ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4158

พ่อลูกตระกูลเฟ่ยแทบอยากจะตายในเวลานี้

ปริมาณการดื่มนั้นค่อนข้างธรรมดา เมื่อพวกเขานึกถึงจะต้องดื่มสามแก้วติดต่อกัน ยังไม่ได้ดื่มก็อยากจะอาเจียนก่อนแล้ว

แต่เย่เฉินไม่ได้ให้ที่ว่างสำหรับการไกล่เกลี่ยกับพวกเขา

เขาจ้องไปที่เฟ่ยเสวปิง และพูดอย่างเย็นชาว่า “รออะไรอยู่เหรอ? ทำไมยังไม่รีบเปิดเหล้าอีก? หรือว่าจะให้ฉันเทเหล้าให้คุณงั้นหรือ?”

เฟ่ยเสวปิงกัดฟันกรามหลังของเขา ก้าวไปข้างหน้าด้วยความตื่นตระหนก และเปิดขวดเหมาไถหนึ่งในนั้นด้วยมือที่สั่นเทา

เย่เฉินวางแก้วสองใบไว้ข้างๆ แล้วพูดว่า “มาเถอะ เติมสองแก้วนี้ให้เต็มก่อน!”

เฟ่ยเสวปิงทำได้เพียงทำตามที่เขาบอกเท่านั้น เติมเหล้าให้เต็มทั้งสองแก้ว

หลังจากเทเหล้าให้เต็มแล้ว เย่เฉินก็แสดงท่าทางเชิญชวน และพูดกับพ่อลูกทั้งสองว่า “มาเถอะ หมดแก้วกันก่อน”

เฟ่ยซานไห่มองไปที่เหล้าขาวใส และรู้สึกกลัวมากจนหัวใจและถุงน้ำดีแตกแยก และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “วีรบุรุษหนุ่ม........ฉัน.......ฉันมีความดันโลหิตสูง........น้ำตาลในเลือดก็สูงเสมอมา........คุณหมอบอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าห้ามดื่มเหล้า........ต้องไม่ดื่มแม้แต่หยดเดียว.........แก้วใหญ่ขนาดนี้ นี่มัน.........จะต้องฆ่าฉันให้ตายแน่ๆ.........”

เย่เฉินโบกมือของเขา “อย่าไปฟังไอ้หมอพวกนั้นพูดพล่าม มีคำเคยกล่าวไว้ว่าเหล้าเป็นแก่นแท้ของธัญพืช ยิ่งดื่มมากยิ่งดูอ่อนกว่าวัย ดูสิว่าคุณอายุเจ็ดสิบกว่าแล้วดูไม่หนุ่มเลยแม้แต่น้อย แค่ดูก็รู้แล้วว่าคุณดื่มเหล้าน้อยไป มาเถอะ หมดแก้วนี้ไปก่อน!”

เฟ่ยซานไห่พูดด้วยใบหน้าเศร้าว่า “วีรบุรุษหนุ่ม.......ฉัน.......ฉันดื่มไม่ได้จริงๆ.......”

การแสดงออกของเย่เฉินหยุดนิ่ง และเขาถามอย่างเย็นชาว่า “ทำไม? กล้าขัดคำสั่งใช่ไหม?”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ชี้ไปที่จางชวนที่คุกเข่าอยู่ข้างๆ และถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เชื่อหรือไม่ว่าฉันจะให้เขาบีบปากคุณตอนนี้ และกรอกเข้าไปให้คุณสามขวดโดยตรง?”

จางชวนพูดโดยไม่ลังเลว่า “ผู้อาวุโส! ตราบใดที่คุณสามารถฟื้นฟูการฝึกฝนของฉันได้ ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการให้ฉันทำ!”