ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 416

บทที่ 416

หลังจากที่เซียวอี้เชียนกลับมาถึงตระกูลเซียว เมื่อเธอเห็นเซียวอี้เชียนกลับมา ก็รีบไปต้อนรับแล้วกล่าวอย่างดีใจว่า “อี้เชียน คุณกลับมาแล้ว ตระกูลเว่ยรักษาคุณหายเป็นปกติหรือยัง?”

เซียวอี้เชียนกล่าวอย่างหงุดหงิดว่า “ตระกูลเว่ยไม่สามารถรักษาโรคของผมได้ สุดท้ายก็ผมขอร้องให้เย่เฉินช่วยรักษา”

“เย่เฉิน? ” เซียวเวยเวยรีบถามต่อไปว่า “เขารักษาคุณจนหายเป็นปกติแล้วหรือ?”

เซียวอี้เชียนถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “เพียงแค่รักษาแผลเน่าเท่านั้น แต่ยังใช้การไม่ได้............”

เซียวเวยเวยกล่าวอย่างขุ่นเคืองว่า “คุณไม่ควรปล่อยตระกูลเว่ยไปง่ายๆ โดยเฉพาะเว่ยฉางหมิง เขาเป็นคนที่หลอกคุณกินยาที่ด้อยคุณภาพของตระกูลเว่ย ทำให้คุณได้รับความทุกข์ทรมานมากมาย ถึงยังไงก็ต้องให้พวกเขารักษาคุณจนหายเป็นปกติถึงจะได้!”

เซียวอี้เชียนกล่าวอย่างเย็นชาว่า “วันนี้เย่เฉินอยู่ ผมจึงไม่ถือสาเรื่องนี้กับตระกูลเว่ย รอให้ผมกลับไปเมืองเย่นจิงแล้ว ค่อยขอคำอธิบายจากตระกูลเว่ย!”

เมื่อเซียวเวยเวยได้ยินประโยคนี้ กัดฟันแล้วถามว่า “อี้........อี้เชียน คุณจะกลับเมืองเย่นจิง?”

เซียวอี้เชียนมองเซียวเวยเวยแวบหนึ่ง แล้วกล่าวอย่างเรียบ ๆว่า “กลับแน่นอน ผมอยู่ในเมืองจินหลิงยังซวยไม่พออีกเหรอ?”

เมื่อเซียวเวยเวยได้รู้ว่าบ่อเงินบ่อทองจะไปแล้ว ตื่นตระหนกทันที แล้วถามอย่างฉอเลาะว่า “แต่ว่าอี้เฉียน ฉันไม่อยากให้คุณไปเลย คุณพาฉันไปเย่นจิงด้วยได้ไหม”

เซียวเวยเวยรู้ดีว่า คราวนี้ตระกูลเซียวหมดหวังที่จะกลับมารุ่งเรืองเหมือนเดิมอีกแล้ว

เซียวอี้เชียนเคยสัญญาว่าจะลงทุนให้ตระกูลเซียว 80 ล้าน แต่ลงทุนจริงเพียง10 ล้าน ซึ่งเงิน10 ล้านนี้ยังไม่เพียงพอต่อการชำระหนี้

ตอนนี้เธอรู้สึกว่า ตนเองไม่มีทางเลือกแล้ว เรื่องที่ตนเองเป็นเมียน้อยของเซียวอี้เชียน ทุกคนในเมืองจินหลิงล้วนทราบ อนาคตถ้าจะแต่งงานกับครอบครัวที่ดีในเมืองจินหลิง โอกาสแทบจะเป็นศูนย์

ฉะนั้น ตอนนี้ตนเองจะต้องจับเซียวอี้เชียนให้มั่น มิเช่นนั้นชีวิตนี้ก็ไม่สามารถพลิกชีวิตได้

แต่ว่า เซียวอี้เชียนจะพาเธอไปเมืองเย่นจิงได้อย่างไร เพราะเขามีครอบครัวอยู่แล้ว มิเช่นนั้นภรรยาของเขาก็จะอาละวาดจนบ้านแตก?