ่นจึงรีบลุกขึ้น กล่าวด้วยความเคารพว่า: “ที่แท้ก็เป็นแขกผู้มีเกียรติของคุณกู้ เชิญขึ้นชั้นสองเถอะ คุณกู้รออยู่บนชั้นสองนานแล้ว”

เย่เฉินกล่าวขอบคุณ และเดินขึ้นบันไดไปที่ชั้นสอง ในใจยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีก

ขณะที่เขามาถึงชั้นสอง ข้างหน้าโต๊ะสี่เหลี่ยมตรงกลาง กู้ชิวอี๋กำลังนั่งตรงข้ามกับทางบันได

มองเห็นเย่เฉินเดินมา เธอโบกมือให้เย่เฉินอย่างตื่นเต้น: “พี่เย่เฉิน!”

และขณะนี้ ยังมีชายวัยกลางคนมีผมสีหงอก นั่งอยู่ตรงกันข้ามกับกู้ชิวอี๋ ซึ่งหันหลังให้เย่เฉินอยู่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน