ฮัตโตริ ฮันโซในตอนนี้ เพราะว่าขาดการติดต่อกับคาซูโอะ ฮันโซ รวมถึงข่าวที่เฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัว ก็ร้อนใจเหมือนมดบนกระทะร้อนมานานแล้ว
เนื่องจากไม่สามารถติดต่อคาซูโอะ ฮันโซได้ ความคิดแรกของเขาคือต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับลูกชายของเขาแน่นอน เป็นไปได้ว่าคนที่ลักพาตัวเฟ่ยฮ่าวหยางเป็นคนอื่น ลูกชายของเขา และคนอื่น ๆ ในตระกูล กลายเป็นแพะรับบาปเท่านั้นเอง
เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว เขายังเจรจากับผู้อาวุโสหลาย ๆ คนของนินจาอิงะอยู่ เพื่อดูว่าจะออกจากอิงะชั่วคราว หรือถึงขั้นออกจากญี่ปุ่นก่อน เพื่อไม่ให้ตระกูลเฟ่ยกำหนดเป้าหมายตรงมาที่พวกเขา
ผู้อาวุโสคนอื่นๆ ก็เห็นด้วยกับเขาเช่นกัน เชื่อว่า ณ เวลานี้ ไม่ว่ายังไงก็ต้องหลบซ่อนก่อน รอจนกว่าเรื่องนี้จะชัดเจน
มิฉะนั้น หากตระกูลเฟ่ยโกรธพวกเขาจริงๆ งั้นพวกเขาก็จะไม่มีกำลังต่อต้าน
เดิมที ตอนนี้นินจาอิงะนั้นน่าสังเวชพออยู่แล้ว หากพวกเขาตกเป็นเป้าหมายของตระกูลเฟ่ย ก็คงมีเพียงทางตันเท่านั้น
ทันใดนั้นเอง จู่ๆ เขาก็ได้รับสายเบอร์แปลก ในใจก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที
หลังจากลังเลครั้งแล้วครั้งเล่า เขาถึงกดรับสายอย่างระมัดระวัง
เสียงของคาซูโอะ ฮันโซลูกชายของเขาดังขึ้นจากปลายสายทันที:"พ่อ! ผมเอง คาซูโอะ!"
"คาซูโอะ ? ! "ฮัตโตริ ฮันโซรู้สึกตื่นเต้นทันที และรีบถามว่า:"คาซูโอะตอนนี้ลูกอยู่ที่ไหน? ! พ่อเห็นในข่าวบอกว่า พวกนายลักพาตัวคุณชายของตระกูลเฟ่ยทั้งนั้น มันเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? ! "
คาซูโอะ ฮันโซรีบพูดว่า:"พ่อครับ พูดตอนนี้เรื่องมันยาว พวกเราถูกนายจ้างหลอก! เขาหลอกให้พวกเรามานิวยอร์กอันที่จริงอยากให้พวกเราลักพาตัวผู้หญิงของอาจารย์เย่!"
"อะไรนะ ? !"ฮัตโตริ ฮันโซรู้สึกหน้ามืด และถามเสียงสั่น:"อาจารย์เย่…...อาจารย์เย่ เย่เฉินที่วันนั้นทำให้ทั้งสำนักว่านหลงตะลึงงันด้วยพลังของเขาเอง บนภูเขาเย่หลิงซานในเย่นจิง……"
พูดจบ ก็รีบพูดว่า:"พ่อ ตอนนี้ตระกูลเฟ่ยได้ส่งคนไปญี่ปุ่นแล้ว และคาดว่าจะถึงญี่ปุ่นในอีกสิบชั่วโมง คุณเย่ใจดี ให้คุณอิโตะเตรียมเครื่องบินให้พ่อและคนอื่นๆ ในตระกูล สิ่งที่พ่อต้องทำในตอนนี้คือ รวบรวมคนทั้งตระกูลอย่างรวดเร็ว และไปที่สนามบินทันที ต้องบินก่อนที่ตระกูลเฟ่ยจะลงจอด! หากสามารถขึ้นบินได้ก่อนที่พวกเขาจะลงยอดห้าชั่วโมง ก็จะดียิ่งขึ้นไปอีก!"
ฮัตโตริ ฮันโซ มีความคิดที่อยากจะตาย
เขาแอบพูดถอดใจในใจ:"เดิมทีคิดว่าครั้งนี้ส่งคาซูโอะไปสหรัฐอเมริกา เป็นโอกาสที่จะเปิดตลาดต่างประเทศสำหรับนินจาอิงะได้ แต่ใครจะรู้ว่า ไปสหรัฐอเมริกาจะมีเรื่องใหญ่เช่นนี้เกิดขึ้น……"
"ทำให้เย่เฉินขุ่นเคือง มันเป็นเรื่องล้อเล่นรึไง?"
"อย่าว่าแต่เย่เฉินได้พิชิตทั้งสำนักว่านหลงแล้ว ด้วยความแข็งแกร่งส่วนตัวที่ไม่อาจจินตนาการได้ของเย่เฉิน แค่คนเดียวก็สามารถฆ่านินจาอิงะทั้งหมดได้……"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...