“แต่ ต่อมาเขาก็บอกว่า มองในส่วนของเงิน สามารถอภัยให้ผมครั้งหนึ่ง ให้ผมกลับไปพักฟื้น และให้เวลาผมคิดเกี่ยวกับมันให้ดีๆ”
“ถ้าผมพักฟื้นจนหายดีแล้ว ก็ช่วยเขาทำเงินต่อ เขาก็ทำเหมือนทุกอย่างไม่เคยเกิดเคย มิฉะนั้น เขาก็จะเอาชีวิตผมไป”
พูดจนถึงตรงนี้ เฉินจ้างโจงยิ้ม และพูดว่า: “แต่ว่า ไม่ว่าจะฝันยังไงเขาก็คิดไม่ถึง ตอนที่ผมตัดสินใจบอกเขาทุกอย่าง ก็ได้เหลือทางหนีทีไล่ไว้แล้ว ผมขอให้แฟนคนแรกของผมออกจากวิลล่าพร้อมกับหนังสือเดินทางล่วงหน้า ไปรอผมที่โรงพยาบาลใกล้ๆบริษัทของแซ่หลิว”
เย่เฉินถามอย่างประหลาดใจว่า: “ท่านเดาออกว่าเขาจะทุบท่านจนเข้าโรงพยาบาลสินะ?”
“กลับว่าไม่ใช่เลย” เฉินจ้างโจงยิ้มกล่าว: “ถ้าผมรู้ว่าเขาเป็นแบบนั้นจริงๆ ผมก็พาแฟนคนแรกของผมแอบหนีไปแล้ว จะได้ไม่โดนทุบตี”
พูดจบ เฉินจ้างโจงก็พูดอีกว่า: “ที่จริง ตอนนั้นผมคิดว่า เรื่องมันจะมีผลลัพธ์เพียง 3 แบบเท่านั้น”
“แบบที่หนึ่ง แซ่หลิวเห็นว่าผมช่วยเขาทำเงินได้เยอะมากมาย ในอนาคตยังมีค่าในการหลอกใช้ บวกกับผู้หญิงข้างกายเขามีมากมาย และจะไม่สนใจหนึ่งในนั้นมากนัก ดังนั้นก็จะให้เราได้ในสิ่งที่ต้องการ”
“แบบที่สอง หลังจากที่แซ่หลิวรู้แล้วก็โกรธอย่างมาก และฆ่าผมตาย”
“แบบที่สาม ก็คือแม้ว่าแซ่หลิวจะโกรธมาก แต่เห็นจากคุณค่าที่ยังหลอกใช้ผมได้อยู่บ้างสั่งสอนบทเรียนผมสักบท แล้วให้ผมล้มเลิกความคิดซะ และทำงานให้เขาต่อ”
พูดถึงตรงนี้ เฉินจ้างโจงก็พูดต่อ: “ส่วนทำไมผมถึงให้แฟนคนแรกของผมไปที่โรงพยาบาลล่วงหน้า หลักๆแล้วก็พิจารณาว่า ถ้าหากว่าสถานการณ์เป็นแบบที่ 1 จะต้องมีความสุขกันทุกฝ่ายอยู่แล้ว ผมสามารถไปหาเธอได้ที่โรงพยาบาลเลย บอกข่าวดีเธอกับปากตัวเอง และเพราะว่าอยู่กันใกล้มาก ก็สามารถไปเจอเธอได้อย่างรวดเร็ว”
สามารถเห็นได้ว่า แนวคิดของการจัดการเรื่องของคนๆนี้ มันแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปมากจริงๆ และแข็งแกร่งกว่าตัวเองไม่น้อยเลย
อย่างน้อย เรื่องเดียวกันถ้าหากเอามาไว้ที่ตัวเอง ตัวเองไม่สามารถทำให้รอบคอบและระมัดระวังอย่างเขาได้แน่
ในเวลานี้ เฉินจ้างโจงกล่าวด้วยรอยยิ้มเหมือนเด็กบนใบหน้าของเขาว่า: “ตอนนั้นทั้งตัวผมได้รับบาดเจ็บจนถูกส่งเข้าโรงพยาบาล ใครจะไปคิดถึงล่ะ หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ผมก็หนีออกจากโรงพยาบาลอย่างเงียบๆ พาแฟนคนแรกหนีไปแล้ว”
พูดจบ เฉินจ้างโจงก็กล่าวว่า: “แผนของผมในตอนนั้น เป็นเที่ยวบินแรกสู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แล้วมองหาโอกาสในการลักลอบจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไปยังสหรัฐอเมริกา แต่คิดไม่ถึง แซ่หลิวกลับมาที่วิลล่า แล้วไม่เจอแฟนคนแรกของผม หลังจากพบว่าแฟนคนแรกของผมพาหนังสือเดินทางไปแล้ว ก็ออกคำบัญชาสังหาร รางวัล 30 ล้านดอลลาร์ฮ่องกงในการฆ่าผม……”
“ตอนนั้นพวกเราก็เพิ่งมาถึงสนามบิน ยังไม่ทันลงจากรถแท็กซี่ ก็เห็นกู๋หว่าไจ๋มองไปรอบๆทุกที่อยู่ด้านนอกสนามบิน ผมเห็นว่าสถานการณ์การมันไม่ถูกต้อง ทำได้เพียงล้มเลิกแผนเดิมซะ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...