ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4068

เมื่อบุคคลไม่มีชื่อปรากฏตามทะเบียนบ้าน เขาไม่มีงานประจำ ไม่มีที่อยู่อาศัยถาวร เพื่อความอยู่รอด ปกติเขาเที่ยวตามร้านอินเทอร์เน็ตในไชน่าทาวน์ทุกวัน กินอยู่ในร้านอินเทอร์เน็ต อาศัยหารายได้ค่าครองชีพโดยการช่วยคนอื่นเล่นเกมและทำงานลูกจ้างชั่วคราว

ถ้าเกิดรายได้ของการเล่นเกมแทนคนอื่นไม่เพียงพอ เขาก็จะออกมาหางานลูกจ้างชั่วคราวทำทุกวัน หาเงินให้เพียงพอแล้วพุ่งเข้าไปที่ร้านอินเทอร์เน็ตต่อ ไม่มีเงินเมื่อไหร่ก็ค่อยออกไปทำงานเมื่อนั้น

เขาในเวลานี้ กำลังยืนอยู่กับคนอื่น และยืนอยู่ในห้องประชุมรอการสอบสวนของตำรวจทีละคน

แต่ว่า ในเวลานี้ในใจของเขาก็วิตกกังวล เพราะว่าเขาไม่เหมือนกับคนอื่น วีซ่าของเขาขาดไปนานแล้ว ตอนนี้อยู่ในประเภทผู้อพยพผิดกฎหมาย ถ้าเกิดตำรวจพบเข้า คงจะถูกส่งต่อไปยังสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองเพื่อดำเนินคดีอย่างแน่นอน และสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองมีทางออกทางเดียว สำหรับบุคคลไม่มีชื่อปรากฏตามทะเบียนบ้านอย่างเขา นั่นคือการเนรเทศ

เขาร้อนรนอย่างยิ่ง อยากถามคนเหล่านั้นที่ถูกสอบปากคำไปแล้ว และก็ถูกตำรวจพาตัวกลับมา ถามพวกเขาว่าตอนที่ตำรวจสอบปากคำตรวจสอบเอกสารประจำตัวหรือเปล่า

แต่ว่า คนเหล่านี้ที่ถูกสอบปากคำ ถูกตำรวจพาไปที่อีกมุมหนึ่ง ดังนั้นเขาอยากถามก็ไม่มีโอกาสถาม

ในเวลานี้ ตำรวจคนหนึ่งมาถึงตรงหน้าของเขา และพูดออกมาว่า: “นายตามฉันมา”

ชายหนุ่มคนนี้ก็ไม่กล้าขัดคำสั่ง และรีบตามตำรวจออกจากห้องประชุม ไปยังห้องข้างๆอย่างรวดเร็ว ​​　

ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องข้างๆ เขาก็เห็นใบหน้าของหลี่ญ่าหลินที่เป็นคนจีนเหมือนกัน

หลี่ญ่าหลินมองดูเขา ยิ้มเล็กน้อย ชี้ไปโซฟาตัวเดียวที่อยู่ข้างหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “มา ชายหนุ่ม นั่งเถอะ”