ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4149

เย่เฉินถามเธอว่า “แล้วคุณกะจะทำอย่างไร?”

กู้ชิวอี๋กล่าวอย่างอ้อนวอนว่า “พี่เย่เฉิน ฉันอยากรบกวนคุณสักหน่อย พาฉันไปที่ตระกูลเฟ่ย ไม่รู้ว่าคุณจะสะดวกหรือไม่......ถ้ามันไม่สะดวกก็ช่างมันไป ฉันจะประกาศออกไปโดยตรงว่าสถานที่จัดงานเกิดปัญหาเล็กน้อย คอนเสิร์ตรอบแรกก็ระงับไปชั่วคราว และจัดคอนเสิร์ตรอบหลังๆ ไปก่อน และสุดท้ายก็กลับมาที่จัดคอนเสิร์ตอีกครั้งที่นครนิวยอร์ก”

เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า “งั้นแฟนๆ ของคุณในนครนิวยอร์กก็จะต้องผิดหวังแล้วไม่ใช่เหรอ?”

กู้ชิวอี๋กล่าวอย่างช่วยไม่ได้ว่า “งั้นก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ฉันเชื่อว่าพวกเขาสามารถเข้าใจได้”

เย่เฉินกล่าวว่า “ช่างมันเถอะ ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่สามารถปล่อยให้พวกแฟนๆ นับหมื่นคนของคุณผิดหวัง ก็แค่ไปทานข้าวที่ตระกูลเฟ่ยมื้อเดียวไม่ใช่เหรอ พอดีตอนนี้ฉันอยู่ติดกับตระกูลเฟ่ย คุณให้ตัวตัวบอกพวกเขาไป บอกว่าคุณจะไปตอนเที่ยงวันนี้ เดี๋ยวผมส่งที่อยู่ให้คุณ ตอนที่คุณมาให้มารับฉันไปด้วย ผมไปเป็นเพื่อนคุณ”

เมื่อกู้ชิวอี๋ได้ยินเช่นนี้ เธอก็ถามอย่างมีความสุขทันทีว่า “จริงเหรอพี่เย่เฉิน? คุณไปกับฉันไม่ได้เป็นการรบกวนเกินไปใช่ไหม?”

“ไม่” เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า “ยังไงฉันก็ต้องเจอกับคนในครอบครัวตระกูลเฟ่ยในไม่ช้าอยู่แล้ว ตอนเที่ยงวันนี้ใช้โอกาสไปเจอกันก่อนสักหน่อยก็เป็นการดีเช่นกัน”

กู้ชิวอี๋พูดอย่างรวดเร็วว่า “งั้นก็ดี! งั้นฉันก็จะให้ตัวตัวไปสื่อสารกับพวกเขา ถ้ายืนยันเวลาได้แล้ว ฉันก็จะไปรับคุณและไปด้วยกัน!”

.......

เฉินตัวตัวรู้สึกโล่งใจทันที เมื่อรู้ว่าเย่เฉินเต็มใจที่จะไปที่บ้านตระกูลเฟ่ยเป็นเพื่อนกู้ชิวอี๋ด้วย

ถ้ากู้ชอวอี๋ไปทานข้าวด้วยตัวคนเดียว และถึงจะฆ่าเธอ เธอกํคงไม่กล้ารับปากหรอก

แต่ในเมื่อเย่เฉินเต็มใจที่จะไปเป็นเพื่อนกู้ชิวอี๋ เธอก็ไม่มีอะไรจะต้องกังวลอีกเลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน