ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 415
บทที่ 415
ยาอายุวัฒนะ สำหรับคนปกติทั่วไป สามารถถือเป็นยาเทวดา
เพราะว่ายานี้ สามารถทำให้คนหนุ่มสาวขึ้น แล้วยังทำให้อายุยืนขึ้นอีกด้วย
แต่ว่า สำหรับเย่เฉินแล้ว ยานี้ไม่มีอะไรพิเศษ แม้ว่าเป็นยาอายุวัฒนะ มันก็เป็นเพียงยาระดับต่ำที่บันทึกอยู่ใน《ตำราเก้าเสวียนเทียน》เท่านั้น
รอบนี้ปรุงได้ทั้งหมด30เม็ด เขาเตรียมเก็บส่วนหนึ่งไว้กินเอง เพื่อเสริมให้ร่างกายแข็งแรง ส่วนที่เหลือก็จะเก็บไว้ก่อน ถ้าหากเจอใครที่เป็นคนดี ก็จะให้หนึ่งเม็ดเป็นรางวัล ถึงแม้ว่าซือเทียนฉีจะอายุมากแล้ว เป็นผู้อาวุโสในการแพทย์แผนจีน แต่ในสายตาของเย่เฉิน วิชาการแพทย์ของซือเทียนฉีมีเพียงครึ่งหนึ่งของศิษย์ของเขาเท่านั้น
ในใจของเขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคนที่อยู่เคียงข้างเขา ตอบแทนบุญคุณของเขาที่ช่วยเหลือพวกเขา แม้ว่าในหลายครั้งเขาจะช่วยอะไรไม่ได้มากนัก แต่โชคดีที่เขาเป็นคนที่จริงใจ และประกอบกับอายุของเขาก็มากแล้ว มอบยาอายุวัฒนะให้เขาหนึ่งเม็ด ถือโอกาสแสดงน้ำใจทำตามสถานการณ์ที่เอื้ออำนวย
ดังนั้น เขาจึงกล่าวกับซือเทียนฉีว่า “คุณอย่าเสียดายยาเม็ดนี้ ไม่ต้องเก็บไว้ ให้กินคืนนี้เลย จากหลังก็นอนหลับให้สบาย”
ซือเทียนฉีระงับความตื่นเต้นในใจและกล่าวด้วยความเคารพ “ผมซือเทียนฉีเข้าใจแล้ว ขอบคุณอาจารย์เย่ที่มอบยาให้!”
เย่เฉินพยักหน้าอย่างช้า ๆ แล้วกล่าวว่า “หวังว่าร่างกายคุณจะแข็งแรง อุทิศตนทำเพื่อประชาชนที่จี้ซื่อถัง”
ซือเทียนฉีรีบกล่าวทันทีว่า “อาจารย์เย่โปรดวางใจ ผมซือเทียนฉีเปิดจี้ซื่อถัง ไม่ใช่เพื่อหาเงิน แต่เพื่อรักษาและช่วยชีวิตผู้ป่วย รักษาผู้ป่วยไม่เคยคิดค่ารักษาพยาบาล และรับยาก็คิดแค่ต้นทุน หากครอบครัวไหนที่ลำบาก ค่ายามักจะได้รับการยกเว้น!”
เย่เฉินกล่าวอย่างพอใจว่า “นี่เป็นสิ่งที่ดีแล้ว จงทำมันต่อไป”
………
ตอนที่เย่เฉินเพิ่งกลับถึงบ้าน ในที่สุดแผลเน่าที่บริเวณของเซียวอี้เชียนก็รักษาหายแล้ว เขาเพิ่งออกจากโรงพยาบาลชุมชน เพื่อกลับตระกูลเซียว
ที่เขาต้องไปโรงพยาบาลชุมชน สิ่งสำคัญคือไปให้หมอตรวจอีกครั้ง ดูว่าตนเองหายแล้วจริง ๆ
ไม่ได้อะไรมาสักอย่าง!
แม้แต่เซียวเวยเวยสาวสวย หลังจากเริ่มต้นกับเธอได้เพียงไม่กี่วัน เขาก็สูญเสียสมรรถภาพไปอย่างสิ้นเชิง
เพื่อใช้ชีวิตอย่างมีความสุขไม่กี่วันนั้น ทำให้เขาต้องสูญเสียเงิน 15 ล้าน!
ตอนนี้คิดขึ้นมา เซียวอี้เชียนยังรู้สึกเจ็บปวด
เซียวเวยเวยไม่รู้ว่า ตนเองในสายตาเซียวอี้เชียน เป็นผู้หญิงที่ไร้ค่าที่สุด
เธอรอเซียวอี้เชียนมาตลอด รอเซียวอี้เชียนจะกลับมาเป็นชายชาตรีเหมือนเดิม
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...