บทที่ 410
หลังจากนั้นโทรศัพท์มือถือของเว่ยฉางหมิงก็ปรากฏข้อความวีแชทขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
เขามีกลุ่มวีแชทครอบครัว ในกลุ่มนี้จะเป็นคนที่มีความสัมพันธ์อันดีกับตระกูลเว่ย ตอนนี้ผู้นำตระกูลเหล่านี้กำลังบ้าคลั่ง “ฉางหมิง คุณไปล่วงเกินท่านหงห้าได้อย่างไร? ตอนนี้เขาตั้งรางวัล 100 ล้าน เพื่อต้องการหัวของคุณและพ่อของคุณ! มีผลตั้งแต่เที่ยงคืนของวันนี้!”
เว่ยฉางหมิงหน้าดำคร่ำเครียด ในใจเขารู้สึกทั้งตกใจและทั้งกลัว
ยังไม่ทันได้ตอบข้อความ ก็มีการโพสต์ข้อความอีกครั้งในกลุ่ม
“เหี้ย หวังเจิ้งกางผู้นำตระกูลหวัง ได้เพิ่มรางวัลอีก 100 ล้าน ให้กับคำบัญชาสังหารพ่อลูกตระกูลเว่ย! ”
“ผู้นำตระกูลฉินก็ลงมือแล้ว ตอนนี้รางวัลเพิ่มขึ้นมาเป็น 300 ล้านแล้ว!”
“โอ้ สวรรค์! ผู้นำตระกูลซ่งก็ลงมือแล้ว! ตระกูลซ่งเพิ่มรางวัลอีก 200 ล้าน ตอนนี้รางวัลอยู่ที่ 500 ล้านแล้ว!”
ใบหน้าของเว่ยฉางหมิงซีดเผือด โทรศัพท์ร่วงลงบนพื้น จนทำให้หน้าจอแตก
เว่ยหย่งเจิ้งที่อยู่ด้านข้างรีบถามว่า “ฉางหมิง เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
เว่ยฉางหมิงเหงื่อแตกพลั่ก แล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เว่ยหย่งเจิ้งฟังด้วยความตื่นตระหนก
เมื่อเว่ยหย่งเจิ้งได้ยินเรื่องราวทั้งหมด ตกใจเหมือนวิญญาณได้ออกจากร่าง!
มันเกิดอะไรขึ้น?
เด็กหนุ่มคนนี้ เหตุใดจึงมีอิทธิพลใหญ่เช่นนี้?
พูดจบ เว่ยหย่งเจิ้งกล่าวต่อทันทีแล้ว “อาจารย์เย่ ต่อไปเว่ยเลี่ยงก็คือประธานของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ เป็นผู้นำของตระกูลเว่ย! แบบนี้คุณพอใจหรือยังครับ?”
เย่เฉินกล่าวอย่างเรียบ ๆ ว่า “ถ้าเมื่อสักครู่คุณพูดเช่นนี้ ผมพอใจ แต่คุณเพิ่งพูดตอนนี้ ผมไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่?”
เว่ยหย่งเจิ้งกลัวจนตัวสั่น รีบถามต่อว่า “อาจารย์เย่ ทำอย่างไรคุณถึงจะพอใจ?”
เย่เฉินมองไปที่เขากับเว่ยฉางหมิงที่หน้าซีดเผือด แล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า “คุณดูถูกภูเขาฉางไบ ดูถูกเว่ยเลี่ยงที่เกิดจากผู้หญิงที่เติบโตมาจากภูเขาฉางไบใช่ไหม? ดี งั้นคุณกับลูกชายคนโตของคุณ ก็ไสหัวไปขุดโสมที่ภูเขาฉางไบ ห้ามลงมาจากภูเขาฉางไบตลอดชีวิต!”
พูดถึงตอนนี้ สีหน้าของเย่เฉินกลายเป็นเย็นชามากยิ่งขึ้น แล้วกล่าวย้ำทุกถ้อยคำว่า “คุณฟังผมให้ดี พวกคุณสองคนห้ามลงมาจากภูเขาฉางไบตลอดชีวิต!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...