“เดิมทีผมก็คิดหาโอกาสแอบลักลอบเข้าฮ่องกง แต่รางวัล 30 ล้านนั่น ซึ่งเป็นอ้านฮัวที่มีจำนวนมากที่สุดในตอนนั้นในฮ่องกง แม้ว่าแก๊งใหญ่ๆ บนเกาะฮ่องกงจะต่อสู้กันอย่างดุเดือดในขณะนั้น แต่เพื่อที่จะได้เงินก้อนนี้ ทุกคนต่างก็จับมือร่วมกันชั่วขณะ ส่งลูกน้องทุกคนมาตามหาเราสองคน แม้แต่กู๋หว่าไจ๋แห่งมาเก๊าต่างก็ยังมาเสี่ยงโชคหลังได้ยินข่าว ทุกด่าน ทุกท่าน้ำในฮ่องกง ในตอนนี้ถูกกู๋หว่าไจ๋จับตามองทั้งหมด ผมสิ้นหวังหมดหนทางไป จึงโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือจากพ่อของท่าน……”
“ต่อมา คุณชายฉางอิงบินมาจากเย่นจิงในทริปพิเศษ เจอหน้ากับแซ่หลิว ทำการเสียสละและถอยให้ไม่น้อย ถึงจะตกลงปล่อยชีวิตเราไป สำหรับสิ่งนี้ ในใจของผมรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างยิ่งมาโดยตลอด และก็รับปากเขาว่าจะจัดหาที่พักอาศัยในเกาะฮ่องกงให้ครอบครัวทางฝั่งนี้อย่างเรียบร้อยรวมถึงเรื่องอื่นๆ แค่ไปหาเขาเพื่อคอยปรนนิบัติให้เขาที่เย่นจิง ……”
พูดจนถึงตรงนี้ เฉินจ้างโจงถอนหายใจและพูดว่า: “แต่ผมคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ต่อมาคุณชายฉางอิงก็ลาโลกไปก่อนแล้ว……หลังจากที่เขาเสียชีวิตแล้ว ทันใดนั้นก็แตกหักกับแซ่หลิวทันที ตอนที่ผมไปไหว้คุณชายฉางอิง เขาก็หยิบอ้านฮัว 30 ล้านเพื่อซื้อชีวิตของผม ผมไม่มีหนทาง ทำได้แค่หนี……”
ในตอนนี้เย่เฉินอดถามไม่ได้ว่า: “ลุงโจง แล้วแฟนคนแรกของท่านล่ะ?”
เฉินจ้างโจงยิ้มดูถูกตัวเอง และพูดว่า: “ตอนนั้นเธอก็มาสหรัฐอเมริกากับผม เพราะตอนนั้นยังมีเงินสดอยู่ในมือ พวกเรามาถึงนครนิวยอร์กแล้วก็ใช้ชีวิตอยู่อย่างผิดกฎหมายมาตลอด ใช้เงินที่มีอยู่เปิดร้านอาหารเล็กๆ รายได้ก็ถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว แต่ทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำในทุกวันที่จริงมันก็เหนื่อยอยู่บ้าง หลังจากนั้นนานๆเข้า เธออาจจะไม่สามารถปรับตัวกับการใช้ชีวิตแบบนี้ได้ ดังนั้นมีอยู่วันหนึ่งที่ผมกลับมาจากงานทำงานพาสไทม์ พบว่าเธอจากไปพร้อมกับหนังสือเดินทางโดยที่ไม่บอกลาเลย”
เย่เฉินคิดไม่ถึงจริงๆ จู่ๆเรื่องราวจะจบลงเช่นนี้ และพูดอะไรไม่ออกอยู่พักหนึ่ง
เดิมทีเขาคิดว่า ลุงโจงยอมแพ้ทุกอย่าง สุดท้ายต้องได้ข้อคิดในเรื่องของความชะล่าใจในเรื่องของความรัก เรื่องราวดีๆของคนรักที่ลงเอยด้วยการได้ครองเรือนกัน
“สถานะสาบสูญไร้ร่องรอยของเธอเช่นนี้ ต่อเนื่องกันมาประมาณครึ่งปีแล้ว หลังจากที่ภรรยาคนแรกที่แต่งเข้าบ้านตายเพราะโรค
จู่ๆเธอก็ปรากฏสู่สายตาประชาชนในฐานะแฟนอย่างเป็นทางการของหลิว”
“แต่ผ่านไปไม่นาน พวกเขาทั้งสองก็แต่งงานกัน งานแต่งงานครั้งนั้นยิ่งใหญ่ เศรษฐีดังและดาราแห่งเกาะฮ่องกงต่างก็ไปกัน ผมขอให้คนซื้อหนังสือพิมพ์และนิตยสารที่รายงานข่าวงานแต่งงานของเธอ ในนั้นมีรูปภาพในงานแต่งมากมาย มองเห็นภาพเธอมีความสุขมากๆ ผมก็วางใจแล้ว จากนั้นผมก็ได้เปิดร้านอาหารเล็กๆ แห่งนี้ด้วยความอุ่นใจ จนมาถึงตอนนี้……”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...