ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4140

เมื่อเฉินตัวตัวได้ยินกู้ชิวอี๋พูดถึงเย่เฉิน ดวงตาของเธอก็เป็นประกายทันที และก็พูดโพล่งออกมาว่า “ใช่ใช่ใช่! ให้พี่เย่เฉินของคุณมา ถ้าตระกูลเฟ่ยกล้าที่จะรังแกคุณ ให้พี่เย่เฉินของคุณจัดการแม่งให้ตายไปเลย!”

กู้ชิวอี๋กล่าวอย่างอักอ่วนเล็กน้อย “คุณช่วยอ่อนโยนเป็นผู้หญิงหน่อยได้ไหม…….”

เฉินตัวตัวทำหน้าบึ้งแล้วพูดว่า “ปกติฉันก็เป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนมากนะ แต่อย่ายั่วโมโหฉันจะดีกว่า หากยั่วโมโหฉันแล้ว ฉันจะไม่สนว่าจะเป็นผู้หญิงอ่อนโยนหรือไม่ ถ้าพี่เย่เฉินของคุณสามารถเตะเฟ่ยเสวปิงคนนั้นล้มลงกับพื้นได้ เมื่อถึงเวลาฉันเฉินตัวตัวก็จะเข้าไปเตะเพิ่มด้วยเท้าของฉันแน่นอน!

กูชิวอี๋ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “ฉันไม่สามารถทำอะไรคุณได้จริงๆ เลย”

หลังจากพูดจบ เธอก็มองดูเวลา แล้วพูดว่า “เราไปซ้อมเต้นที่ศูนย์เต้นรำกันก่อน”

เฉินตัวตัวรีบถามว่า “ทางตระกูลเฟ่ยควรทำอย่างไร? หากจัดการไม่ได้ การแสดงก็จะถูกยกเลิกอย่างแน่นอน…….”

“ไม่เป็นไร” กู้ชิวอี๋โบกมือ “จุดประสงค์ของตระกูลเฟ่ยคือการพบฉัน ไม่ใช่จะทำให้การแสดงล้มเลิก พวกเขาน่าจะโทรหาคุณในเร็วๆ นี้”

กู้ชิวอี๋เดาไม่ผิดเลยจริงๆ

ก่อนที่เธอจะออกจากโรงแรม เฉินตัวตัวก็ได้รับโทรศัพท์จากเฟ่ยเสวปิง

เฟ่ยเสวปิงทางโทรศัพท์ ถามด้วยเสียงหัวเราะว่า “เรื่องที่จะเชิญคุณกู้มาทานข้าวที่บ้านที่ผมพูดถึงก่อนหน้านี้ คุณดูหน่อยว่าคุณกู้จะมีเวลาหรือเปล่า?”

เฉินตัวตัวเปิดประตูรถและเข้าไปนั่งในที่นั่งข้างคนขับ และพูดอย่างโกรธเคืองว่า “คุณเฟ่ย คุณเป็นถึงบุคคลที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งในนครนิวยอร์ก ใช้กลอุบายประเช่นมาแกล้งชิวอี๋ของเรา มันไม่เหมาะสมเล็กน้อยหรือไม่?”