ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4050

คาซูโอะ ฮันโซพนมมือ และพูดด้วยความหวาดกลัวว่า: “อาจารย์เย่…….มีผู้ชายนามสกุลหยุนจ้างพวกเรามาในราคาสูง ให้พวกเราลักพาตัวผู้หญิงสองคนในห้องนี้ แล้วฆ่าคนอื่นทิ้ง…….ผมไม่รู้จริงๆว่าเป็นคุณครับ……..”

จากนั้น สายตาของเขาก็เหลือบมองกู้ชิวอี๋และเฉินตัวตัวในห้อง และก็จำกู้ชิวอี๋ในนั้นได้ทันที!　

ในเวลานี้ เขาตกใจจนแทบจะอกสั่นขวัญหาย!

เขาไม่เพียงแต่เป็นแฟนคลับของกู้ชิวอี๋ ตอนนั้นอยู่ที่ภูเขาเย่หลิงซาน ก็เคยเห็นกู้ชิวอี๋กับตาตัวเอง รู้ว่ากู้ชิวอี๋เป็นเพื่อนสนิทของเย่เฉินแล้ว

ในเวลานี้เองเขาตระหนักได้ว่า ที่แท้คนที่เฉียวเฟยหยุนให้ตัวเองลักพาตัว คือกู้ชิวอี๋!　

เขาอดไม่ได้ที่จะด่าทอในใจ: “นี่แม่งหมาบ้าไม่ใช่เหรอ?! ฉันยอมไปลักพาตัวอามาเทราสึ โอมิคามิ ก็ไม่ยอมลักพาตัวผู้หญิงของเย่เฉิน…….”

คาซูโอะ ฮันโซที่กระสับกระส่ายอย่างยิ่งร้องไห้แล้วพูดว่า: “มิน่าล่ะ…….มิน่าล่ะผู้ชายนามสกุลหยุนคนนั้น ให้ตายยังไงก็ไม่ยอมบอกว่าใครคือเป้าหมาย…….อาจารย์เย่ ผมถูกคนหลอกใช้! คนคนนั้นบอกกับผมแค่ว่ามีผู้หญิงสองคนอยู่ในห้องนี้ ให้พวกเราลักพาตัวผู้หญิงสองคนก่อน โดยไม่บอกกับผมว่าผู้หญิงสองคนนี้เป็นใครเลย…….”

จากนั้น เขาคุกเข่าเดินไม่กี่ก้าว มาถึงตรงหน้าของเย่เฉิน ก้มกราบคำนับอย่างบ้าคลั่งไปด้วย ร้องไห้พูดไปด้วยว่า: “อาจารย์เย่…….ผมไม่ทราบจริงๆว่าคุณและคุณกู้อยู่ที่นี่…….ถ้าผมรู้ ต่อให้จะให้ความกล้ากับผมหนึ่งหมื่นเท่า ผมก็ไม่กล้าทำร้ายคุณกู้เด็ดขาด…….คุณได้โปรดเมตตา และไว้ชีวิตผมในครั้งนี้ด้วย……..”

เฉินจ้างโจงและกู้ชิวอี๋ต่างก็มึนงง

กู้ชิวอี๋ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และเฉินจ้างโจงก็ไม่เข้าใจ ทำไมคนเหล่านี้ถึงเข้ามาด้วยความกระตือรือร้นเอาจริงเอาจังอย่างออกนอกหน้า เมื่อเห็นเย่เฉินกลับคุกเข่าลงขอความเมตตาทันที

และสิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือ ตอนนี้คาซูโอะ ฮันโซกลัวแทบตายจริงๆ