ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 414
บทที่ 414
เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวอย่างเรียบ ๆ ว่า “ลุกขึ้นเถอะ วางแผนบริหารจัดการกิจการของตระกูลเว่ยให้ดี ในอนาคตสักวันผมอาจต้องการใช้คุณ”
เว่ยเลี่ยงรีบกล่าวทันทีว่า “คำสั่งของอาจารย์เย่ เว่ยเลี่ยงปฏิบัติตามอย่างแน่นอน!”
สำหรับเว่ยเลี่ยงแล้ว วันนี้ชีวิตของเขาถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์
ฉะนั้น ชีวิตหลังจากนี้ของเขา ในหัวของเขาคิดเพียงสองเรื่อง
หนึ่ง ตอบแทนบุญคุณที่ยิ่งใหญ่ของเย่เฉิน
สอง ใช้ชีวิตไม่เหมือนเว่ยหย่งเจิ้ง
เย่เฉินตบไหล่เว่ยเลี่ยง แล้วพูดอย่างเรียบ ๆว่า “ตั้งใจทำให้ประสบผลสำเร็จ ให้แม่ที่อยู่ใต้แหล่งน้ำบาดาลทั้ง9 (ตามความเชื่อคนจีนคือสถานที่ที่คนตายแล้วไปอยู่) รู้สึกภาคภูมิใจ!”
เว่ยเลี่ยงพยักหน้า กลั้นน้ำตาไม่ไหว
เย่เฉินกล่าวกับซือเทียนฉีและเฉินเสี่ยวจาวว่า “เรื่องนี้ก็ได้ข้อยุติแล้ว พวกเรากลับกันเถอะ”
ขณะนี้เฉินเสี่ยวจาวมองเย่เฉิน เหมือนเป็นเทพเจ้าที่มาจากสวรรค์
เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า ผู้ชายคนหนึ่งจะมีอำนาจ มีเสน่ห์ได้ถึงขนาดนี้ เมื่อสักครู่ตอนที่เย่เฉินสั่งสอนพ่อลูกตระกูลเว่ย ความกล้าหาญเช่นนั้น เธอไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน
เย่เฉินโบกมือ “มีสติปัญญาเฉียบแหลมไม่กล้ารับ เป็นความฉลาดเล็กน้อยเท่านั้น”
หลังจากนั้น เหมือนเย่เฉินนึกอะไรขึ้นมาได้ เขาหยิบกล่องไม้เล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้เขาแล้วกล่าวว่า “ท่านซือ นี่คือยาที่ผมช่วยคุณเก็บไว้ คุณเก็บรักษาไว้ให้ดีล่ะ”
ซือเทียนฉีรีบรับ แล้วกล่าวอย่างซาบซึ้งว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่”
เย่เฉินได้ล้วงไปหยิบยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ดที่เพิ่งจะปรุง ยื่นให้เขาแล้วกล่าวว่า “เม็ดนี้เป็นยาที่ผมเพิ่งปรุงเสร็จ กินคืนนี้ก่อนนอน สามารถทำให้คุณหนุ่มขึ้นมาอีกไม่ต่ำกว่าสิบปี หากไม่มีอะไรผิดพลาด อายุก็จะยืนขึ้นไปอีกสิบปี”
ซือเทียนฉีตกใจและตกตะลึง “อาจารย์.....อาจารย์เย่......ยาเม็ดนี้ วิเศษขนาดนั้นจริงๆหรือ?!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...