เฉินจ้างโจงยิ้มและพยักหน้า มองเย่เฉิน ยิ้มพร้อมพูดถามว่า: “คุณชายเย่ ท่านอยากรู้ไหม ว่าทำไมผมถึงถูกเจ้าพ่อเกาะฮ่องกงออกคำสั่งบัญชาสังหาร?”
เย่เฉินตะลึงเล็กน้อย ทันใดนั้นก็พูดไปตามน้ำว่า: “ลุงโจง พูดตามตรง ผมสงสัยมากเลยจริงๆ……”
“ฮ่าๆ!” เฉินจ้างโจงหัวเราะอย่างเบิกบานใจ และพูดว่า: “เรื่องนี้ ตอนนั้นทั้งเกาะฮ่องกงแทบจะรู้จักกันดี ……พูดแล้วก็ไม่กลัวว่าคุณชายเย่จะขำหรอก ตอนนั้นหลังจากที่ผมกลับเกาะฮ่องกง เป็นเพราะสุขภาพของพ่อผมไม่ค่อยดี ดังนั้นก็เลยหวังว่าผมจะสามารถรับช่วงต่อร้านห่านย่างของเขาได้ แม้พูดได้ว่าตอนเด็กๆผมช่วยเขาไว้ไม่น้อย และก็เรียนรู้สูตรลับของเขามามาก แต่ตอนนั้นผมก็ต้องออกมาเรียนต่อในการศึกษาระดับอุดมศึกษา ก็เลยอวดดีคิดว่าตัวเองฉลาด เพราะงั้นก็เลยเอาร้านไปขายโดยไม่ได้รับอนุญาต และเริ่มธุรกิจของตัวเองด้วยเงินนั้น บริหารจัดการทรัพย์สินให้คนรวย”
“ต่อมา ผมช่วยจัดการทรัพย์สินของเศรษฐีแซ่หลิวที่มีชื่อเสียงมากคนหนึ่งบนเกาะฮ่องกง ทำให้ทรัพย์สินของเขาเพิ่มเป็น 5 เท่าภายใน 3 ปี เขาดีใจมาก ก็เลยเรียกผมไปที่ออฟฟิศของเขา และบอกผมว่า: ‘ไอ้โจง แกช่วยฉันทำรายได้เป็นกอบเป็นกำขนาดนี้ ฉันไม่รู้ว่าจะตอบแทนแกยังไงดี เอาอย่างนี้แล้วกัน แกมีสิ่งใดที่ตัวเองปรารถนาแล้วยังไม่สำเร็จบ้างไหม บอกฉันมา ฉันจะทำให้มันเป็นความจริง!’
พูดจนถึงตรงนี้ เฉินจ้างโจงยักไหล่และพูดว่า: “ผมเห็นเขาพูดอย่างจริงใจขนาดนั้น ก็เลยบอกเขาว่า: ‘คุณหลิว ภรรยาน้อยที่คุณเลี้ยงดูในคฤหาสน์ถนนชือซุนเธอเป็นรักแรกของผมในโรงเรียนมัธยม ผมรักเธอมาก เธอก็รักผมมากเช่นกัน……”
“ตอนแรกถ้าไม่เป็นเพราะผมตั้งใจเรียน ผมไม่มีทางทิ้งเธอไปหรอก และถ้าไม่ใช่เพราะที่บ้านเธอเกิดเหตุการณ์ขึ้นอย่างกะทันหัน และสิ้นหวังหมดทางออก ก็คงไม่ตอบตกลงในการจีบของผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว และกลายเป็นเมียน้อยที่คอยให้ท่านเลี้ยงดู……”
“ตอนนี้ผมก็มีความสามารถบ้างแล้ว อวดอ้างได้ว่าสามารถให้ชีวิตที่มีความสุขกับเธอได้ ดังนั้น ท่านช่วยเห็นแก่เรื่องที่ผมช่วยสร้างรายได้ให้มากขนาดนี้ ยกเธอคืนมาให้ผมเถอะ……’ “
พูดจบ เฉินจ้างโจงพูดอย่างจำใจและถอนหายใจว่า: “ผมเฉินจ้างโจงทั้งชีวิต ประพฤติตัวถูกต้องมาตลอด จะสวมเขาให้เขาได้อย่างไร? ตอนนั้นผมเพิ่งเปิดเผยความในใจให้แฟนคนแรก ถามเธอว่ายินดีจะไปจากที่นั่นคนเดียวไหม แล้วมาอยู่กับผม หลังจากได้รับการยินยอมจากเธอ ผมจึงบอกความจริงกับคุณหลิวคนนั้น และเป็นเพราะในใจผมรู้สึกละอาย ดังนั้นจึงช่วยเขาหาเงินอย่างเต็มที่ หวังว่าเขาสามารถช่วยเหลือสนับสนุนพวกเราได้เต็มที่……”
กู้ชิวอี๋ที่อยู่ข้างๆถามอย่างตื่นเต้นว่า: “แล้วไงต่อ? เขาว่าอย่างไร?”
“เขาว่าอย่างไร?” เฉินจ้างโจงถามซ้ำอีกครั้ง ถอนหายใจ พูดอย่างจำใจว่า: “เขาไม่เชื่อผมอย่างแน่นอน เขาบอกว่าผมจะต้องสวมเขาให้เขาลับหลังแน่นอน ไม่ว่าผมจะอธิบายยังไงก็ตามแต่เขาก็เฉย”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...