ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4080

หลังจากส่งแล้ว ข้อความก็เหมือนหายสาบสูญไปในท้องทะเล

ทีมข่าวกรองก็รายงานกลับมาด้วยว่า ขณะนี้หมายเลขโทรศัพท์อยู่ในโหมดปิดเครื่อง และไม่สามารถระบุตำแหน่งได้

เมื่อเฟ่ยเสวปินเห็นเช่นนี้ เขาก็รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นทหารผ่านศึก และก็รู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นในใจ

แต่เฟ่ยซานไห่กลับไม่ให้โอกาสเขาลังเล และสั่งว่า “ถ้าอีกฝ่ายสามารถลักพาตัวห้าวหยางไปได้ ก็คงไม่ใช่ขี้ขโมยที่ไร้ปัญญาอะไรแน่นอน คาดว่าเขาแอบเฝ้าดูเรามานานแล้วล่ะ คุณก็แค่ไปบรุกลินอย่างวางใจ ผมเชื่อว่าตอนที่คุณไปถึงบรุกลิน เขาก็จะติดต่อกับคุณเอง”

เฟ่ยเสวปินไม่กล้าปฏิเสธ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงกัดฟันและตอบตกลง

ลูกชายของเขาถูกลักพาตัว แม้ว่าเขาจะกังวลใจ แต่เขาก็หวังว่าเขาจะสามารถแก้ปัญหาด้วยเงินได้ หรือใช้คนในตระกูลเฟ่ยไปแก้ปัญหา และไม่เต็มใจที่จะไปเสี่ยงด้วยตัวเอง

แต่ในตอนนี้เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องทำตามคำสั่งของพ่อ จัดกำลังคน และเตรียมตัวออกเดินทาง

ในไม่ช้า ขบวนรถทั้งสามทีมก็ขับรถออกจากคฤหาสน์ตระกูลเฟ่ยทีละคัน

ขบวนรถสองขบวนเป็นบอดี้การ์ดของตระกูลเฟ่ย ทันทีที่รถขับออกจากวิลล่า พวกเขาก็กระจัดกระจายและแทรกซึมเข้าไป พวกเขามีภารกิจสองอย่าง อย่างแรกคือแอบปกป้องขบวนรถของเฟ่ยเสวปิน และอย่างที่สองคือรอข้อมูลจากทีมข่าวกรอง เมื่ออีกฝ่ายเปิดมือถือขึ้นมา และพบตำแหน่งที่อยู่ของอีกฝ่าย พวกเขาก็จะเข้าควบคุมมันทันที

และทีมรถของเฟ่ยเสวปินอยู่นั้น นำโดย Rolls-Royces กันกระสุนสามคัน ตามด้วยรถ Cadillac full-size off-road กันกระสุนสามคัน

เฟ่ยเสวปินเอง ไม่ได้นั่งในรถ Rolls-Royce แต่นั่งอยู่คันที่อยู่ตรงกลางของ Cadillac ทั้งสามคัน

ในความเห็นของเขา หากอีกฝ่ายอยากจะโจมตีตัวเองในครั้งนี้ คงต้องเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองนั่งอยู่ในรถ Rolls-Royces คันที่อยู่ตรงกลาง หากเป็นเช่นนั้น เมื่อเกิดเรื่องขึ้นมา Rolls-Royces ก็จะดึงดูดพลังยิงใน และปัจจัยด้านความปลอดภัยของตัวเองนั้นจะสูงขึ้นโดยธรรมชาติ

แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น เมื่อรถขับเข้าไปในบรุกลิน สำหรับเฟ่ยเสวปิน ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

มีกฎที่เป็นสากลอย่างแรงโน้มถ่วง กล่าวคือยิ่งคนที่มั่งคั่ง ก็ยิ่งกลัวความตายอย่างแน่นอน

ในคราวนี้ อีกฝ่ายเปลี่ยนหมายเลข และเนื้อหาข้อความที่ส่งเข้ามาคือ “ไปที่วอตตันโมเต็ลที่อยู่บรุกลินทางเหนือ”

โมเต็ลเป็นโรงแรมด่วนที่ต่ำสุดในอเมริกา

ที่นี่มีห้องพักที่แย่ที่สุด ตำแหน่งที่แย่ที่สุด การจัดการที่แย่ที่สุด และการรักษาความปลอดภัยที่แย่ที่สุด

การเข้าพักในโมเต็ลไม่จำเป็นต้องมีเอกสารใดๆ ในการลงทะเบียน จอดรถไว้ที่หน้าประตู เดินเข้าและจ่ายเงินสดให้เจ้านาย ก็จะได้รับกุญแจห้อง ไม่ต้องแสดงเอกสารใดๆ ตลอดกระบวนการ

เจ้านายก็ถือคติว่าไม่อยากจะหาเรื่องให้มันมาก จึงสนใจแค่การเก็บเงิน ขี้เกียจที่จะถามถึงตัวตนของแขกผู้เข้าพัก และไม่อยากแม้แต่จะมองหน้าแขกเลยด้วยซ้ำ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดปัญหามาที่ตัวเอง

ดังนั้น สถานที่แห่งนี้จึงผสมผสานไปด้วยทั้งคนดีคนร้าย เต็มไปด้วยผู้ที่แหกคุก ผู้ค้าประเวณีและผู้ติดยามากมาย