ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4067

สรุปบท บทที่ 4067 คำตัดสินของหลี่ญ่าหลิน: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 4067 คำตัดสินของหลี่ญ่าหลิน – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 4067 คำตัดสินของหลี่ญ่าหลิน ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เฉียวเฟยหยุนกระทำเรื่องผิดมโนธรรมมามากมายในชีวิตนี้ แต่เรื่องราวหายตัวไปของเฟ่ยฮ่าวหยาง เขาสามารถตบหน้าอกสาบานต่อทั่วโลกได้ว่า ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาเลยสักนิดอย่างแน่นอน

เขายากมากที่จะเจอกับเรื่องอะไร ที่ไม่รู้สึกละอายใจในการตรวจสอบตนเองอย่างเรื่องนี้

ดังนั้น เขาไม่ได้กังวลเลยว่าการหายตัวไปของเฟ่ยฮ่าวหยางจะมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับตัวเอง ความกังวลเพียงอย่างเดียวคือ ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับเฟ่ยฮ่าวหยาง ตัวเองอาจจะสูญเสียที่คุ้มครองไปชั่วขณะ

แบบนั้น ถ้าเกิดฆาตกรที่ฆ่าน้องชายตายยังคงไล่ฆ่าตัวเองอยู่ ถ้าอย่างนั้นตัวเองก็มีปัญหาใหญ่แล้ว

แต่ว่า เฉียวเฟยหยุนเปลี่ยนความคิด แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ควรกังวลเกินไปในขณะนี้

ยังไงซะ ตอนนี้ตัวเองก็อาศัยอยู่ในตระกูลเฟ่ย อยู่ด้วยความสงบและไม่มีเหตุทะเลาะเบาะแว้งมาในหลายวันนี้ ก็พิสูจน์ให้เห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ตรวจสอบถึงตระกูลเฟ่ย ตอนนี้ตัวเองยังปลอดภัย

ดังนั้น สิ่งที่ตัวเองต้องทำต่อไป ก็คือไม่ว่าเฟ่ยฮ่าวหยางจะกลับมาอย่างปลอดภัยหรือไม่ ก็ใช้เวลาอยู่ในตระกูลเฟ่ยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

นี่ไม่ใช่เรื่องยากอะไรสำหรับเฉียวเฟยหยุน เพราะเฟ่ยฮ่าวหยางจัดให้เขาอยู่ในคฤหาสน์หลังนั้นที่คนในตระกูลเฟ่ยย้ายออกไปแล้ว คฤหาสน์หลังนั้นก็ว่างอยู่ไม่ได้ใช้งานแล้ว ดังนั้นตราบใดที่เขาอยู่ในนั้น คนในตระกูลเฟ่ยคงไม่ได้สนใจเขา

ต่อให้สนใจก็ไม่เป็นไร เขาสามารถบอกกับคนในตระกูลเฟ่ยได้อย่างซื่อสัตย์ว่า ตัวเองเป็นเพื่อนของเฟ่ยฮ่าวหยาง คิดว่าตระกูลเฟ่ยก็ไม่มีทางขับไล่ตัวเองออกไป

​​เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สภาพจิตใจของเฉียวเฟยหยุนก็สงบลงเล็กน้อย

……

ในเวลาเดียวกัน โรงแรมแมนชั่นของตระกูลเฟ่ย

ไม่นาน ก็ถึงคราวของลูกจ้างชั่วคราวที่เพิ่งได้รับการว่าจ้างให้มาช่วยในวันนี้

ลูกจ้างชั่วคราวคนนี้เป็นหนุ่มจีน เดิมทีเขาเป็นนักศึกษาต่างชาติที่มหาวิทยาลัยธรรมดาแห่งหนึ่งในนครนิวยอร์ก ครอบครัวทำทุกวิถีทางส่งเขาไปเรียนที่ต่างประเทศ หวังว่าเขาจะประสบความสำเร็จ แต่คาดไม่ถึงว่า หลังจากที่เขามาถึงสหรัฐอเมริกาค่อยๆสูญเสียความเป็นตัวเอง ทุกวันก็จมอยู่กับใช้ชีวิตสำมะเลเทเมาไม่สามารถถอนตัวไปได้ เมื่อกลับมาก็ใช้เงินค่าเล่าเรียนที่พ่อแม่โอนให้เขาอย่างฟุ่มเฟือยจนหมดเกลี้ยง

เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเล่าเรียนได้ เขาจึงถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยตามเงื่อนไข

ตามนโยบายวีซ่านักเรียนของสหรัฐอเมริกา เมื่อคุณถูกไล่ออกจากโรงเรียน วีซ่าจะใช้งานไม่ได้ สถานการณ์แบบนี้ ตามกระบวนการปกติ คุณสามารถออกจากสหรัฐอเมริกาก่อนแล้วค่อยคิดหาวิธี

แต่ว่า ชายหนุ่มคนนี้ไม่มีหน้ากลับไปหาพ่อแม่ ดังนั้นจึงอยู่ในนครนิวยอร์กอย่างผิดกฎหมาย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน