เมื่อเฉินตัวตัวได้ยินกู้ชิวอี๋พูดถึงเย่เฉิน ดวงตาของเธอก็เป็นประกายทันที และก็พูดโพล่งออกมาว่า “ใช่ใช่ใช่! ให้พี่เย่เฉินของคุณมา ถ้าตระกูลเฟ่ยกล้าที่จะรังแกคุณ ให้พี่เย่เฉินของคุณจัดการแม่งให้ตายไปเลย!”
กู้ชิวอี๋กล่าวอย่างอักอ่วนเล็กน้อย “คุณช่วยอ่อนโยนเป็นผู้หญิงหน่อยได้ไหม…….”
เฉินตัวตัวทำหน้าบึ้งแล้วพูดว่า “ปกติฉันก็เป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนมากนะ แต่อย่ายั่วโมโหฉันจะดีกว่า หากยั่วโมโหฉันแล้ว ฉันจะไม่สนว่าจะเป็นผู้หญิงอ่อนโยนหรือไม่ ถ้าพี่เย่เฉินของคุณสามารถเตะเฟ่ยเสวปิงคนนั้นล้มลงกับพื้นได้ เมื่อถึงเวลาฉันเฉินตัวตัวก็จะเข้าไปเตะเพิ่มด้วยเท้าของฉันแน่นอน!
กูชิวอี๋ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “ฉันไม่สามารถทำอะไรคุณได้จริงๆ เลย”
หลังจากพูดจบ เธอก็มองดูเวลา แล้วพูดว่า “เราไปซ้อมเต้นที่ศูนย์เต้นรำกันก่อน”
เฉินตัวตัวรีบถามว่า “ทางตระกูลเฟ่ยควรทำอย่างไร? หากจัดการไม่ได้ การแสดงก็จะถูกยกเลิกอย่างแน่นอน…….”
“ไม่เป็นไร” กู้ชิวอี๋โบกมือ “จุดประสงค์ของตระกูลเฟ่ยคือการพบฉัน ไม่ใช่จะทำให้การแสดงล้มเลิก พวกเขาน่าจะโทรหาคุณในเร็วๆ นี้”
กู้ชิวอี๋เดาไม่ผิดเลยจริงๆ
ก่อนที่เธอจะออกจากโรงแรม เฉินตัวตัวก็ได้รับโทรศัพท์จากเฟ่ยเสวปิง
เฟ่ยเสวปิงทางโทรศัพท์ ถามด้วยเสียงหัวเราะว่า “เรื่องที่จะเชิญคุณกู้มาทานข้าวที่บ้านที่ผมพูดถึงก่อนหน้านี้ คุณดูหน่อยว่าคุณกู้จะมีเวลาหรือเปล่า?”
เฉินตัวตัวเปิดประตูรถและเข้าไปนั่งในที่นั่งข้างคนขับ และพูดอย่างโกรธเคืองว่า “คุณเฟ่ย คุณเป็นถึงบุคคลที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งในนครนิวยอร์ก ใช้กลอุบายประเช่นมาแกล้งชิวอี๋ของเรา มันไม่เหมาะสมเล็กน้อยหรือไม่?”
เฉินตัวตัวกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “อันนี้ฉันตัดสินใจเองไม่ได้ ฉันต้องไปรายงานกับคุณกู้ก่อน และตอบกลับคุณในภายหลัง”
“โอเค” เฟยเสวปิงพูด “งั้นผมจะรอข่าวดีจากคุณ”
เฉินตัวตัววางสายโทรศัพท์ และถามกู้ชิวอี๋ว่า “ชิวอี๋ คุณว่าอย่างไร? ฉันจะตกลงกับเขาหรือไม่?”
กู้ชิวอี๋กล่าวว่า “พี่เย่เฉินจะมานครนิวยอร์กอีกสักครู่ เราไปซ้อมกันก่อน ฉันจะโทรไปถามพี่เย่เฉินตอนเที่ยง”
………..

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...