ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4129

"ยังไม่มีเลยครับ"หลี่ญ่าลินพูดอย่างตรงไปตรงมา:"ผมเชื่อว่าคุณเฟ่ยคงจะส่งคนไปสอบสวนเรื่องนี้ด้วย คุณคงรู้ว่า อีกฝ่ายจัดการเบาะแสไปอย่างหมดจดแล้ว ราวกับว่าหายไปจากโลกเลย แม้ว่าจะหาทั้งสำนักงานสืบสวนสอบสวน และสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติมา เกรงว่าคงจะหาเบาะแสได้ยากภายใน 24 ชั่วโมง"

เฟ่ยซานไห่ถามอย่างโกรธเคือง:"คุณเป็นถึงนักสืบตำรวจจีน คนหายไปคุณยังหาไม่เจอ คุณยังมีหน้ามาพบฉันที่บ้านอีกเหรอ? !"

หลี่ญ่าหลินหัวเราะเยาะ ไม่โกรธท่าทีของเฟ่ยซานไห่ แต่เพียงแค่พูดว่า:"คุณเฟ่ย ที่ผมมาที่นี่ ก็เพื่ออยากจะถามอะไรคุณ ผมคิดว่าในสถานการณ์เช่นนี้ เราสามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน บางทีคดีนี้อาจมีเบาะแสตัดกัน ในกรณีนี้ ถ้ามี นั่นอาจเป็นกุญแจสำคัญในการแก้ไขคดี"

เฟ่ยเสวปิงที่อยู่ข้างๆ ถามว่า:"เบาะแสตัดกันคืออะไร?"

หลี่ญ่าหลินอธิบายว่า:"เป็นเบาะแสที่ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกัน 2 อย่าง แต่หลังจากตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว คุณอาจพบว่ามีจุดตัดกันในสักช่วงแน่นอน เมื่อพบจุดตัดนี้แล้ว อาจจะมีโอกาสพบเบาะแสเพิ่มเติม"

เมื่อพูดอย่างนั้น หลี่ญ่าหลินก็พูดต่อ:"มันก็เหมือนกับว่าผมพบตู้เซฟที่เฟ่ยฮ่าวหยางซ่อนอยู่ในความมืด แต่ไม่รู้รหัสผ่านของตู้เซฟ ดังนั้นฉันจึงแก้รหัสไม่ได้สักที"　 　

"และพวกคุณ แม้ว่าคุณจะไม่รู้ว่าตู้เซฟนี้มีอยู่จริง และไม่รู้รหัสของตู้เซฟ แต่คุณกลับรู้ว่าผู้หญิงที่เฟ่ยฮ่าวหยางชอบคือใคร?"

"เมื่อเรารวบรวมเบาะแสทั้งสองนี้เข้าด้วยกัน บางทีเราอาจใช้วันเกิดของผู้หญิงคนนั้นเปิดตู้เซฟก็ได้"

"พูดอีกอย่างก็คือ ทุกคนต้องแลกเปลี่ยนเบาะแสกัน เพื่อจะได้มีโอกาสก้าวหน้าต่อไป"

"มิฉะนั้น ผมอาจจะไม่สามารถเปิดตู้เซฟนี้ได้ตลอดชีวิต และพวกคุณอาจจะไม่มีทางรู้ว่าตู้เซฟนี้มีอยู่ตลอดชีวิต"

"นี่ก็คือเบาะแสตัดกันที่ผมพูด"